1 april – 28 graden, half bewolkt, enkele buien in de middag.
Zwakke wind, gedurende de dag toenemend tot vrij krachtig
Ochtend: c 70 mijl zuidelijk van Nieuw-Caledonië
Avond: c 20 mijl zuidelijk van Nieuw-Caledonië

De klok ging een half uur terug zodat we, in combinatie met zomertijd in Nederland, nu op 9 uur tijdverschil met Nederland zitten en we de Nieuw-Caledonische tijd aanhouden. Het betekent ook vroeger licht – hoewel dat relatief is natuurlijk. Vandaag stond vooral in het teken van de zoektocht naar de ‘New Caledonian Storm-petrel’, een soort die enigszins lijkt op New Zealand Storm-petrel maar een stukje groter is. De vogel is nog niet officieel beschreven en enkele weken voor deze trip was er een kleine expeditie naar de wateren rond Nieuw-Caledonië om de vogel proberen te vangen, zonder succes helaas. Na ontbijt werd de eerste serieuze poging ondernomen: met visolie werd een olievlek gecreëerd waar we een aantal keren langs zouden varen. Het weer was rustig en de visolie was goed te zien (en te ruiken!) op het water. De eerste keer zaten er meteen al 2 stormvogeltjes maar naarmate we dichterbij kwamen werd het duidelijk dat het om Wilsons Stormvogeltjes ging. Tahiti Petrels en Wedge-tailed Shearwaters waren de algemene soorten op de visolie. Het zou ook de beste dag worden voor Goulds Petrel met c 50 vogels gedurende de dag. Andere soorten vandaag waren White-tailed Tropicbird, Lesser Frigatebird, Red-footed Booby en Brown Noddy. Maar van de doelsoort nog geen spoor. Kort na de lunch hadden we de zuidkust van Nieuw-Caledonië in beeld en dat is waar we de rest van de dag verbleven, op zoek naar het stormvogeltje. We legden opnieuw een visolievlek aan waar opnieuw al snel veel vogels op af kwamen. En opnieuw zaten er enkele Wilson’s Stormvogeltjes bij. Helaas begon het weer sterk te verslechteren met een stevig toenemende wind en buien zodat de olievlek brak en de vogels niet meer geconcentreerd op een plek zaten. Omdat het schip flink heen en weer ging waren de waarnemingsomstandigheden inmiddels ronduit beroerd…Er was nog wel een melding was van een ver stormvogeltje met een witte buik maar niemand kon dit bevestigen. Bij het lijsten kregen we een korte briefing over de dag van morgen die besteed zal worden in Nieuw-Caledonië: om 3.15h op en om 3.30h ontbijt. Vervolgens zullen we met de bus naar het Nationaal Park Riviere Bleu rijden waar de Kagu zit. Een lange dag voor de boeg!

White-tailed Tropicbird Phaethon lepturus (Steve Howell)


Wedge-tailed Shearwater Puffinus pacificus (Martijn Verdoes/AGAMI)

2 april – 28 graden, geheel bewolkt, wat licht regen.
Zwakke wind
Ochtend: Noumea, Nieuw-Caledonië
Avond: c 20 mijl westelijk van Noumea, Nieuw-Caledonië

Vroeg op en vroeg ontbijt dus! Rond 4.15h was iedereen klaar om te vertrekken en konden we van boord. Het was wel even wachten op de kade omdat de bus vertraging had maar uiteindelijk waren we rond 5.00h op weg naar het park. Bijzonder om zo ineens in Nieuw-Caledonië te rijden! De rit ging door heuvelachtig terrein met plantages – onderweg zagen we White-breasted Woodswallow - en rond 7.00h waren we bij de ingang van het park. Deze stop leverde meteen de nodige soorten op: Red-faced Parrotfinch, Barred Honey-eater en New Caledonian Cuckoo-shrike. Vervolgens was het snel verder rijden tot aan Pont Perignon waar we de grote bus inruilden voor een kleiner model aan de andere zijde van de brug: de grote bus woog te zwaar. In 3 shifts reden we met Jean Marc, de manager van het park en tevens gids, naar de start van de wandeling. Hier loopt een breed pad de bossen in, het gebied voor de Kagu. De eerste vogels die we zagen waren New Caledonian (of Melanesian) Flycatcher en Glossy Swiftlet. Toen de groep compleet was liepen we met Jean Marc en Chris als gidsen het pad op. Een prachtig tropisch bosgebied met aardig wat activiteit. Eerste vogel was een Yellow-bellied Robin, gevolgd door Streaked Fantail, New Caledonian Whistler en Fan-tailed Gerygone. Binnen 5 minuten stond er echter zomaar een prachtige Kagu op het pad! Fantastisch, wat een beest zeg! Wat groter dan een kip, wit tot lichtgrijs van kleur en met een prachtige kuif. Er zijn geen op Kagu gelijkende soorten en het is dan ook een familie op zichzelf. De vogel stond op c 15 meter afstand, liep een klein stukje in onze richting om vervolgens in het bos te verdwijnen. Korte tijd later kwam ie weer tevoorschijn, nu zelfs op maar 5 meter afstand, en bleef ie wat aan de bosrand fourageren. Iedereen kon de vogel prachtig zien en fotograferen. De rest van de ochtend gingen we in kleine groepjes vogelen langs het pad op weg naar de lunchplaats die ongeveer 3 km verderop lag. Het weer zat soms niet helemaal mee met steeds wat lichte regen, maar het hield de vogelactiviteit wel op peil. De avond ervoor had Chris iedereen een lijstje gegeven met de 17 endemen die je redelijkerwijs kunt zien plus nog 7 ‘other targets’, goed voorbereid dus allemaal. Met behulp van de tape van Jean Marc konden we al snel genieten van een Southern Shrikebill - schitterende vogel met een eigenaardige snavel - en kwam er een Cloven-feathered Dove bovenin een boom zitten. Een New Caledonian Imperial Pigeon (of Goliath Pigeon) werd gehoord en vloog korte tijd later over. Andere soorten waren New Caledonian Parakeet, Friarbird en Myzomela en Green-backed White-eye. Na een prima lunch op locatie – met een tamme Yellow-bellied Robin - liepen we terug over het pad in de richting van de start van de wandeling. Weinig nieuws en de activiteit was duidelijk minder. Toch zagen we nog een fraaie Red-faced Parrotfinch en een andere (geringde) Kagu. Bij het verzamelpunt zaten twee Rufous Whistlers en een mooi te fotograferen Barred Honey-eater. Vervolgens was het de bus in en terug naar de haven waar we de laatste soort zagen: Dark-brown (Grey-eared) Honey-eater. Vanaf het dek van het schip waren Silver Gull en Great Crested Tern nieuwe voor de lijst, net als de Fairy Tern. Bij het uitvaren konden we genieten van enkele Visarenden en kwamen er honderden Wedge-tailed Shearwaters terug naar het eiland. Een prachtige dag! Iedereen was na het lijsten en een vroeg diner klaar om vroeg het bed in te duiken.


De Kagu laten zich in Parc Riviere Bleu goed zien. (Steve Howell)

Kagu Rhynochetos jubatus Parc Riviere Bleu (Steve Howell)


Barred Honeyeater Phylidonyris undulatus (Steve Howell)

3 april – 28 graden, geheel bewolkt, soms wat regen.
Zwakke zuidelijke wind
Ochtend: halverwege Nieuw-Caledonië, 12 mijl westelijk uit de kust
Avond: noordkant Nieuw-Caledonië, 12 mijl westelijk uit de kust

Een heerlijke lange nacht! Hoewel, om 5.45h gaat de wekker want je wilt er toch kort na zonsopgang staan. De ochtend was bewolkt en het zicht goed. Wedge-tailed Shearwaters en enkele Tahiti Petrels bepaalden het beeld. Twee kleinere pterodroma’s waren Collared Petrels, een soort die we deze reis nog maar een keer eerder zagen (en die ik miste). Een mooie inhaler dus! Gedurende de dag zouden we er nog 4 zien. Op sommige momenten voeren we langs enorme groepen Wedge-tailed Shearwaters en Black Noddy’s, vaak met honderden tegelijk. Daarbij zaten enkele Brown en Red-footed Booby’s en Brilsterns. De verrassing van de dag kwam in de middag in de vorm van een Band-rumped (Madeiran) Storm-petrel, een soort die hier nog niet officieel is vastgesteld maar waarvan we redelijke foto’s wisten te maken. Bijzonder want de dichtstbijzijnde broedgebieden zijn Japan en de Galapagos Eilanden…dwaalgast of een onbekende populatie in Melanesië? Het laat maar weer eens zien hoeveel er nog onbekend is in deze wateren. Met visolie probeerde we de vogel te lokken wat op zich goed lukte maar echt dichtbij kregen we ‘m niet. Een Wilson’s Stormvogeltje vloog er enkele keren naast waardoor we beide soorten goed konden vergelijken: Wilson’s was wat kleiner (met name iets kortere vleugels) en had een ander fourareergedrag met hangende pootjes, iets wat de Band-rumped niet deed. Interessant voer weer voor de lijst die we straks gaan doen!

Red-footed Booby Sula sula (Steve Howell)

Laurens Steijn