Waar zullen we het verhaal beginnen... Op vrijdagavond 17 oktober 2009 sprak ik mijn broer Mart nog even net voordat hij de boot naar Texel pakte. Hierbij maakte hij de gebruikelijke geintjes dat hij een zeldzame soort ging ontdekken en dat ik de auto maar startklaar moest houden. De volgende dag scheurde Mart heel Texel rond, want hij moest nog wat soortjes goedmaken. 's Ochtends had hij al even de Amerikaanse Goudplevier gedaan maar hij was nog niet helemaal overtuigd of hij wel naar de juiste vogel had staan kijken. Dus 's middags maar weer terug maar toen waren de goudplevieren net weg. Nadat hij de Mokbaai had afgekeken toch nog even terug langs de Watermolenweg en nu had hij meer geluk, de Amerikaanse Goudplevier liet zich erg fraai bekijken. Omdat hij met Toine Morel had afgesproken dat hij hem even zou bellen (Toine had de Amerikaanse Goudplevier ook nog niet gezien) belde hij hem op. Toine vroeg hem even te wachten en de vogel in beeld te houden en omdat Mart geen haast had besloot hij dat te doen. Helaas vloog de groep Goudplevieren inclusief de Amerikaan op net bij aankomst van Toine maar de groep kwam weer terug en Mart kon de Amerikaan al weer gauw in beeld zetten. Terwijl hij naar de vogel stond te kijken kwam er opeens een kleinere lichte plevier zijn beeld in rennen. Verward door het vreemde uiterlijk dacht hij even aan Strandplevier maar de kenmerken maakten al gauw duidelijk dat hij aan iets anders moest denken. Maar wat? Samen met Toine kwam hij er nog niet uit en besloot hij andere vogelaars op Texel te bellen. Arend Wassink was niet te bereiken maar gelukkig kreeg hij na enige tijd Marc Plomp aan de telefoon. Marc wilde net samen met Arend de Robbenjager gaan afzoeken op zoek naar een gemelde Siberische Boompieper. Toen Arend Marts relaas en beschrijving hoorde, was hij er eigenlijk al van overtuigd dat het om een Kaspische Plevier ging - Marc en Arend lieten alles voor wat het was en snelden naar het zuiden. Toen ze vogel in beeld hadden werd het al snel duidelijk dat Arends gedachten juist waren geweest. Mart belde mij en even later (18:12) raasde het Dutch Bird Alert bericht van deze nieuwe soort voor Nederland door het land.

Kaspische Plevier Charadrius asiaticus. Watermolenweg, Texel, 19 oktober 2009 (Erik Menkveld)

Paniek, want eigenlijk niemand kon nog op tijd de boot pakken. Enno Ebels, op dat moment in een vakantiehuisje Julianadorp, deed een ultieme poging, haalde met 30 seconden marge de boot van 18:30 en wist in het laatste licht de vogel nog te zien. Vlielandgangers (Deception Tours) wisten in alle haast nog de snelboot van 19:00 het eiland af te pakken en de laatste boot Texel om de volgende ochtend vroeg te gaan zoeken. Zelf vertrok ik de zondagochtend om 06:15 en was ik ruim op tijd bij de boot. Hoewel de eerste boot pas een uur later zou vertrekken was dat niet erg, we stonden lekker vooraan en het uur ging snel om, omdat het gezellig (bij)kletsen was met de 100-en aanstormende vogelaars. Een stuk of 100 auto's reden de eerste boot op en daarna werd het spannend. 'Hij wordt gezien' werd er door de salon geschald - de stemming steeg. 'Toch niet, het was een Steenloper'was de volgende mededeling - de stemming daalde. Een klein half uurtje later reden we de boot af en sloegen links af naar de oude plek. Hier werden de velden afgespeurd, maar behalve de Amerikaanse Goudplevier niets gevonden. Gelukkig reden Alex Bos en zijn vrienden verkeerd en besloten ze langs de Pontweg te gaan zoeken. Een geluk bij een ongeluk want al snel hadden zij de vogel (wel op enige afstand) in beeld. Het bericht kwam door bij de andere vogelaars: auto's werden gekeerd en er werd terug gescheurd naar de Pontweg die al gauw vol stond met een lange rij auto's en vogelaars. Aanwijzingen werden gegeven en de eerste vreugdekreten stegen op, hoewel sommigen wat moeite hadden de vogel op enige afstand te vinden. Het lukte uiteindelijk iedereen.

Vogelaars bij de Kaspische Plevier. Pontweg, Texel, 18 oktober 2009 (Leo Heemskerk)

Dat leverde een tevreden gevoel op en was ook duidelijk hoorbaar in de gelederen. Er werd geprobeerd om de vogel van de andere kant beter en dichterbij te zien te krijgen, met succes - ik kon al wat meer details zien. Mart werd van alle kanten gefeliciteerd en aangesproken, werd vriend 'voor het leven' met de voorzitter van DBA en liep (terecht) trots rond. Het bleef wat heen en weer rijden en rennen, en omdat het resultaat er niet beter op werd besloot ik met Mart in De Muy te gaan vogelen. Hier veel lijsters, een IJsgors, we misten een Bladkoning, maar hadden wel een leuke wandeling met heerlijk weer. En omdat de Kaspische Plevier in de middag naar de oude plek was teruggekeerd zijn we toch nog even teruggegaan. Dat was een goede keuze, want nu kregen we de vogel veel dichterbij te zien, soms samen in een beeld met de Amerikaanse Goudplevier. Dus was het weer gezellig op het bootje van drie uur terug, waarop veel vogelaars teruggingen. Een mooie dag! WIETZE JANSE

Videobeelden te zien op Natuurdigitaal.nl