In Memoriam: Ton Lakeman (1953 - 2023)
27 augustus 2023 · Rutger Rotscheid · 4875 × bekeken
Ton Lakeman 20-03-1953 - 23-08-2023
Woensdagavond 23 augustus bereikte mij het verdrietige nieuws dat Ton Lakeman die ochtend was overleden. Dit nieuws kwam voor mij niet geheel als een verrassing omdat ik wist dat Ton al een lange tijd ziek was. Het is voor mij moeilijk voor te stellen dat ik hem nooit meer zal ontmoeten, altijd was hij er, zo leek het. Regelmatig kwam ik hem tegen bij een zeldzaamheid in Amsterdam en ver daar buiten. Ook heb ik het geluk gehad om een aantal keren samen met hem op pad te gaan. Mijn eerste Provençaalse Grasmus en Witkopgors heb ik aan hem te danken. Ton was in mijn ogen een soort “gentleman twitcher”. Als ik heb tegen kwam begroette hij me altijd met een glimlach, en een voor hem typerende vriendelijke, licht geamuseerde blik. Ook typerend voor hem vind ik, dat hij altijd, ook bij hectische twitches zijn rustige bedaarde en vriendelijke zelf bleef. Aan de andere kant was hij wel zo fanatiek dat hij eens plots een restaurant verliet om een nieuwe zeldzaamheid te scoren, zijn gezelschap verbouwereerd achterlatend. Alhoewel bijzonder vriendelijk was hij ook een man van principes. Dingen als racistische taal accepteerde hij niet. Voor zichzelf was hij streng. Een nieuwe soort kwam niet zomaar op zijn lijst. De Kroonboszanger van Castricum telde hij bijvoorbeeld, in tegenstelling tot anderen, niet omdat hij hem pas na de vangst had gezien.
Ton LakemanIn het veld was Ton zeer behulpzaam met tips en aanwijzingen, en gaf hij blijk van een aanstekelijk droog gevoel voor humor.
Ondanks dat Ton een late roeping had als twitcher wist hij een mooie lijst bij elkaar te sprokkelen, waaronder één van de grootste blockers, namelijk de Glanstroepiaal op 08-04-2013 bij telpost De Kamperhoek. Door zijn goede vriendin Noor Mather aangestoken, ontwikkelde hij ook een passie voor vlinders en nog later voor libellen. Zij liefde voor vlinders en libellen was minstens even groot als die voor vogels, en door zijn enthousiasme wist hij van menig vogelaar ook een libellen- en vlinderaar te maken. Ondanks zijn ziekte bleef Ton zeer gedreven vogelen, vlinderen en libellen zoeken. Ook toen het hem heel veel energie kostte. Als ik hem tegenkwam hadden we het altijd over de knaller die vast volgende maand vast zou komen. Door zijn charmante manier van doen gaf het me altijd een goed gevoel om hem te ontmoeten. Ook in de laatste periode van zijn leven bleef hij zijn charme en warmte behouden. Ik heb het idee dat zijn liefde voor de natuur, en zijn naasten hem letterlijk op de been hield de afgelopen tijd. Toen de energie bijna op was bleef hij oog hebben voor de schoonheid om hem heen. Zijn laatst ingevoerde waarneming was een Atalanta bij zijn woning… Ton zal door mij, en vele anderen gemist worden. Ik wens zijn naasten heel veel sterkte toe bij het dragen van dit verlies.
Rutger Rotscheid
Discussie
Nick van der Ham
·
27 augustus 2023 23:18, gewijzigd 27 augustus 2023 23:23
Erg jammer. Ik heb zelden mensen ontmoet, die prettiger in de omgang waren dan Ton
Bas Lagerveld
·
27 augustus 2023 23:32
Ach, wat een verdrietig nieuws. Ik leerde Ton kennen op de boot naar Vlie op 14 oktober 2012 om toch eindelijk eens de Kaspische Roodborsttapuit te gaan twitchen. Met vier man sterk lukte het mij als enige om 's ochtends de vogel in een flits te zien, en daarna begon één en al regen. Desondanks bleven we opgewekt onder onze paraplu's wachten totdat het droog werd en lukte het uiteindelijk alle half nat en afgekoelde aanwezigen de vogel mooi te zien. Het was een super gezellige dag, mooie vogel- en twitchverhalen op de boot terug en een pilsje mocht er dan ook wel bij. Op weg naar de Amerikaanse Zee-eend op Schier kon Ton (op e-bike) mij en Sander (op gewone fiets) niet bijhouden, ik weet niet of hij toen al ziek was. Hij zei nog: "jeetje, wat fietsen jullie hard, ik zie jullie zo wel!" En dat klopte. Alle vrienden, nabestaanden wens ik heel veel sterkte met het verlies van Ton, wat een super aardige en leuke vent was hij.
Dick Groenendijk
·
28 augustus 2023 07:44
Heel verdrietig en een groot gemis. Veel mooie en memorabele excursies samen met Ton mogen maken. Breed geïnteresseerd en altijd bijzonder plezierig gezelschap. Ton had bijvoorbeeld ook nog ruim aandacht voor de Nederlandse sprinkhanen en een aantal gezamenlijke excursies had dat als onderwerp. Legendarisch was de zoektocht (samen met Noor) naar de rosevleugel in de uiterwaarden van de Grensmaas bij Itteren enkele jaren geleden. Van de sprinkhaan geen spoor. Maar mede dankzij Ton zijn doorzettingsvermogen leidde de excursie wel tot de eerste vondsten van larvenhuidjes van de zadellibel in Nederland (en een Dwergstern: altijd leuk in Limburg). Het gemis van Ton zal lang voelbaar zijn, maar de mooie herinneringen blijven. Veel sterkte aan de nabestaanden!
Will Schep
·
28 augustus 2023 11:46
Zelf had ik het genoegen op regelmatig met Ton, ook een Amsterdamse vogelaar, op pad te gaan. De eerste keer was dat in 2007, toen we een Roodpootvalk vonden op Schiphol. Daarna frequente vogel- en vlindertrips door het hele land. Altijd gezellig en veel plezier (zeker na een goeie vondst of geslaagde twitch !). Een fijne vent, die iedereen die hem heeft leren kennen, erg zal missen....
Paul Vossen
·
28 augustus 2023 12:01
Ton, de man in het zwart, heb ik in 2011 leren kennen op de Sint-Pietersberg bij Maastricht. Hij was nog niet actief met dagvlinders dus wees ik hem erop dat deze soortgroep goed met vogels valt te combineren. Sinds die tijd leefde Ton volgens het principe: je wil niet bij de avant-garde horen, je wil de avant-garde zijn.
Met een Brits gevoel voor humor en altijd aimabel laat hij een leegte in de gelederen achter.
Leo JR Boon
·
28 augustus 2023 16:22
Goed geschreven Rutger. Precies zoals Ton was. Mooie kerel. Ik wist niet dat hij ziek was dus komt dan toch als n verrassing. 'The man in black' is niet meer. Gecondoleerd aan de familie, nabestaanden en vrienden.
Pieter Doorn
·
2 september 2023 00:07
Wat een verdrietig nieuws. Ik kwam hem vaak tegen tijdens het twitchen en hadden dan leuke gesprekken. Een twitch die me altijd is bijgebleven, was de Geelsnavelduiker in Zeeland. Onderweg kwamen we elkaar tegen met de auto en het ijzelde die dag. Ik was bij de Geelsnavelduiker en Ton nog niet. Het duurde een tijdje voor dat hij er was en kwam toen met het verhaal dat hij geslipt was en in de sloot was beland. Een takelwagen heeft hem eruit gesleept. Het mooiste was dat hij rustig naar de vogel stond te kijken, terwijl ik dacht moet je geen dingen regelen enz. Ik zal zijn vriendelijkheid, humor en zijn glimlach gaan missen. Ton was een toffe gozer!! Voor de nabestaanden en vrienden veel sterkte met dit verlies en Rutger bedankt voor het memoriam waar ik veel in herken.
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.