WP-soorten

Zat er al enkele dagen. Op 2 oktober ook al gezien in de schemering, maar niet als zodanig herkend. Vogelaars uit Noord-Portugal waren er om 01.00 uur voor opgestaan en hadden geluk, want hij zat op 20 m van het wandelpad aan de rand van het riet bij de vijver van de golfbaan San Lourenzo.

Prachtige endemische duif van Madeira. Niet zeldzaam in het juiste habitat (vooral laurierbossen), maar alleen in een botanische tuin in de hoofdstad waren ze handtam.

Het duurde even voordat de Canadese Kraanvogel werd teruggevonden afgelopen zaterdag. Gelukkig kwam rond 14u het verlossende bericht dat de vogel een stuk verder richting het zuidwesten door een Duitse vogelaar gezien werd. Gave soort en mooi zo tussen de kranen! Grootteverschil vooral in zit zeer opvallend, wanneer de vogel op afstand in een groep vliegt valt het verschil beduidend minder op. Eenmaal kwam de vogel wat dichterbij overgevlogen, daarvan dit plaatje.

Hoewel ontdekker Holger Hagen zijn best gedaan had de waarneming ongeloofwaardig te photoshoppen, kon ik vanmorgen toch niet de kans op een Canadese Kraanvogel 70 minuten verderop laten liggen. Ik vond al snel wat Kraanvogels aan de Twister Weg, maar werd bij het bekijken van de volgende enkelingen aangesproken door Agnieszka Madej, een ander lid van de "Kanadakranich-WhatsApp-groep" waar ik tot mijn verrassing aan was toegevoegd: verderop zaten grotere groepen. We zochten deze zonder succes af en reden naar de oostkant van het gebied.

Hier stond een Nederlander, die hem zojuist gezien had. Net weggevlogen, hij wist niet waarheen, hij had geen bereik. Het soort paniek waar ik ook in zou verkeren! Maar dankzij Jan Miske kreeg de zoektocht een nieuwe impuls.

Toen ik mij op een voor een Yaris wel erg onaangename weg bevond, werd de vogel teruggevonden: ik bleek toevallig vlakbij te zijn. Ik wierp een korte blik door de gereedstaande scoop van Carsten Jansen, pakte mijn spullen en... daar vloog alles op. Ik vond hem binnen een kwartier terug, vlakbij de eerste plek van de dag. Met inmiddels vier man konden we hem goed bekijken, maar toen hij weer wegvloog was het tijd om naar mijn werk te rijden. Jammer dat hij na 11:50 onvindbaar bleek.

A juvenile bird. The Eurasian Spoonbill is a regular migrant and wintering species in the Canary Archipelago, mainly in the eastern and central islands (La Graciosa, Lanzarote, Fuerteventura, Gran Canaria, and Tenerife) and usually in low numbers. Many of the ringed birds seen on the islands are from the Netherlands. 

Een meest algemene van de 4 pijlstormvogelsoorten die dag, vanaf een pelagic aan de noordkant van de Ebro Delta.

Kwamen af en toe heel dicht bij de boot langs.

Een van de 4 pijlstormvogelsoorten vanaf een pelagic aan de noordkant van de Ebro Delta.

De Scopoli's wat verder op zee (en meer richting de monding van de Ebro Delta) dan de Vale Pijlen.

Een van de 4 pijlstormvogelsoorten vanaf een pelagic aan de noordkant van de Ebro Delta.

De minst algemene van de 3 te verwachte soorten (Gauwe Pijl was voor de lokale zeevogelspecialist (Ricard Gutiérrez) pas de 2e waarneming in 40 jaar.

Volwassen Audouins meeuw achter de boot tijdens een pelagic ten noorden van de Ebro delta in Spanje.

Georganiseerd tijdens (en door) het Delta Birding Festival, een leuk en goed georganiseerd jaarlijks vogelfestival in september.

3KJ Audouins meeuw achter de boot tijdens een pelagic ten noorden van de Ebro delta in Spanje.

Georganiseerd tijdens (en door) het Delta Birding Festival, een leuk en goed georganiseerd jaarlijks vogelfestival in september.

1e winter Audouins meeuw achter de boot tijdens een pelagische tocht ten noorden van de Ebro delta in Spanje. 

Stuk minder algemeen hier, sinds de grootste kolonie ter wereld (in de Ebro delta) is gedecimeerd (van 15.000+ paar in 2006 naar 1300+ paar in 2019).

Broedsituatie nu kon ik niet achterhalen maar dacht mee gekregen te hebben dat ze helemaal niet meer in de Ebro Delta broeden. 

Rondvliegend bij een grote tonijn-viskwekerij ten noorden van de Ebro delta. Zie tekst bij de juvenile vogel voor meer informatie.

Adulte vogels zien er in deze tijd van het jaar over het algemeen (erg)  afgevlogen uit. 

Net ten noorden van de Ebro delta, voor de kust van Tarragona, liggen grote kweekvis-vijvers. Het veroorzaakt een groot spoor met voedselresten wat als een magneet werkt. Vooral die van kweek-tonijnen trekken 10.000-den meeuwen aan, en ook veel zeevogels, waaronder 10-tallen tot soms enkele 100-den Mediterraan Stormvogeltjes.

Het seizoen om ze te hier te zien loopt ongeveer van mei tot september. De vogels broeden op de Balearen en komen hier af op het voeren van de tonijnen. 

In theorie kunnen in deze tijd van het jaar hier, vermoed ik, ook 'gewone' stormvogeltjes voorkomen. Er zijn iig waarnemingen van Wilson's Stormvogeltje rond de viskwekerij (en wij hadden een Gauwe Pijl, schijnt ook heel zeldzaam te zijn in de regio).

Dit lijkt me een verse juveniel. Adulte vogels zien er over het algemeen (erg)  afgevlogen uit.

Juvenile birds. The species is normally seen in Tenerife during the autumn migration, but it's also a wintering bird on other islands (mainly Fuerteventura and Lanzarote). 

Als de Katwijkse Izabeltapuit word teruggevonden word op vrijwel hetzelfde tijdstip deze vogel op Helgoland gemeld. 

De vogel is aan het einde van de middag gevangen d.m.v. een valkooitje met meelwormen, en voorzien van ringen en een zender.

Op hetzelfde moment als de vogel van Katwijk ;-) 

Soms zit het mee en soms zit het ZWAAR tegen ...

Voor de 23ste keer naar Helgoland en meestal zien we er de goede soorten. Maar deze keer zat het even goed tegen ! Zo zitten we net op de boot terug van Helgoland naar Cuxhaven, komt er een bericht binnen dat er een mannetje ROODKEELNACHTEGAAL is gevonden in Mittelland !!!

En dan ben je even stil ...

Het is wel eens eerder zo gegaan met een Steenortolaan op Kringel. En samen met Rein Genuït hebben we de Wenkbrauwalbatros op 5 minuten gemist ... 

Toch nog een Kortteenleeuwerik als klein troostprijsje. Verder was er op het eiland een Mongoolse Pieper, Pallas' Boszangers, Bruine Boszanger en veel Bladkoningen aanwezig.

Tevens een malloot die een Noordse Boszanger en een Stekelstaartgierzwaluw met foto doorgaf die hij elders van het internet had geplukt. Deze malloot is gelijk uit de app-groep verwijderd !

Deze klauwier zat op Dune en had de gewoonte om de graspiepers van het strand te halen en in de binnenduinrand te gaan opeten. Gedekte tafel dus, maar toch bleef de vogel niet lang hangen.

Deze klauwier zat op Dune en had de gewoonte om de graspiepers van het strand te halen en in de binnenduinrand te gaan opeten. Gedekte tafel dus, maar toch bleef de vogel niet lang hangen. 

Voordat we opstegen vanuit Aberdeen naar de Shetlands hoorde we dat er een pechora pipit was ontdekt. Na nog geen kwartier op het eiland te zijn konden we aanschuiven bij een van de meest meewerkende pechora's van de afgelopen jaren. Naast deze lifer kon ik ook nog een kleine sprinkhaanzanger bijschrijven als nieuwe soort 

In de twee weken die we op Shetland spendeerde spande de loofzangers letterlijk de kroon. Met een eerste kroonboszanger voor Schotland en Shetland. En deze noordse boszanger.

A fledgling calling from a cultivated area. The bird in the image belongs to the subspecies canariensis, endemic to the Canary Archipelago, and fairly common in the central-western islands. June and July are typical months in which fledglings can be found on these islands. 

One of two birds present in the area on that date. It is supposed they escaped from a local zoo. After this record, another bird stayed for a long time on Fuerteventura, in 1992. 

An old photo of a light morph bird injured and captured by hand. This species is relatively common in the waters around the Canary Islands, mainly in autumn. 

An old photo of an adult bird in its breeding colony. Montaña Clara islet holds an important population of this pelagic seabird, estimated in more than 1,000 pairs. Landing in this islet is forbidden without permission from the Cabildo Insular de Lanzarote and the land owners. 

De spotlijster verbleef grotendeels in een rij appelbomen en zong zo nu en dan.  

Waarschijnlijk een van de laatste keren dat deze vogel daar werd waargenomen

Deze 2e jaars Bruine Gent toont een duidelijke afscheiding bij de borst (en niet keel), wat Jan-van-Gent uitsluit.

Bij deze vogel werd even gedacht aan Roodvoetgent, vanwege de roze poten (meestal meer gelig, ook bij jonge vogels), maar oa de duidelijke afscheiding op de borst past niet op Roodvoetgent.

Een Maskergent kan al eenvoudig uitgesloten worden door oa het donkere uiterlijk op kop, buik en ondervleugels.

2 dagen op rij, in dezelfde boom voor ons vakantiehuisje, in deze boom ook gezien op 5 april 2024

Gister kort gezien, geen foto. Vandaag wel, yesss

Lokatie, Parque Romantico, Playe del Iglesias

Opgevlogen noord om 9.55

Ik zag hier dat er nog wat onenigheid was omtrent leeftijdsbepaling. Wellicht helpt dit nog. 

Onderweg naar de Delta Birding Festival, leuk jaarlijks event in september in de punt van de Ebro Delta, langs deze enkele dagen ervoor gevonden onvolwassen Renvogel gereden.

De Renvogel zich fantastisch zien, af en toe in gezelschap van een Morinelplevier. 

In het ochtendlicht; later zag hij er veel grijs/witter uit, maar zat hij ook veel verder weg.

Nee, ik heb inderdaad geen principes, haha!

Als het dan toch niet al te ver van je huis dan ga je even kijken. De Spotlijster was al gezien op 1 september maar niet herkend en niet gepubliceerd. Tot gisteren. Er werd gelijk gezocht en zowaar de vogel is nog steeds aanwezig!

Het ouderwetse digiscopen kwam toch zeer van pas!

Als het dan toch niet al te ver van je huis dan ga je even kijken. De Spotlijster was al gezien op 1 september maar niet herkend en niet gepubliceerd. Tot gisteren. Er werd gelijk gezocht en zowaar de vogel is nog steeds aanwezig!

A bird feeding on aquatic plants in a pond. This species has spread quickly in the Canary Islands during the last decades. It is breeding in Tenerife, Gran Canaria, Fuerteventura, and Lanzarote. 

Phonescoopje. Met Daan van Braak, Jorian Eijkelboom en Robert van der Meer. Eén van de hoogtepunten van een zeer geslaagde week Zuid-Spanje. Andere hoogtepunten waren o.a. de fantastische Huisgiertjes van Chipiona, een pelagic met zo goed als alle targets en vanochtend een gekleurringde Spaanse Keizerarend op 40 m afstand in een mast.

A recent record of Pectoral Sandpiper from the Canary Islands. The Common or Great Ringed Plover to the bird's left side is ringed with color rings, as seen in the image. 

Blijkbaar nog geen foto van dit taxon op de site...

Op 12 juli vond ik deze Kuifaalscholver in Peschiera del Garda.

Op ebird was het pas de eerste waarneming in het Gardameer. Ook op observation.org was het nog maar de derde waarneming voor het meer.

Twee dagen later kwam ik de vogel nog een keer tegen en kon ik tot op enkele meters afstand gaan zitten terwijl de vogel zich aan het poetsen was. En dat allemaal onder een stralend zuiders zonnetje. 😎😉

Tegen het eind van mijn reisje doorheen Corsica werd er bij Ajaccio een Lesser Moorhen gevonden, de eerste voor Frankrijk en 15de voor de WP. Omdat ik 11 maart vlakbij de ferry richting het vasteland zou nemen, passeerde ik de dag voordien een namiddagje op de locatie. De vogel liet zich al snel zien en aangezien ik daar helemaal alleen was kon ik me rustig opstellen aan de oever van het plasje. Na uren geduld kwam hij verschillende keren tot op 5 à 10m foerageren! Die avond kwamen nog een vijftal locals de vogel bekijken en de dag nadien werd hij door een groepje diehards uit regio Montpellier per ferry getwitcht. De dag nadien was de vogel onvindbaar.

This species is found in the high mountain vegetation area of Tenerife, at more than 2,000 m a.s.l., and also in the lower and middle zones of the island's south.

This species is found in the high mountain vegetation area of Tenerife, at more than 2,000 m a.s.l., and also in the lower and middle zones of the island's south. 

One of two birds present in the area during September 2021.

One of two birds present in the area during September 2021. 

De laatste dag van een familievakantie in Italië werd er één om niet te vergeten!

De dag ervoor was ik naar het natuurreservaat Valle Canal Novo geweest en wilde dat eigenlijk nog eens doen omdat de Flamingo's daar wel leuk te fotograferen zijn.

Mijn petekindje wilde echter toch nog naar de zoo vlakbij gaan dus de plannen maar aangepast.

De dag gestart met een wandeling rond de camping om nog wat Italiaanse Mussen te fotograferen. Bij terugkomst had ik nog een klein uurtje over voor het geplande vertrek dus toch besloten om naar een  uitkijkpuntje vlakbij te rijden waar een leuk zicht is op de rivier en een eilandje erin. Ik was er al enkele keren geweest en er zaten steeds wel wat Kokmeeuwen, Zwartkopmeeuwen en Geelpootmeeuwen. Ook Graszanger zit er en in het bos vlakbij zat er steeds een Zomertortel en een Wielewaal te zingen.

Bij aankomst kreeg ik plots een meeuw in mijn kijker en ik wist het meteen, dat is precies een Lachmeeuw! Gelukkig stond de auto vlakbij en kon ik meteen mijn fototoestel nemen en de nodige bewijsplaatjes verzamelen. Ondertussen ging de adrenaline de hoogte in! Bijna niet te geloven maar toch waar. Naar mijn mening een adulte vogel die de overgang naar winterkleed is gestart. Na een twaalftal minuutjes vloog de vogel op en verdween de rivier over in zuidelijke richting.

Meteen Andrea Corso en Niccolò Fagotto gecontacteerd om de waarneming bekend te maken bij vogelkijkend Italië.

Gisteren nog eens 2 keer vruchteloos gepasseerd. Bij het vertrek deze ochtend ook nog eens langs gegaan maar volgens de reeds aanwezige vogelkijkers was de vogel nog niet terug gevonden.

Het betreft het 6e geval voor Italië indien geaccepteerd, maar ik vermoed dat dit wel geen probleem zal worden.

En ondertussen blijf ik nog wel even nagenieten... ;)

Talrijk aanwezig in de Corsicaanse dennenbossen in de bergen. Hoewel dat aan de timing kon liggen – vrij vroeg op het voorjaar met de hoeveelheid hormonen mogelijk omgekeerd evenredig aan de dikte van het sneeuwdek – vond ik de zang erg ijl en onopvallend. De Kortsnavels die ik gewend ben uit de Ardennen daarentegen, die hoor je bij wijze van spreken zingen vanuit het bos aan de andere kant van de riviervallei. Net zoals bij de onze zijn de onderdelen van de Corsicaanse vogels wat smoezelig, maar die snavels, die zijn inderdaad wel opmerkelijk lang en komen in de buurt van gewone Boomkruiper. Een leuke om gezien te hebben!

Goed te doen in oude Corsicaanse dennenwouden in de bergen langs de wandelroute Mare a Mare Nord. Het eiland is best wel een aanrader in deze periode. Lekker avontuurlijk, af en toe wel wat door de sneeuw pleuren of tot op je kousen natgeregend worden, maar het bijna volledig ontbreken van toeristen en de kwaliteit van de waarnemingen maakten dat ruimschoots goed! Sardijnse Grasmus was vrij makkelijk, overal Corsicaanse Citroensijs in groepen van tot wel 50 exx, en de lokale ondersoort van Taigaboomkruiper (C. familiaris corsa) en Kruisbek (L. curvirostra corsicana) eveneens vlotjes binnengekopt. Was ook leuk om regelmatig Moeflons tegen te komen, al werd het wel spannend toen ze in het donker vlakbij mijn tent wat gekke bokkensprongen begonnen uit te voeren. Zelfs de endemische reptielen en amfibieën waren al verbazingwekkend goed te vinden als je soms meer stenen omdraait dan dat je stappen zet. Enkel Tyrrheense Vliegenvanger is dan natuurlijk nog niet gearriveerd op het eiland.

Azorengoudvink neemt in aantal toe en is tegenwoordig niet meer geclassificeerd als CR maar als Vulnerable (sinds 2016); de populatie is toegenomen van 30-40 paar in de jaren '70 naar 500-1700 volwassen individuen. Een vrij grove schatting als je het mij vraagt, maar goed om te lezen dat het beter gaat met de soort. Het belangrijkste qua beschermingsmaatregelen was en is het herstel van inheemse laurierbossen. Er is al bijna 450 hectare hersteld, maar je ziet nog enorm veel invasieve exoten overal op het eiland. De Priolo zelf is zeker nog steeds niet algemeen en blijft nog steeds niet echt makkelijk te vinden in het oosten van het eiland.

Mij is niet bekend of de soort ooit ook voorkwam op andere eilanden in de Azoren of echt alleen op São Miguel?

Het gaat goed met de Lachsterns in Sleeswijk-Holstein. Vandaag vonden ze nest nummer 55 en dat zijn er meer dan ooit sinds het ontstaan van de kolonie op deze locatie. Geen vogelgriep in deze kolonie die overigens dit jaar vergezeld wordt door een kolonie Noordse sterns (30 paar).