Onderwerpen in Winterswijk: eermalig Ortolanenparadijs

Dutch Birding · Winterswijk: eermalig Ortolanenparadijs

David Uit de Weerd
· 30 januari 2011 14:57

Onno, bedankt voor dit prachtige, maar ook 'deprimerende' verhaal.Bizar eigenlijk dat dit kan gebeuren...

Max Berlijn
· 30 januari 2011 17:29, gewijzigd 30 januari 2011 17:30

"Leuk" stuk, in Limburg is het niet veel anders gegaan, hier een plaatje van (een van de?) laatste broedvogels in die provincie. http://waarneming.nl/waarneming/view/41102406 Groet Max

Henk van Rijswijk
· 30 januari 2011 17:35

Beste Onno dit is goud van oud met hoofdletters........ Prachtig beschreven complimenten.

Gijsbert van der Bent
· 30 januari 2011 18:29

Hoeveel mooie broedvogelsoorten we er de laatste decennia ook bijgekregen hebben in Nederland, het boerenland (toch het grootste deel van Nederland) van vroeger was toch wel heel wat mooier, gevarieerder en vooral ook rustiger dan dat van nu. Hulde voor het geheugen van de auteur! Ik ga eens kijken wat ik ooit heb genoteerd van mijn bezoek aan een voormalig Ortolanen-bolwerk in Limburg rond 1980 (Echt?). Het zal ongetwijfeld veel te weinig zijn geweest. Jammer dat ik toen nooit naar de Achterhoek ben afgereisd.

Janneke Kimstra
· 30 januari 2011 18:53

Hmmm. deprimerend. Zou het ooit nog weer goed komen?

Jos van den Berg (birdingtexel.com)
· 31 januari 2011 08:59

Een dramatisch waargebeurd verhaal. Dit komt nooit meer terug. Sterker nog, het gaat nog steeds verder bergafwaarts. Wel heel mooi geschreven waarvoor hartelijk dank Onno de Bruijn!

Peter de Knijff
· 31 januari 2011 13:02

Ik prijs me gelukkig dat ik zowel rond Winterswijk als rond Echt samen met E vd B in die tijd af en toe vogelde. Ortolanen op beide plekken regelmatig gezien, evenals de redelijk algemene Limburgse Grauwe gorzen, Europ kans en broedende Kramzen. Kan over mijn eigen Hollandse veenweide polderland natuurlijk hetzelfde deprimerende verhaal schrijven. Dat ik in drie jaar tijd binnen 1 KM-blok ten zuiden van Alphen 159 soorten zie is leuk, maar het merendeel van die soorten zitten er niet omdat het nog steeds een fantastisch weidevogel gebied is. Het lijkt meer op een Engels landschapspark met wisselende landschapselementen. Goed voor biodiversiteit maar echte kwaliteit is helemaal afwezig. Een perfect stuk Onno.

Luuk Punt
· 31 januari 2011 21:40

Een wat weemoedig makend, maar zeer lezenswaardig verhaal, Onno. Hartelijke groet, Luuk

Rombout de Wijs
· 31 januari 2011 23:58

Heel mooi opgeschreven Onno! Rond 1970 ben ik zelf ook eens op de brommer van Hilversum naar Winterswijk gereden om daar op een camping te gaan staan vanwege de Ortolanen. Daar kwam ik andere Gooise vogelaars tegen, waarmee ik toen ook nog diverse Ortolanen heb gehoord en gezien. Was nog extra spannend, omdat ik vanwege de afstand de brommer van een vriend had geleend die flink was opgevoerd. Dat schoot tenminste een beetje op. Ik moest alleen goed uitkijken voor de politie. Is allemaal goed gegaan gelukkig en heb er fantastische herinneringen aan. Een paar jaar geleden ben ik nog in het Wendland naar Ortolanen gaan luisteren, kon er toen ook nog een paar opnemen: http://www.xeno-canto.org/europe/recording.php?XC=35140

Onno de Bruijn
· 1 februari 2011 21:29, gewijzigd 4 februari 2011 10:12

Graag wil ik bedanken voor de reacties op het Ortolanenverhaal. Het meest blij ben ik met de reacties (ook op het forum van "Waarneming.nl") van degenen, die van het verhaal genoten hebben en het opgepakt hebben zoals het bedoeld is: een ode aan de Ortolaan en andere karaktersoorten van het natuurrijke cultuurlandschap. Ik heb het verhaal geschreven, omdat ik vind dat de Ortolaan niet uit onze herinnering mag verdwijnen. En het gaat dan om herinnering aan de Ortolaan en zijn leefwereld: mens en dier in harmonie in het gevarieerde agrarische cultuurlandschap. Met hartelijke groet, Onno

Onno de Bruijn
· 1 februari 2011 21:39, gewijzigd 4 februari 2011 07:52

Ter afronding van mijn kant van dit verhaal wil ik degenen, die wat gedeprimeerd raakten van het lot van de Ortolaan, opbeuren met de geschiedenis van de Kerkuil, waarvoor ik ook zo graag bij Winterswijk kwam. De foto van mij (met kerkuilkast) en Gerrit Tenkink op het scholtenerf in Ratum is in 1973 gemaakt door mijn jeugdvriend Ton Veenendaal. Wij samen ontwikkelden de speciale nestkasten voor Kerkuilen. In 1975 hadden wij er 12 staan in boerderijen rond Winterswijk, waarin 6 paar Kerkuilen met succes broedden. In 1981 werd in het huis van mijn ouders in Terborg de "Kerkuilwerkgroep Achterhoek en Liemers" opgericht, de oudste kerkuilwerkgroep in Nederland. Inmiddels staan er rond Winterswijk ruim 100 kerkuilnestkasten, waarin in (veldmuis)topjaren 20-25 paar Kerkuilen broeden. Alles in harmonie tussen kerkuilbeschermers en boeren ("Boer zoekt Kerkuil"). De foto van de jonge Kerkuilen in de Saksische schuur is in 1990 gemaakt door Dick Langwerden bij mijn "boerderij" in Twente. Deze nestkast is inmiddels ruim 30 jaar oud en functioneert nog altijd prima (in 2010 zes uitgevlogen jongen). Dus niet alle "Goud van Oud" is verloren. Onno de Bruijn

Ben Wielstra
· 22 maart 2011 10:28

The rise and fall of local populations of ortolan buntings: importance of movements of adult males http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1600-048X.2010.05147.x/abstract

Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.