Eduard Sangster
 ·  10 december 2023  15:20

De tekst bij de foto betreft winter 22/23. Vanuit Israël komt het volgende nieuws:

...a Basalt Wheatear was found at Km94 which is reassuring as they have been very scarce in the last few years and their status unknown in Jordan and Syria.

Eduard Sangster
 ·  21 december 2024  23:34

Deze winter is er nog geen Basalttapuit ontdekt in Israël. Tijdens de vorige winter volgens mij maar eentje (langdurig bij KM84) en de winter daarvoor eentje kortstondig. Ik zou niet te lang wachten met deze soort...

Wel weer een Zwarte Roodborsttapuit in het noorden van Israël, die juist talrijker lijkt te worden.

Max Berlijn
 ·  22 december 2024  05:36, gewijzigd 22 december 2024  05:39

Als het nieuwe regime is wat het lijkt is zoeken in Syrië zelf misschien weer mogelijk al begreep ik dat de laatste keer dat nog kon (> 10 jaar geleden) ze toen al onvindbaar waren vandaar dat ik zelf maar naar Israël ben gegaan. Ben wel benieuwd of die nieuwe “project 25” commissie dit taxon als soort laat verder bestaan 🧐. Zouden die Kaalkopibissen het nog hebben overleeft?

Arnoud B van den Berg
 ·  22 december 2024  07:58, gewijzigd 22 december 2024  08:02

@Max: Kaalkopibissen waren 10 jaar geleden de facto al uitgestorven in Syrië.

Citaat WP reports (DB 35: 194-208, 2013): This spring, only one Northern Bald Ibis Geronticus eremita returned to Palmyra, Syria, where a tiny colony of three pairs was discovered in 2002. It concerned the female, 'Zenobia', once paired to the last male, 'Odeinat', which wore a satellite transmitter that stopped transmitting in southern Saudi Arabia in July 2012; in January, there were still four individuals reported in the wintering area in the highlands of Ethiopia but it is now clear that only one of them made it back to the breeding area.

Zenobia keerde ook nog terug in Palmyra in 2014 maar daarna niet meer. Zoals bekend verdween in Turkije het laatste 'wild-origin' exemplaar al in 1989. Daar, in Bireçik, is sindsdien nog wel een groepje gekweekte, niet migrerende exemplaren te zien; niet zoals ooit op een rotswand middenin de stad maar stroomopwaarts, rond een centrum met volières.