August van Rijn
 ·  2 april 2020  10:59

leuk dit jongens ! Wel grappig dat ik bij het stukje van Folkert-Jan de irritatie lees van mijn paniek db alert die ik verstuurde op dat moment. Gelukkig allemaal goed gekomen

Max Berlijn
 ·  2 april 2020  11:17, gewijzigd 2 april 2020  11:53

Gaaf verhaal en initiatief. Zal proberen een bijdrage te leveren de komende tijd. Op een van de laatste foto’s zie ik mijzelf staan met Teus. Ik schaam me nog steeds diep voor het wegtrekken van iemand die door zijn scoop stond te kijken toen ik aan kwam rennen....ik herinner me ook dat ik op de drukke snelweg vanuit Limburg ergens bij Den Bosch werd ingehaald door een auto die “hinderlijk” naast me bleef rijden. Ik keek opzij recht in het gezicht van Martin Olthoff (woonachtig bij Groningen), huh hoe kan dat nou?? Hij zat in een vakantiehuisje in Limburg. Martin en ik wisselen toevallig regelmatig van stuivertje op een plaats in de DB ranking. Hij wees naar een tankstation iets verder. Vanaf daar zijn we samen gereden en heeft hij me er tijdens de wanhopige momenten in die regenachtige duinen op de fiets er doorheen gepraat “ komt goed, komt goed”.

Folkert Jan Hoogstra
 ·  2 april 2020  13:02

@ August. Die frustratie sloeg volgens mij niet zozeer op de piep, want die heb ik volledig gemist. Ik ben daar achter wat mensen aan gaan rennen. Waar ik op doelde was het moment dat de vogel in 1 van de meidoorns zat. Willem Bosma wees me nog even over het blogje wat hij destijds had geschreven waar hij het moment als volgt beschreef:
En dan is er paniek, grote paniek; “Vogel wordt door iemand weer gezien ergens in een Meidoorn, ter hoogte van een eikenboom die deels kaal is”. Een enkeling weet de vogel ook snel in beeld te krijgen, maar de meeste mensen vallen bijna neer van stress, waaronder ikzelf. “Waar precies? kan iedereen even stil zijn? Kunnen die klote paraplu’s weg?”.

Wim Wiegant
 ·  2 april 2020  17:48

Nou, Max, dat “komt goed, komt goed” van Martin Olthoff was natuurlijk onwijze bluf! Ik herinner me nog dat ik bij aankomst dacht en zei “kansloos!”.  Vogel weggevlogen, al een tijdje onvindbaar, in een véél te groot gebied. Daar kon je met nog geen 1000 man tegenop zoeken:  kansloos! Maar door een groot geluk, als een Thayers Meeuw even apart van de groep van 30.000 meeuwen, ging hij even op zijn gemak in zijn eentje in een meidoorn zitten schuilen voor de regen, en tegelijkertijd shinen...! Wat een dag, wat een herinnering, wat een hobby...!

Hans Brinks
 ·  2 april 2020  21:27, gewijzigd 2 april 2020  21:29

De vlucht foto had ik met geluk gemaakt. In de morgen was het was grijs en grauw en er vlogen 2 lijsterachtigen op afstand op. Ik kreeg er 1 in beeld en clicken maar, later zag ik pas dat ik de juiste vogel te pakken had. Met wat kunst en vliegwerk er toch nog een herkenbare plaat van gemaakt.

Ed van Boheemen
 ·  2 april 2020  21:31

Met deze "Eendagsvlieg" ben ik onwijs blij!! Ik was je denk ik net voor Max, ook ik zag ''m voor het eerst door de scoop van Teus. Waarvoor nog steeds HEEL VEEL dank! Wat hebben we trouwens gerend hè Pieter van V.!

Bas Lagerveld
 ·  2 april 2020  23:27, gewijzigd 2 april 2020  23:32

Brengt goede herinneringen terug! Ik weet em nog als de dag van gisteren. De avond ervoor had ik een feestje van een vriend die 50 werd... Gelukkig kon ik bij mijn moeder in Bergen (NH) blijven slapen. Een gruwel van een kater was mij deelachtig de volgende ochtend, maar na de eerste piep (en overleg met broer Sander) werd al duidelijk, onmiddelijk uit bed en GAAN! Op de parkeerplaats bleek dat we bij de camping fietsen konden huren: doen. Onderweg kwam ik nog ergens Teus met scoop en statief leurend tegen. Teus had een keer een akkefietje op Vlieland bij een raddes, dus ik zei: "Teus, wil je achterop?" Zo geschiedde. Na aankomst de vogel vrij snel, maar helaas kort gezien. Niet alleen mijn, maar ook Sander z'n fysieke toestand was erg fragiel die dag. We zijn maar in de regen, velen nog zoekend achterlatend, vertrokken. Het is gelukkig voor de meesten goed gekomen... Althans als je die dag geen vakantieplannen had .... :-(

Edwin Russer
 ·  3 april 2020  08:14

Jaren geleden een soortgelijk topic op het forum van wrn.nl. Ook leuke twitchverhalen. 

Ben Gaxiola
 ·  3 april 2020  08:48, gewijzigd 9 februari 2022  10:12

Vakantieplannen: 27 april 2014. Mieke en ik zijn auto, dakkoffer en kar aan het inladen. We gaan met het gezin kamperen op Texel. Mijn schoonouders komen die dag ook om de kinderen bezig te houden en mee te helpen.

10:37 u Een birdalert. ###! Roodborstlijster! Mieke zegt:"gaan!". Ik twijfel nog, temeer omdat we inmiddels hebben vernomen dat mijn schoonouders al op de boot zitten.

We besluiten het inpakken af te ronden, zodat we in ieder geval de goede kant op kunnen. Het plan wordt dat ik inderweg kar en gezin dump en dan probeer er een hit and runactie van te maken.

11:33 u Alert van Enno die meldt dat de vogel door ca 6 man is gezien. En dat het ca 5 km is van de beste  parkeerplek.

Wat, 5 km!? Met mijn looptempo zou als alles meezit de hit and run zo'n 3 uur kosten. Dat is teveel.

Dan bedenk ik dat de kinderen een Spacescooter hebben. Hiermee zou 15 km/u te halen zijn. Ik zoek het ding op en besluit eerst op de stoep te proberen of ik er inderdaad behoorlijk snelheid mee kan maken. De eerste meters gaan prima, maar dan kom ik een opstaande rand van een stoeptegel tegen. Het stuur klapt om en ik val in volle vaart met mijn hele gewicht met mijn borstkas op de zijkant van het stuur.

Gek dat je al tijdens de val je kan beseffen dat het heel erg fout aan het gaan is.

De pijn verbijtend en happend naar adem strompel naar binnen.Tegen Mieke zeg ik dat ik mogelijk naar het ziekenhuis moet.

Mieke zet me neer op de bank en we houden in de gaten hoe het met mijn ademhaling en zo gaat. Die gaat gelukkig al snel weer goed. Afgezien van veel pijn is er verder ook niets vreems aan de hand. De schade valt mee: enkele gebroken of gekneusde ribben (er zit op die plek nu nog een soort bobbel).

De Roodborstlijster laat ik voor wat het is. We reizen af naar Texel. Gelukkig hebben we hulp bij het opzetten van de tent, want aan mij heeft Mieke bijna niets.

De volgende ochtend voel ik me veel beter dan verwacht. Daarom toch maar richting de camping Geversduin. Stel je voor dat hij toch gevonden wordt. Ik huur een fiets en zoek net zo lang totdat het met de pijn nog zodanig gaat dat ik ook weer veilig naar Texel kan rijden.

O ja, kamperen met gebroken/gekneusde ribben? Vooral niet doen. 

Roodborstlijster: mooie Inhaalsoort wordt dat.

Jan Hein van Steenis
 ·  3 april 2020  11:49

Au Ben, dat is een verschrikkelijk Dipverhaal (net zoals Twitchverhalen één woord redactie)!

Folkert Jan Hoogstra
 ·  3 april 2020  13:52

Ai ben wat een verhaal. Mocht ik 1 vinden ben je de eerste die ik bel. (Ook als dank voor de Waterlijster uiteraard)

Bas Lagerveld
 ·  3 april 2020  14:19

Mooi bruggetje Folkert Jan... De noordse waterlijster....

David Uit de Weerd
 ·  3 april 2020  15:38, gewijzigd 3 april 2020  15:40

Ja, daar zijn erg mooie verhalen over te schrijven...
Trouwens ook wel over de Bruine Lijster en Vale Lijster...

Max Berlijn
 ·  3 april 2020  16:16

@Ben komt goed, komt goed...

Guus Peterse
 ·  3 april 2020  17:18

Langstaartklauwier, sperweruil, groene bijeneter, rotskruiper ...

Diedert Koppenol
 ·  3 april 2020  18:31

@David: Het emailadres is webredactie@dutchbirding.org. ;)

Iedereen bedankt voor de leuke bijdragen die wij al hebben ontvangen! Alles is welkom, maar specifiek verhalen van de Noordse Waterlijster, de Groningse Lachmeeuw, de Groene Bijeneter, Kleine Sprinkhaanzanger, zijn erg gewenst. 

Ben Wielstra
 ·  3 april 2020  21:01

Die Kleine Sprinkhaanzanger gaat wat worden.

Marijn Hoogteijling
 ·  3 april 2020  21:54, gewijzigd 3 april 2020  21:58

WÁT een belevenis was die Roodborstlijster. En ik was al zo blij met Witstaartkievit want die had ik in 2010 gemist vanwege tenniscompetitieverplichtingen (én de reden dat ik het volgende weekend met die competitie stopte). Karel en Sjaak konden net wat eerder weg dan ik en reed 20 minuten voor mij en Sam. Ik had m'n vouwfiets mee maar moest omrijden om die van Sam op te halen. In de duinen aangekomen was ik er stiekem trots op zo goed voorbereid te zijn (eigen vouwfiets) alleen bleken m'n banden leeg. Bij de verhuur hadden ze alleen nog een kinderfietsje. Toch maar gedaan maar binnen 100 meter waren m'n dijen verzuurd. Dank aan degene die al op terugweg was (erg snel) en z'n fiets met mij ruilde. Maar groot de deceptie toen we net te laat op de juiste plek aan kwamen. Karel c s.  hadden 'm (maar "niet zo goed hoor" zei hij troostend). Als, als, als en wat nu, wat nu? schieten kwaad door m'n hoofd en na een tijdje hoopvol in de zeikregen te hebben gezocht wordt m'n optimisme minder en minder. Afijn, het einde is bekend en het is goedgekomen! Dips kunnen lang blijven hangen maar de succesverhalen brengen de adrenaline en euforie heerlijk boven (en zijn gelukkig talrijker). Gave rubriek hoor, nu al, met al die verhalen rondom dezelfde soort!

Peter de Knijff
 ·  4 april 2020  07:59

Inderdaad Ben, als alles goed gaat gaan de laatste libraries met GuideSeq producten de komende week de MiSeq op.....

Hans Groot
 ·  10 april 2020  22:07

Zelfs voor iemand die in de buurt woonde, zoals ik (destijds Heemskerk), was het bepaald geen sinecure om de vogel snel in de knip te krijgen. Met de auto en fiets achterin naar het duin en daar snel verder gereden. Maar waar naar toe? Wat Diedert al zei, het bereik was behoorlijk k*t en het lukte me niet om contact met Lonnie cs te leggen die bij de vogel stonden. Ik besloot bij het Zweefvliegveld mijn fiets neer te zetten en te gaan lopen. Al snel kwam ik Jan vd Laan tegen en samen liepen we verder. Met een enorme omweg kwamen we eindelijk op de plek van de ontdekking....waar de vogel natuurlijk net gevlogen was, richting een andere duinpan. Iedereen ging daar naar toe. Ruud Altenburg, één van de langste onder ons, kon over de duindoorns heen kijken en sprak de geruststellende woorden dat de vogel daar achter op een duingraslandje liep. Het was hartverwarmend hoe iedereen keurig op het pad bleef staan en niet door de duindoorns heen brak. Iedereen wist dat er nog velen onderweg waren. Er vloog een Merel op, en een Beflijster...en na lang wachten de Roodborstlijster! De vogel ging bovenin een boompje zitten, met de rug naar ons toe. Na enkele minuten vloog hij op en over ons heen, heel ver weg, zo leek het. Heel fijn dat hij daarna toch nog werd teruggevonden (ik heb hem daar ook nog fraai gezien)! Een hele fijne nieuwe regiosoort :-)