Wereld-soorten

De Large Scimitar Babbler is een erg lastige soort om te zien. De enige locatie waar ik deze soort regelmatig zie is in één van de birdhides bij Kaeng Krachan. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de necklaced laughingthrushes komt deze soort slecht 1-2 keer per dag (of helemaal niet) voor een snelle dip in het water om vervolgens weer het woud in te vliegen. De keren dat ik ze zag waren ze altijd met z'n tweeën. Meestal verschenen ze pas 's middags. 

Aankomend splitje: hidden finch.

Nee niet in Bolivia, maar in Argentinië. Deze semi-endemische Boliviaanse soort gaat nét de grens over in het afgelegen plaatsje Santa Victoria Oeste. Om daar te komen moet je 2,5 uur rijden over een ruim 4.000 meter hoge weg die op sommige momenten deed denken aan de Death Road in de Top Gear Bolivia special. Die weg leverde trouwens ook nog een paartje Boulder Finches op!

De Sahel Bush Sparrow werd voorheen Bush Petronia genoemd. In het Nederlands Kleine Rotsmus. Een soort die in de WP alleen regulier voorkomt in Jemen. In de WP sensu BWP is deze soort nog niet vastgesteld, maar is wel een potentieeltje, gezien het voorkomen in Mauretanië. 

Deze soort stond niet in de galerij met een foto.

Niet een zekerheidje dat je deze vindt.

Een potentiële WP soort, die in een smalle zone voorkomt ten zuiden van de Sahara, van Senegal tot Soedan. Met 13cm is deze soort 2cm kleiner dan de Kleine Bonte Specht. Dit is een vrouwtje, het mannetje heeft een rood achterhoofd. Eén van de top soorten in de Sahel in het noorden van Senegal, waar de soort dit jaar erg lastig was (en door velen gemist werd).

Roodpootaalscholver

Deze Spotted Shags waren goed te benaderen met een boottochtje in de Malborough Sound (noordkant zuidereiland).

Een van de veel aalscholver-soorten in Nieuw-Zeeland. Tel 13 op deze site (recent zijn Otago en Foveaux shag gelumpd bij IOC + 1 uitgestorven).

Een van de mooiste gorzen-soorten. Enkele vogels zaten op de droge rijstvelden net buiten het reservaat, tegen de grens met Vietnam.

Endemisch voor Tasmanië en bedreigd. De soort komt nog maar op slechts een paar plekken in de Staat voor. In het zuiden waarschijnlijk nog rond Hobart, FlindersislandBruny Island, waar de meeste vogelaars naar toe gaan, en Maria Island.

De soort gaat vooral zo sterk achteruit door, zoals overal op de wereld, habitat verlies. De soort foerageert voornamelijk in manna gum tree”s waar ze de onderkanten van de bladeren afzoeken op insecten maar ook op de suikerdruppeltjes en honingdauw die deze bomen en sommige insecten die op het blad leven uitscheiden. 

De populatie op Maria Island is de grootste en misschien wel de enige nog levensvatbare in de toekomst omdat er in tegenstelling tot Bruny Island geen mensen wonen en er geen houtkap plaats vind in dit Nationale Park.

Mocht je ooit in de buurt van Maria Island zijn en de soort willen zien vraag dan in de haven bij het ticket kantoor waar ze uithangen. 

Deze killer leeft in de schaduwen van de mangroves. Eén van de doelsoorten van de Saloum Delta. De soort komt voor van Senegal tot Congo, maar kan het beste gevonden worden in Ghana en Senegal. Maar dan nog wordt de soort regelmatig gemist en zijn er soms 3 of meer boot trips voor nodig om 'm te zien. Wij hadden scherpe ogen aan boord en zagen twee exemplaren op de eerste boottrip. Zo lang de boot de mangrove takken niet raakt, blijft de vogel roerloos staan. Onbevreesd dan wel vertrouwend op z'n schutkleuren.

De Barbarijse Frankolijn komt in de WP alleen voor in het noordwesten van Marokko. Sinds enkele jaren is de beste plek de bush ten noordoosten van Ben Slimane. De vogel horen is hier geen probleem in het voorjaar, maar 'm te zien krijgen is doorgaans een uitdaging. Sinds enige jaren wordt de soort uitgezet nabij Agadir. 

De soort komt verder algemeen voor van Senegal tot Kameroen. In het zuidoosten van Senegal heb ik diverse malen opvliegende vogels gezien, maar slechts tweemaal goed kunnen bekijken aan de grond in de  namiddag.

Met de ondersoorten wordt nogal eens gehusseld. Wat de verschillen zijn tussen de ondersoorten is ook niet even helder. Op de (weinige) foto's zie ik buffe halzen, buffe halzen met rossige tekening tot vrijwel geheel rossige halzen. 

Een van de vele hoogtepunten tijdens onze reis door Maleisië, met Bird-Malyasia, JungleWalla. 

Een van de vele hoogtepunten tijdens onze reis door Maleisië, met Bird-Malaysia, JungleWalla.

De nominaat komt voor in Zuid-Amerika en dit taxon is de Afrikaanse evenknie. De ondersoorten verschillen minimaal: de nominaat is gemiddeld 2% groter. De soort wordt mi relatief weinig gezien in de WP. Ook de jonge vogels hebben het kenmerkende bovenvleugelpatroon.

Deze WP soort stond nog niet in de galerij met een foto.

Een van de hoogtepunten van een drieweekse reis naar Borneo met Sander Lagerveld was deze Pauwfazant. We hadden geluk dat er ook een vrouwelijk ex. rondliep, zodat dit mannetje als een opgezette dennenappel rondliep, waardoor alle oogjes goed te zien waren. Onderweg naar deze plek hoorden we een ander ex. roepen, maar zonder een hide ben je eigenlijk kansloos om deze soort te zien. Er zijn acht soorten van het geslacht Polyplectron en dit is wellicht de lastigste, hoewel de Palawan Peacock-Pheasant tegenwoordig ook lastiger is geworden sinds een niet schuw mannetje rond 2017 verdween.

Bijna dagelijks in de verspreide acacia's en in de hotel-tuinen. 

De Gosling's Bunting (Senegal tot Ethiopië) is recent afgesplitst van de Cinnamon-breasted Bunting (Zuid-Afrika tot Oman) (inzet foto). In tegenstelling tot de algemene Cinnamon-breasted Bunting is de Gosling's Bunting een schaars voorkomende gors in zijn verspreidingsgebied. We hebben hier een uurtje voor naar boven moeten lopen met 42 graden, maar voor een nieuwe emberiza doen we dat natuurlijk graag ;) 

Op de foto hierboven zijn de verschillen goed te zien: Gosling's heeft een grijze (en geen zwarte) keel en rossige dekveren en slagpennen.

Baggerplaten natuurlijk, maar wel een gave soort. De Fox Kestrel komt voor in de zone ten zuiden van de Sahara, van Senegal tot Ethiopië. In Senegal komt deze alleen voor in het uiterste zuidoosten, waar de kliffen van de plateaus favoriet zijn.

 5 Short-tailed van (zo te zien) 4 verschillende leeftijdsklassen, en nog 2 Black-footed Albatrosses in het midden, rond het eiland met de bulk van de wereldpopulatie, Torishima Island (Izu islands). 

Een van de fraaier getekende zeevogels op aarde (de ondervleugel dan). Tijdens herhalingsreis van de WPO (eerste poging begon 1 dag voordat de wereld dicht ging wegens corona).

Laatst postte Joachim al een prachtige foto van een Horusgierzwaluw. Hierbij een foto van twee vogels van onderen met gespreide staart. De  'gevorktheid' van de staart is dan niet te zien, dus ik was even in twijfel of dit misschien Huisgierzwaluwen waren, maar gelukkig bood het recente artikel in DB uitsluitsel. Met dank aan Nils.

Komt voor in een beperkt gebied in het grensgebied van Brazilie, Argentinie en Uruguay en is daar zeker niet algemeen en vaak zelfs zeldzaam.

Nu we toch bezig met vogels uit Senegal . Deze targetsoort is niet moeilijk te vinden .   

Sinds circa 15 jaar (?) is bekend dat vanaf eind november circa 17.000 Afrikaanse Zwaluwstaartwouwen en 5.000 Kleine Torenvalken slapen op Kousmar Island, nabij Kaolack. Deze aantallen lopen vanaf dan langzaam af tot medio maart. Op 1 maart zagen we 500 wouwen en 5 Kleine Torenvalken. Doordat het onoverzichtelijk is op het eiland zal het werkelijke aantal iets hoger zijn. Met een dug-out canoe bereik je het eiland en ook al waren de aantallen relatief laag, het was nog steeds een geweldig gezicht om deze roofvogels te zien. 

De enige Pygmy Sunbird in de 'grote WP' werd in oktober 2023 vastgesteld in het uiterste zuiden van Algerije. Dit was buiten de grenzen van de 'kleine WP'. Birds of the World tekent trouwens bij de verspreiding in dat deze ook in noordelijk Mauretanië en noord Tjaad voorkomt, dus wie weet komt de soort toch voor in de 'kleine WP' ? Prachtige Sahel soort, die doet denken aan de Nile Valley Sunbird.

Met het avondlicht nog wat warmer gekleurd ( goudkleuriger ) .  

De Grasshopper Buzzard is een soort die in de brede Sahel zone voorkomt, direct ten zuiden van de Sahara, van Senegal tot Eritrea. 

In 2024 is deze soort voor het eerst in de (kleine) WP gezien: in het stadspark van Nouadhibou, in het uiterste noordwesten van Mauretanië, op 60 meter van de grens met de Westelijke Sahara (en daarmee dus net buiten de grens van de grote WP).

De doelsoort in deze delta is White-crested Tiger Heron ( 2 gezien ) maar deze soort op een lokaal eilandje was ook erg welkom . 

Senegal is een erg relaxed vogelland met vriendelijke mensen , afwisselende biotopen en goede / redelijke hotels en wegen . 

Een van de absolute top soorten van Senegal. Overdag stootte ik een vogel op en deze was zo meewerkend om dichtbij weer te landen. Nabij Podor, in het noorden van het land, is deze soort goed te doen in de nacht. Overdag een vogel vinden is niet altijd makkelijk. Natuurlijk ook even de nabijgelegen Horusgierzwaluwen kolonie bezocht. 

In een 'klassiek rondje' van twee weken door het land zagen we een stevige 331 soorten. 'Klassiek' betekent een divers aantal plekken en dito habitats, van noord naar zuid: 

- Podor en Richard Toll (Sahel soorten)

- Djoudj NP (Arabische Trap, Allen's Gallinule, vele duizenden eenden, Witte Pelikanen  en Oeverzwaluwen)

- Tres Marigots en St. Louis (moeras en kust)

- Tip (Quailplover, helaas gemist)

- Kousmar (Zwaluwstaartwouw roost)

- Saloum Delta (White-crested Tiger-Heron)

- Wassadou (Krokodilwachter, African Finfoot)

- Dindefelo (West-Afrikaanse specialiteiten in het uiterste zuidoosten van het land, zoals Goslins Bunting, Fox Kestrel, Neumanns Starling, Mali Firefinch, Bates' Swift)

Het zuidwesten van Senegal hebben we wegens tijdgebrek laten schieten.

Niet mijn beste foto, want genomen met mijn smartphone. Voor 2015 kon je deze soort op Mount Kinabalu doen door van de Timpohon Gate naar Laban Rata te lopen, een bergbeklimmershotel. Maar sinds de aardbeving van 2015 willen ze niemand meer zonder gids en klimvergunning (heel duur!) de berg op laten.

Sinds 2022 - of daaromtrent- is er een alternatief, de Swine Hill, maar hier is haast geboden, want het bos wordt in hoog tempo omgehakt. Tijdens een drie weken durende trip hebben Sander Lagerveld en ondergetekende deze heuvel bezocht. De coördinaten van Ebird zijn al achterhaald, want alles verandert in koolvelden. In eerste instantie hoorden we één vogel, maar zagen niets. We besloten toen om onze kansen te spreiden: Sander zou een poging doen om de top van de Swine Hill te bereiken, ik zou de lagere delen doen. Ik ging een stukje naar beneden en speelde het geluid af. Meteen naast me dook een donkere vogel op: de Friendly Bush Warbler! Hij zat te dichtbij voor mijn 500 mm, dus toen maar met mijn telefoon plaatjes gemaakt. Daarna dook de vogel weg in de begroeing en liet zich het komende uur alleen zien als een grote bruine muis die het 2x pad overstak. Sander had drie vogels in de hogere delen van Swine Hill, waar onder een ex. op 50 cm afstand!

Naast de Arabische Trap ( 2 goed gezien ) een van de lokale doelsoorten .  

Hier een andere van de vier Heleia's op Flores. Andere naam van deze vogel is de Flores Heleia.

De Heleia vormen een apart genus binnen de Zosteropidae (White-eyes) family en bestaat uit 10 soorten en hebben een beperkte verspreiding op eilanden in zuidoost Azië. Vier van die soorten kun je, met wat moeite, doen op Flores en omliggende eilanden.

Heleia crassirostris           Thick-billed Heleia                  

Heleia wallacei                  Yellow-ringed Heleia                     

Heleia dohertyi                 Crested Heleia                                 

Heleia superciliaris           Cream-browed Heleia                  

Note: De Engelse benaming van deze 4 soorten varieert heel sterk.

Op 5 februari 1 en 6 februari 2 Golden Nightjars op de grond.    

Ook bekend onder de (oude) naam Glittering Kingfisher. Een vrij schaarse ijsvogel die behalve op Flores ook op Sumbawa en Lombok voorkomt.

De in Llanberis (Wales) gevonden Opaalstern behoort tot deze ondersoort op basis van de dikke, blauwe snavelbasis.

Cousin bezoeken betekent in een grote kudde over het eiland hobbelen, maar de drie endemen (Seychelles Fody, Warbler en Magpie Robin*) heb je toch wel binnen vijf minuten gezien.

*Herintroductie, maar de laatste echt wilde populatie zit op een duur privé-eiland.

Wat betreft uiterlijk niet de meest aansprekende soort maar best wel een leuke, deze in de west Himalaya voorkomende vliegenvanger. Komt voor tot zeer dichtbij de nieuwe WP grenzen (Tasjkent en oost Oezbekistan). Voor ons een target soort waar we best even naar hebben moeten zoeken vorig jaar.

Dit is wel de absolute topper van onze Birding breaks vakantie

Een vrij gewone soort maar dit exemplaar ging wel heel mooi poseren 

Een van de topbirds van suriname!!

Een van de bijna 30 endemen die mogelijk zijn in de Western Ghats in Zuidwest-India. Tevens de endeem die het hoogst op het wenslijstje stond. Zowel in de regio Munnar en Ooty diverse exemplaren gezien, maar tijdens de zoektocht naar de Nilgiri Sholakili bij de Cairn Hill liet dit mannetje zich wel erg fraai zien. De naam is weinig creatief maar dekt wel de lading!