Een reguliere week

Denk je even rustig de week te kunnen starten, moet je morgen weer een Citroenkwikstaart gaan zoeken. Tijd om alles even op een rijtje te zetten lijkt er bijna niet te zijn..., ook een Amerikaanse Goudplevier ligt op de loer. Des te meer reden om de laatste ontwikkelingen snel op papier te zetten.

Dinsdag 21 april stond ik in de startblokken om richting Zeeland te gaan. Startblokken is lichtelijk overdreven, de ruimte om weg te gaan was er in ieder geval. Op maandag waren in het Rammegors twee witwangsterns ontdekt..., 't was mooi geweest als die een dag later weer gemeld werden. Dat gebeurde ook..., alleen vrij kort erna werd de waarneming weer ingetrokken. Opzich vrij duidelijk, de vogel zat er kennelijk dus toch niet, alleen gaf het een dubbelgevoel. Ja is 1 plus (+), Nee is 1 min (-). Plus/ min (+/-) gaf onzekerheid..., zal ik dan zelf maar gaan kijken. Na wat rondbellen "leek" het toch vrij aannemelijk dat de vogels niet gezien waren. In plaats van Zeeland, bracht ik het begin van de avond door in een Hilversums bos. Christian had daar die middag een Fluiter gehoord. Het leek vrij aannemelijk te zijn dat deze er nog wel rondhing. Die aanname klopte ook, tegen een uurtje of 19.00 zat de vogel nog volop te zingen.

Vrijdag 24 april zag ik op trek-telpost Breskens de zon op komen. De weersvoorspellingen waren gunstig en de kans op leuke soorten daarmee ook. Al voor 07.00u vlogen Gierzwaluw, Purperreiger en zomertortel langs en jaagde een ransuil boven het land in het eerste licht. 12 uur later begon de zon aan z'n laatste uurtjes en werd (kennelijk) voor een heleboel vogels het startsein gegeven om nog even snel door te vliegen. Zwarte wouw, Kraanvogel, diverse smelleken en hoge aantallen bruine en blauw kiekendieven flapten langs. Ik durf zelfs m'n handtekening te zetten onder de waarneming van een steppekiekendief. Met een select clubje zagen we de vogel recht op ons af komen, om even later af te buigen en ver over de Schelde te steken. Beschrijving en matige foto's + film zullen worden ingediend. Het zou een "prettige" aanvulling op de lijst zijn.

Belofte maakt schuld... Op zaterdag 25 april pikte ik Christian en Teun in Hilversum op en met z'n 3'en reden we weer naar Breskens. Ditmaal waren we zelfs iets voor zonsopkomst (hoe laat dat precies is, kan terug gevonden worden op internet, maar uit ervaring blijkt dat het rond 06.10 al aardig aan het schemeren is,) op de plek van bestemming. Het klinkt vrij kansloos, maar zelfs op dat tijd stip waren we al te laat voor een nieuwe jaarsoort, wel 7 minuten. Een kwartel had vlak voor de telpost laten horen dat ie weer terug was.

Het gaat te ver om een hele beschrijving te geven van alle soorten die langs kwamen. Het was in ieder geval bijzonder leuk, maar ook weer vrij snel over. Zo rond 13.30 begon de wind te draaien en vloog er even later bijna geen vogel meer langs. Time to go...! Noemswaardig waren in ieder geval de aantallen koolmees en huismus (van beiden soorten wel 1 exemplaar). De gehele telling is terug te vinden op: www.trektellen.nl (het kijken meer dan waard).

De volgende dag (zondag 26 april) ontmoetten we Toy alweer vroeg bij de Kamperhoek (lekker centrale en goede telpost). Na wat lichte regen, klaart het snel op. Via waarneming.nl wordt rond 11.30 een Iberische Tjiftjaf doorgegeven, te Haamstede (Zeeland). Tja...er schiet dan van alles door je heen: "Het lijkt vroeg..., maar het kan wel". "Misschien is het wel een afwijkende Tjiftjaf..., of niet".

Wat uiteindelijk de doorslag gaf om niet te gaan zoeken/ luisteren kan ik niet echt omschrijving. Het was meer de geruststelling dat de vogel door "gepiept" was en er ongetwijfeld wat mensen zouden gaan luisteren. Ik ging er vanuit dat er nog voldoende tijd over zou zijn om snel die kant op te rijden als de waarneming positief bevestigd werd.

Ander half uur later ontstond er een leuke situatie. Via DB-Alerts kwam de waarneming van een roodkeelpieper binnen. Er leek een kansje te zijn om deze vogel te zien te krijgen. Alleen moest ie dan 1,5hr in de buurt blijven rondhangen. Het was in ieder geval het proberen waard. Het gaspedaal was net ingetrapt, toen de rit abrupt werd onderbroken. Via een ander kanaal kwam een Alpenheggenmus langs. We zaten het bericht eigenlijk met lichte verbazing te lezen. Te meer omdat er vorig jaar ook al 1 gezien was (wat natuurlijk niets wil zeggen). Op grond van een paar zinnetjes veranderden we totaal van koers. In plaats van Friesland (pieper) reden we nu hard door richting Eibergen (Gelderland). Ruim 1,5u later arriveerden we bij het bewuste huis. De adrenaline spoot uit onze ogen, terwijl twee mannen rustig onze kant op liepen. Zij wisten te vertellen dat de alpenheggenmus nog rondscharrelde en makkelijk te doen was. Dat bleek ook inderdaad zo te zijn. Met een man of 5 stonden we oog in oog met de vogel, die behoorlijk uit koers geraakt was. In korte tijd zwol het aantal twitchers (we zijn het toch allemaal) snel aan. In plaats van verstoring, leek de vogel juist op al de aandacht af te komen. Hij liet zich van alle kanten waanzinnig mooi bekijken... een mooie herinnering om deze week mee af te sluiten.