Van, Turkije - zondag 17 juli 2011
Moe van een lange dag vogelen zitten we op onze hotelkamer in Van, Oost-Turkije, onze foto's te bewerken, de vakantielijst bij te werken, en internet te checken. Een hotel met wifi is altijd fijn! Even het thuisfront op de hoogte brengen wat we allemaal weer hebben gezien. En deze dag was weer prima met 's ochtends nog Mongoolse Woestijnvinken en Steenortolaan in de buurt van Mt. Ararat. Daarna al auto-vogelend op doorreis naar het zuiden. Onderweg enkele schitterende Rode Bergvinken en een mooi vrouwtje Citroenkwikstaart. Bij de Bendimahi Marshes, aan het Van-meer, zat het vol met vogels. Ralreigers, Dunbekmeeuwen, Lachsterns en Grote Karekieten zaten overal, terwijl de Witwang- en Witvleugelsterns boven het moeras aan het foerageren waren. Twee Witkopeenden, drie Reuzensterns en een Zwartkoprietzanger maakten het tot een prima stopplekje om te vogelen. De rest van de dag verliep redelijk saai, en na een hectisch autoritje door de stad Van, hebben we een hotelletje gevonden en besloten we de rest van de middag maar even rustig aan te doen. Maar dat idee viel al gauw in het water...

Want na internet wat afgestruind te hebben, kwam Mark binnenrennen in onze hotelkamer: "Er staan een Bruine Visuil op www.netfugl.dk!" Gelijk de laptops op schoot, zodat iedereen het kon bevestigen. Jahoor, een Bruine Visuil (met foto's!) in Turkije... en ook nog eens op onze route. Plannen werden gemaakt, mailtjes werden verstuurd en we maakten onszelf al helemaal lekker met deze bizarre soort. Van tevoren hadden we wel ons best gedaan om erachter te komen waar we er eventueel eentje zouden kunnen vinden, maar dat was niet echt gelukt. Maar opeens zagen we onze kansen weer toenemen om deze mega alsnog te gaan proberen!

Manavgat - woensdag 27 juli 2011
Inmiddels tien dagen en een heleboel knallers later. In de tussentijd konden we o.a. Veldrietzanger, Bleke Rotsmus, Indische Rotsmus, Koerdische (Westelijke Roodstaart-) Tapuit, Iraakse Babbelaar, Gestreepte Dwergooruil, Groene Bijeneter en Anatolische Woestijnplevier bijschrijven op het vakantielijstje. Maar dat alles verbleekte bij de soort die we mogelijk in het vooruitzicht hadden. Via verschillende vogelaars die we in de tussentijd gecontacteerd hadden (en de Visuil al op zak hadden), hebben we een gids kunnen regelen. De uil zit namelijk aan de rand van een stuwmeer waar dagelijks honderden toeristen uit Antalya en omgeving een uittochtje maken de 'wildernis' in. Via zes Oostenrijkse vogelaars die een aantal dagen eerder succes hadden, konden wij gelukkig een boot voor onszelf afhuren.

Vóór de grote drukte met toeristen zaten wij al op de boot. Een enorme boot met ruimte voor minimaal 50 strandtoeristen... en daar zaten wij met een colaatje en feestmuziek op de achtergrond een beetje zenuwachtig te wezen. Langzaam voeren we de kleine kloof in waar het allemaal om ging. Erdal, onze gids, zei dat er twee favoriete bomen waren. En zodra we de hoek om waren, werden deze bomen meteen gecheckt... LEEG! Onze harten sloegen even een slag over, maar algauw werden de rest van de rots en de overige bomen gecheckt. Maar niks wat ook maar leek op een uil! En als er eentje zou zitten, dan zou ie toch echt niet over het hoofd te zien zijn. Aiai! Na een tijdje gedobberd te hebben, zijn we de kloof weer uitgevaren. Erdal wist nog twee plekken langs het meer waar hij wel eens een Visuil had gezien. Er was nog een kans. Maar ook daar aangekomen, zagen we niks anders dan witte schijt en een bruin veertje op de rotsen. Ooit had er daar wel eentje gezeten ja, maar op dit moment helaas niet. De stemming daalde behoorlijk, en de zwempauze die werd niet door iedereen met het grootste enthousiasme ontvangen. Toch hebben we nog een verkoelende duik genomen in het meer, waarna we naar het Green Canyon Restaurant gingen voor de lunch. Daarna zouden we nog één kans proberen te wagen op de eerste plek.

Oymapina Baraji / Green Canyon, Manavgat, Turkije, 27 juli 2011 (Ruben Vlot)

Na een heerlijke lunch, die veel lekkerder had kùnnen smaken, de boot weer in op naar de kloof. Maar zodra we de om de rots heen vaarden, en de bomen weer zagen was het al wel duidelijk. Geen Bruine Visuil voor ons vandaag. Wat een domper! Natuurlijk weer alles gecheckt, maar het zat er echt niet in. Met grote teleurstelling verlieten we de boot. Gelukkig baalde Erdal er misschien wel net zo van als wij, dus hij zou ons op de hoogte houden zodat we vrijdag misschien op herkansing zouden kunnen. Onze laatste hoop, want zaterdagochtend vroeg zouden we weer richting Nederland vliegen. Onszelf moed inpratend dat we ook zonder Bruine Visuil wel een mooie vakantie hadden gehad, vielen we in slaap.

Manavgat - vrijdag 29 juli 2011
Op tijd ons bed uit, want vandaag kregen we een herkansing. Veel te vroeg waren we natuurlijk al op de plek om op de boot te stappen, maar na een flinke tijd wachten konden we dan eindelijk de boot op. Een Belgische vogelaar vergezelde ons vandaag, maar die moet vast de moed in de schoenen gezonken zijn. Wij hadden er namelijk niet echt veel meer vertrouwen in, na eerder deze week een dag rondgedobberd te hebben zonder resultaat.


Westelijke Bruine Visuil Bubo zeylonensis semenowi Western Brown Fish Owl, Oymapina Baraji / Green Canyon, Manavgat, Turkije, 29 juli 2011 (Ruben Vlot)

Maar toch begonnen de zenuwen te kriebelen toen we de boot opgingen. Langzaam maar zeker kwamen we dichterbij de kloof. Tergend langzaam voeren we voorbij de rots waarachter dè boom zichtbaar zou moeten worden. Daar kwam de boom in beeld. "Zie ik daar nou een staart?! Ja, dat moet hem wel zijn, dat zat er eergisteren niet!!" En langzaamaan werd er meer en meer van het lijf van een uil zichtbaar. Dit moest hem zijn! Grappend werd er nog gezegd dat we zo vast in het gezicht van een Oehoe zouden kijken, maar de blijdschap begon al langzaam los te barsten. En enkele seconden later keken we vol in de ogen van een adulte Bruine Visuil! Mission accomplished! Wat een soort, wat een plek, en wat een ontlading! Dobberend in de kloof liet de uil zich van alle kanten bekijken, en ratelden de fototoestellen door. Een betere afsluiting van de vakantie valt niet te bedenken!

Ruben Vlot
Mark de Vries
Arie Kolders
Richard Houtman
Jorrit Vlot