Zomaar een week

Vanavond zat ik bij m'n ouders de week even door te nemen. Antwoordend op de vraag: "en waar ben jij deze week zoal geweest", kwam ik uit op:

Woensdag: Westkapelle,
Donderdag: Slootdorp/ Den Oever,
Vrijdag: Zuid Nederland,                                                                       Zaterdag: N-O Groningen,
Zondag: Camperduin, 't Zand, Slootdorp, Waverhoek

Thuis zijn ze ondertussen wel wat gewend, waardoor verbaasde blikken uitbleven.

Succes met lezen, want het is een aardige lap met tekst geworden!

Donderdag was het plan om met Steven een avondje uit te gaan. Een beetje rond het Rembrandtplein hangen is ook wel eens grappig op z'n tijd! Dergelijke plannen zet ik echter altijd op losse schroeven. "Een vogel gaat voor!" Ook dit keer! Gelukkig was Steven te porren om samen een "avondje uit" in Slootdorp te doen. Om 19.00 reed ik langs de Keizersgracht, Steven sprong naarbinnen en een uurtje later liepen we tussen de weilanden in net boven Slootdorp. Helaas was de Vale Gier (daar ging het allemaal om vanavond) al sinds 4 uur uitbeeld. Alle feestgangers (we zaten samen in de "kroegens-feer") dropen af. Terwijl ook wij wegreden ging door m'n gedachten dat ik ver in het akkerland iets had zien staan. Het zekere voor het onzekere nemend reden we terug. Dat bleek een zinvolle zet te zijn! De vale gier zat als een ongelukkige hoop veren vlak op de grens met akkerland en de "tuin" van de betreffende boerderij. Na wat telefoontjes gepleegd te hebben bleek iedereen nog redelijk in de buurt te zijn om naar ons (en de gier) terug te keren. Gelukkig bood de boer ons de gelegenheid om van zeer nabij de Vale Gier te kunnen bekijken (het verhaal hierachter is iets anders, maar benadert de werkelijkheid behoorlijk nauwkeurig). Na dit bijzondere moment zijn we met 4 man (Reinder Genuit en Frank van Duivenvoorde) de Stevinsluizen (Den Oever) af gaan speuren, in de hoop een witvleugelstern tussen de vele sterns op te pikken. Dit leverde helaas niets op! Het schouwspel van al die sterns maakte veel goed!

Vrijdag stond in het teken van vlinders en libellen. Met Christian en Teun bezocht ik diverse locaties in Brabant en Limburg opzoek naar enkele zeldzame exemplaren hiervan. Struinend door beekdalen en bossen leverde dit een leuk lijstje op van soorten waarvan ik nog niet eerder had gehoord. Was ik net in staat om veenbesparelmoervlinder, veenmot (!!) en veenbesblauwtje te determineren. Nu wordt ik opgezadeld (met zeer veel plezier) met blauwe breedscheenjuffer, bandheidelibel, spiegeldikkopje, pangeavlinder (zie Amata Phegea voor de werkelijke naam) en Donker pimpernelblauwtje. Zie dat maar eens (in die mixer van gedachten en indrukken) uitelkaar te houden...! Geduldig en soms wat fronsend keken Christian en Teun toe, hoe ik het ondertussen presteerde om Koevinkje, Oranje zandoogje, Atalanta en Koolwitje (groot, klein of geaderd) met elkaar te verwarren! (Dit is wat uit het verband gehaald, maar wel illustratief voor de wir war aan nieuwe vlinders die ik de afgelopen tijd zag).

Zaterdag had Toy een bezoek aan Noord-Oost Groningen in de agenda gezet. Eigenlijk was dat al vorige week de bedoeling, maar toen gooide die Slangenarend roet in het eten (wat prima smaakte) Vandaag kwam de tweede poging. Op een regenachtige carpool-plaats bij Muiden/ Maxis stapten we over in 1 auto. De eerste stop zou Slootdorp worden, waar we de Vale Gier gingen bekijken. Langs de Den Oeverseweg ontmoetten we Luuk (onder andere) die in afwachting was van beter weer! Toen dat eenmaal gearriveerd was durfde iedereen het aan om de auto te verlaten. De Vale Gier zat er stilletjes bij en was in diepe rust. Het doel voor Toy en Teun was in ieder geval geslaagd. Een jaarsoort was binnen! Vervolgens koersten we naar Winschoten. Hier hadden we afgesproken om Mark de Vries op te pikken. Met z'n 5-en wilden we de beste plekjes voor grauwe kiekendief opzoeken en een bezoek brengen aan de breebaartpolder voor breedbekstrandloper. "De beste plekjes" bleken er meer te zijn dan ik verwacht had. Op diverse locaties vlogen de grauwe kiekendieven rond, zolang je maar (min of meer) het geschikte gewas wist te volgen. Op 1 plek wisten we een grauwe kiek op een meter of 15 te benaderen, terwijl deze rustig op een mesthoop zat. Een klein stuurmans-foutje leverde een groot probleem op. We kwamen vast te zitten in de Groninger-Klei! Met vereende duwkracht (en een val in de klei) kwam de auto terug op de weg en vervolgende we onze route! Vanuit de spothut in de breebaartpolder keken we uit op grote groepen bonte strandlopers en zwarte ruiters. Na de doelsoort (breedbek) op grote afstand ontdekt te hebben, kwam deze al snel naar ons toe gevlogen (ook breedbekken zijn dus te tapen). Dit leverde bijzonder leuke plaatjes en video's op (zie www.vogelwachtuden.nl). Via de kleinste dorpjes kwamen we uiteindelijk in de Eemshaven terecht. Bij het spui punt zat een geelpoot - en pontische meeuw. Eenmaal terug in Winschoten zetten we onze gids (Mark) af, nuttigden een vette hap en reden we met een zeer voldaan gevoel terug naar het splitsingspunt: Muiden!

Zondag wilden we een oefen-dag houden bij Westkapelle. Gewoon even kijken hoe die telpost er nou precies uitziet, waar je moet zitten, waar je vooral niet moet zijn, waar je kan plassen, waar je op kan warmen (gewoon even een overbodig orientatie-rondje dus). Zaterdag werd er echter bij Camperduin door de trotse ontdekkers een Vale Pijlstormvogel doorgegeven. Voorspelbaar als ik ben, werd zaterdag al het westkapelle plan overboord gezet. Zondag moesten en zouden we bij Camperduin zitten (right). Zo gezegd zo gedaan. Om het (nog langere) verhaal kort te houden, was het hoogte punt 1 Jan van Gent. In de Putten namen we de tijd om grote sterns te bekijken. Via enkele (vrij lege) bollenvelden kwamen we bij Oudesluis terecht. We kwamen hier voor een lachstern en zagen deze ook! Nog 1 maal gingen we naar de Vale Gier toe in de hoop hem nu iets actiever te zien. Het tegenover gestelde bleek echter realiteit te zijn. Het beest was overleden en werd vlak na onze aankomst van het land gedragen. Voor een enkeling was (naast het overlijden van dit beest) de telleurstelling behoorlijk groot. Helemaal uit Groningen komen rijden voor een dooie gier is geen pretje. Als er dan een stelletje gasten (wij) vrij enthousiast staan te doen (dat we 'm gisteren nog levend hadden), dan is dat helemaal zuur!