Het is 17 november 2009. Al scrollend in het "Zeldzaamheden in de WP topic" op waarneming.nl lees ik het bericht dat een Bandijsvogel de dag er voor gevonden is in het gebied Mar Menor in de regio Murcia aan de Oostkust van Spanje. Toen ik de nadere berichtgeving omtrent de vogel (een 1e jaars vrouwtje) op enkele Spaanse sites (rarebirdspain.net en reservoirbirds.com) tot mij door liet dringen, begon er iets te borrelen. Zo'n geweldige soort, normaal thuishorend in Noord-Amerka en 's winters verblijvend tot aan Panama en het Caribisch gebied, nu gewoon in Spanje! Spanje, ook nog eens mijn meest favoriete land van Europa.

Niet lang daarna werden de eerste contacten gelegd met mijn "soortgenoten" in Spanje: de vogelaars Ricard Guttiérez en Ferran Lopzez. Ik liet aan hen weten dat ik heel graag voor deze soort over wilde komen naar Spanje. Ferran liet mij weten dat dit erg risicovol zou zijn, daar de Bandijsvogel in het grote gebied Mar Menor nogal moeilijk was en nog maar een paar keer kort gezien was. Er was geen vast patroon of vaste verblijfplek van de vogel bekend. De uren, dagen en weken daarna hield ik de genoemde Spaanse twitchersites in de gaten. Om de zoveel dagen verscheen er weer een rood knipperend balletje op reservoirbirds.com (teken voor een megasoort in Spanje). Ik maakte mezelf gek! Ik wilde die Bandijsvogel gewoon gaan zien!

Bandijsvogel Megaceryle alcyon Belted Kingfisher. El Albujon, Spanje, 16 januari 2010 (Kris De Rouck)

De weken verstreken en op een gegeven moment had de postbode zijn werk goed gedaan en belandde Dutch Birding 6 (2009) op de mat. In de WP reports stonden twee foto's van de vogel. Ik bekeek ze en bekeek ze nog eens. Niet lang daarna (enkele dagen voor "onze" Amerikaan in Alkmaar twitchbaar werd) kwam het bericht dat de Bandijsvogel op 3 januari 2010 was herontdekt, meer in het binnenland. Bij enkele visvijvers, ongeveer 15 kilometer ten westen van Mar Menor, leek de vogel een vaste plek, of in dit geval vaste (vis)stek te hebben gevonden. Omdat de waarnemingsdata meer opeenvolgend waren begon het plan een retourticket te scoren steeds vastere vormen aan te nemen.

Op een ochtend werd ik wakker en realiseerde mij dat ik nu zelfs over de vogel had gedroomd! Ik droomde dat de Dutch Birding Association een excursie organiseerde naar de vogel en dat we met een man/vrouw of twintig naar de Bandijsvogel in Spanje stonden te kijken. Toen ik me vervolgens realiseerde dat er komend voorjaar veel mensen in oranje gekleurde t-shirts naar Zuid-Afrika vliegen (of pas nog voor een zonsverduistering naar Kenia) kon ik de impact op het milieu door een twitch van dit kaliber relativeren. Ik regelde voor 16 januari 2010 vroeg in de morgen een stoel in een Transviatoestel die mij vervolgens diezelfde dag om half 10 's ochtends afzette op de luchthaven van Alicante. Daarvandaan reed ik direct met m'n felgekleurde huurKia naar dè plek van de Bandijsvogel, zo'n 120 kilometer verderop. Een kleine anderhalf uur later parkeerde ik ten zuiden van Murcia, nabij El Albujon, de Kia bij dè visvijver waar de vogel de afgelopen tijd was gezien.

El Albujon, Spanje, 16 januari 2010 (Ed van Boheemen)

De plek. El Albujon, Spanje, 16 januari 2010 (Ed van Boheemen)

Ik werd in eerste instantie verwelkomt door twee "oerhollandse" Kokmeeuwen, maar al snel ook door een Hop en een Kleine Zilverreiger. Ik bleef de omgeving (vooral de draden boven de weg) in de gaten houden, maar geen Bandijsvogel. Al snel meldden zich enkele local arbeiders die de vogel in kwestie al wel hadden gezien, een week of twee geleden... Niet lang daarna, om een uur 14, kwam daar geen Spanjaard aan rijden, maar de Belgische WP twitcher Kris De Rouck, die diezelfde ochtend ook speciaal voor de Bandijsvogel was geland op de luchthaven Alicante. Een extra paar ogen doet wonderen, want Kris en ik stonden nog geen kwartier met elkaar te praten, toen hij ineens zei: "Daar zit 'ie!". Meteen de kijker er op en jawel, de Bandijsvogel was in the pocket! Oh, wat waren we blij en gelukkig. De hele reis niet voor niets! Op een draad, precies boven de visvijver, zat de vogel om zich heen te kijken. Wat een beest! Een ijsvogel zo groot als een Kauw (zo niet nog wat groter zelfs), zat ons daar welkom te heten!

We probeerden dichterbij te komen en de zon in de rug te krijgen. Dat lukte. De Bandijsvogel liet zich prachtig door de telescoop en de fotolens (zie de foto's van Kris) zien! Niet te geloven, maar we konden deze zaterdag gewoon tot ongeveer 18 uur 's avonds naar de vogel kijken. Af en toe ving de ijsvogel een vis in de visvijver. We zagen haar samen in één kijkerbeeld met een Kleine Zilverreiger. Ook werd de vogel lastiggevallen door Blauwe Reigers. Zagen ze in haar een concurrent? Als de Bandijsvogel werd lastig gevallen riep ze veelvuldig (als een Winterkoning, maar dan 10 keer in het kwadraat). Ook zette ze dan haar kuif op en deed ze haar staart omhoog. Prachtig gezicht. In de tussentijd voegden nog drie vogelaars uit Cartagena bij ons, die eveneens van dit fantastische schouwspel konden genieten.

Bandijsvogel Megaceryle alcyonBelted Kingfisher. El Albujon, Spanje, 17 januari 2010 (Kris De Rouck)

Terwijl de Steltkluten en Europese Kanaries ons om de oren vlogen, verplaatste de vogel zich naar twee andere visvijvers, om vervolgens hoog en ver weg te vliegen in oostelijke richting, richting Mar Menor. Omdat in de tussentijd bij Kris en mij de trek had toegeslagen reden we naar een restaurantje in het dorpje Miranda (tussen Murica en Cartagena), alwaar we onze waarneming met een simpele maar heerlijk diner (waaronder tapas natuurlijk) vierden. Die avond heb ik dat vieren nog eens "dunnetjes" overgedaan in een leuke kleine local discotheek in Santa Ana (onder Miranda).

De volgende morgen, zondag 17 januari 2010, was ik rond een uur of 10 weer op de plek van de Bandijsvogel. Kris was er al en ongeveer een uurtje later liet de Bandijsvogel zich weer prachtig zien en horen. Tot 12 uur konden we van de vogel genieten, want daarna vloog ze hoog en ver weg, dit keer in zuid-westelijke richting. Dat was de laatste keer dat we de Bandijsvogel zagen. Kris en ik namen afscheid van elkaar (hij vloog de volgende morgen weer terug naar België). Ik heb mij de rest van de week kostelijk vermaakt met Koereigers, Europese Flamingo's, nog meer Hoppen en Steltkluten en een Kleine Zwartkop in het enige struikje naast mijn hotelkamerraam en als cultuurgenieter heb ik ook nog (onder andere) de twee kathedralen in Alicante bezocht. Wat een reis, wat een waarneming en wat een vogel; Bandijsvogel, met recht een droomsoort!

Deze Bandijsvogel betreft de eerste waarneming voor Spanje. In de WP zijn 18 eerdere gevallen bekend. Deze komen uit Ierland (3), Engeland (3), Azoren (6) en IJsland (5) en in Nederland is een dood exemplaar aangetroffen in 1899.

Ed van Boheemen