Getver de getver! De Nederlanders sleuren er weer de ene na de ander topper uit. Woestijnplevieren, Ross´ Meeuw, Kaspische Plevier, Bruinkeelortolaan. In wat rest van regeringsloos België moeten we het stellen met een overjaarse Grote Trap, een man Siberische Taling (die alleen exotische noorderburen gelukkig kan maken), een kwekkend Klein Waterhoen, een doos steppevogels en nog wat voorbijtrekkende krenten. Maar echt hard gaat het weer niet, dit jaar.

Onlangs nog zitten denken: Nederland is echt wel een mekka voor zeldzaamheden. Heb ik eigenlijk al soorten op mijn Belgische lijst waar Oranje gek zou van worden? Kleine Pijlstormvogel, Bruine Lijster, een blik Kleine Sprinkhaanzangers, Kleine Regenwulp, Kleinste Strandloper, Mongoolse Plevier, Kleine Kortteenleeuwerik, Sardijnse Grasmus en Hazelhoen. Dat moet het zowat zijn, denk ik. Niet echt om stijl achterover te vallen.
En telkens als er zich ergens een influx aandient, komt Nederland ook aan bod. Woestijntapuiten, Haakbekken, Sperweruil en nu weer van dattem met die Kalanders. Toegegeven, nog niet twitchbaar voor de meute, maar toch maar weer fraai gefotografeerd op twee plaatsen. Soit. We moeten er ons maar bij neerleggen dat het boven de Moerdijk altijd fraaier vogelen zal zijn dan eronder.

Zaterdagmorgen 14 mei 2011 stond er al vrij vroeg een Kortteenleeuwerik op www.waarnemingen.be. We zetten de dag rustig in met controle van drie nachtvlinderbakken (Goudvenstertje als enig klein lichtpuntje) en een fuiklichting (Alpenwater-, Kleine Water-, Kam- en Vinpootsalamander). Om 13:37:10 gaat de beep: Kortteenleeuwerik is Kalander! Getver. De vogel houdt zich op in Bois-et-Borsu, langsheen de Rue de Bel Air. De GPS geeft verstek: straatnaam onbekend. Nou moe. Bedankt voor de moderne techniek.
Getelefoneer naar collega's levert op dat die Frisse Wind Straat zich eigenlijk in Verlée situeert. Na 230 km, een fraaie flitsprent van een in de middenberm verscholen politiewagen, gesakker op wegenwerken en een boer met mestkar die de vlotte doorgang van het verkeer verhindert, komen we aan op de plek des onheils. De foto's van Quentin Gofette zijn heavy: Kalander foeragerend op mesthoop.
De vogel is al enige tijd zoek. Er is een vermoeden dat-ie zich in een maisveld zou schuilhouden en de plaatselijke landbouwer had de toestemming gegeven om het veld te betreden. Een Veldleeuwerik die zich slecht laat zien doet even de hoop opleven, maar het gestruin loopt op een sisser uit. Toch maar even die mesthoop van vanmorgen nog checken. Joris Elst ziet eventjes een leeuwerik vervliegen. Wanneer Peter Collaerst langs de andere kant van de mesthoop komt piepen, gaat de vogel de lucht in. Peter, Joris en ik zien een Kalander wegvliegen. Hatse flatse, in de sjakosj!
Voor de anderen volgen enkele zenuwslopende minuten. De vogel wordt her en der gezien, meestal door een klein groepje. Wim Heylen vergrijpt zich aan een schrikdraad onder stroom, Waalse medemensen stoppen met het traditionele 'Qu 'est-ce qui se passe?' en de groep groeit aan. De vogel landt in een weide vol woest ogende Heckrunderen. No problem. Enkele dapperen wagen zich in het veegedruis en mister Kalander stijgt ten hemel om keurig over twitchend België heen te vliegen.
Nummer 385 kan worden aangestreept, al leert een afterpraatje met enkele BAHC-leden dat ook de Siberische Taling en misschien zelfs de Bronskopeend deze lijst nog wel eens zouden kunnen vervoegen. Als het zover komt, dan vraag ik politiek asiel aan in Vaticaanstad...

Dominique Verbelen

Kalanderleeuwerik Melanocorypha calandra Calandra Lark, Verlée, provincie Luik, Belgie (Peter Adriaens)