Historie

Op speciaal verzoek van Max :-)

Op 21 januari 1994 vertrokken wij (: Ruud van Dongen, Peter Eerdmans, Peter de Rouw en ik) naar Marokko voor een 15-daagse trip. Hoofddoel was de Dunbekwulp. Op 22 januari in de avond arriveerden wij in Moulay Bousselham om de volgende dag op zoek te gaan in Merja Zerga, samen met gids Hassan Dalil. Beide vogels werden snel gevonden en we hebben ze van 09.45 - 11.20 uur prima kunnen bekijken tot op 100-150 meter. Daarna vlogen de vogels, blijkbaar zonder enige aanleiding, op en verdwenen in rechte lijn naar de lagoon.

Leuk detail, in ons hotel (Hotel le Lagon) was een speciale bijeenkomst gaande over de Dunbekwulp en de bescherming van Merja Zerga. We spraken o.a. met een Rus (weet even zijn naam niet meer) die al zijn hele leven onderzoek deed naar deze soort in Rusland en er nog nooit eentje had gezien! Dat kwam goed de volgende dag....

De foto maakte ik met een analoge camera met een 300 mm telelens. Op Observation.org is dit de laatste geplaatste foto van de Dunbekwulp.

In December 1989 samen met Henk van der Jeugd en Willem Steenge een 2e hands Nissan Sunny station aangeschaft om een poging te doen voor de Dunbekwulp. Bij vertrek vanuit Groningen, nog niet wetende of de vogels al gezien waren deze winter, waren we helemaal klaar om te beginnen aan deze road trip. Uiteindelijk op 16 december werd door Henk een vogel goed gezien, ik had die geloof ik slechts vliegend gezien. De volgende ochtend hadden we alledrie goede views. Geen idee meer hoe lang we de vogels waarnamen maar op een gegeven moment vlogen ze op en over ons heen waarbij ik een aantal foto's kon maken. Vervolgens konden we met een gerust hart ons rondje Marokko voortzetten waarbij we Pieter Bison, Jan van der Laan en Enno Ebels  ergens op een verlaten weg ten zuigoosten van de Atlas tegen kwamen. Op de terugweg nogmaals via Merja Zerga waar we onder ander Laurens Steijn en Ronald de Lange tegenkwamen (wie waren daar nog meer bij Lau?). Overigens geen wulpen toen meer gezien en nu denk ik..... waarom niet wat harder gezocht of nog wat langer gebleven??

In December 1989 samen met Henk van der Jeugd en Willem Steenge een 2e hands Nissan Sunny station aangeschaft om een poging te doen voor de Dunbekwulp. Bij vertrek vanuit Groningen, nog niet wetende of de vogels al gezien waren deze winter, waren we helemaal klaar om te beginnen aan deze road trip. Uiteindelijk op 16 december werd door Henk een vogel goed gezien, ik had die geloof ik slechts vliegend gezien. De volgende ochtend hadden we alledrie goede views. Geen idee meer hoe lang we de vogels waarnamen maar op een gegeven moment vlogen ze op en over ons heen waarbij ik een aantal foto's kon maken. Vervolgens konden we met een gerust hart ons rondje Marokko voortzetten waarbij we Pieter Bison, Jan van der Laan en Enno Ebels  ergens op een verlaten weg ten zuigoosten van de Atlas tegen kwamen. Op de terugweg nogmaals via Merja Zerga waar we onder ander Laurens Steijn en Ronald de Lange tegenkwamen (wie waren daar nog meer bij Lau?). Overigens geen wulpen toen meer gezien en nu denk ik..... waarom niet wat harder gezocht of nog wat langer gebleven??

Vandaag de oude fotoalbums van Cees Bais (preparateur van onze laatste Dunbekwulp), mogen inzien bij een nabestaande van hem. Deze originele foto's met bijbehorende tekst van Cees zijn niet eerder getoond dus zodoende deel ik ze hier.

Vandaag de oude fotoalbums van Cees Bais (preparateur van onze laatste Dunbekwulp), mogen inzien bij een nabestaande van hem. Deze originele foto's met bijbehorende tekst van Cees zijn niet eerder getoond dus zodoende deel ik ze hier.

Recent overleed Jacques Ruinaard. Vandaag zou hij 77 jaar zijn geworden. Zoals al aangehaald in het prachtige 'in memoriam' inspireerde hij de jonge Haagse vogelaar met zijn reisverhalen over verre oorden. Hij werd door ons dan ook 'de wereldreiziger' genoemd. Toen mijn broer George tijdens een trektelsessie op het havenhoofd voorstelde om ook eens buiten Europa vogels te gaan kijken, was men al snel enthousiast. De bestemming werd snel gevonden: India. Enkele maanden later reisden enkele Haagse groepjes af naar India. Ed Opperman en Marcel Kolle gingen eerst tijgers kijken in Rhantambore en Danny Laponder en Rob ter Ellen zouden later aansluiten. Jacques ging voor de tweede keer naar India en hij bleef graag flexibel en reisde daarom onafhankelijk. Ikzelf reisde met George, Max Berlijn en Oscar Endtz drie weken door Noord-India. Wat een geweldig avontuur was het! Een van de hoogtepunten waren natuurlijk de 14 Siberische Witte Kraanvogels (zie p.179) in Bharatpur. Jacques' verhalen waren voor velen van ons de start van vele mooie reizen.

Deze foto is gemaakt bij de Forest Lodge in Bharatpur, met vlnr: Jacques Ruinaard, ikzelf, George Sangster, Max Berlijn, de manager van de forest lodge en Oscar Endtz.

Af en toe haal ik jaargangen Dutch Birding op bij derden, die ik na doorspitten dan weer doorgeef aan de jonge garde. Het is toch zonde om ze in de oudpapierbak te laten gooien.

Bij dat doorspitten valt er nog wel eens een papiertje uit. Mooi tijdsbeeld van 30 jaar geleden, toen er nog vrienden op bezoek kwamen om de nieuwe Dutch Birding te lezen...

Hier een foto scan uit mijn eigen verzameling (denk plaatje van Leo Boon?) van twee Sneeuwganzen die destijds tussen met name Kleine Rietganzen in Friesland verbleven. Bezocht na een bezoek aan een (discutabele maar wel aanvaarde) Zwartkeellijster in Harlingen. Op basis van bouw en grootte vond ik dit altijd Grote Sneeuwganzen. 

Derde lezing op DB-vogeldag: vier 'rarity finders' worden door Arjan Dwarshuis gevraagd naar successen in het verleden en hun werkwijze. 

Toen was het nog niet zo druk ...

Een oude vriend van Dutch Birding is vertrokken.

Een aantal onder ons zal hem herinneren van een lezing op een winterse DBA-dag over de historie van het vogelen sinds de jaren 1950.

Hij zal in ook in de herinnering blijven van degenen die ooit half augustus de jaarlijkse British Bird Fair te Rutland bezochten. Al was het maar omdat hij bijna elke dag even langskwam voor een praatje op de DB-stand.

Aimabel en kleurrijk met enorme verdiensten voor de ontwikkeling van het vogels kijken (die nog verder gaan dan wat Pemberton een kwart eeuw geleden over hem publiceerde).

De ouwe plaatjes van zolder raken zo'n beetje op, maar dit is er nog eentje.

Ik weet dat dit op Texel is en ken de drie netjes geknipte jongemannen ook wel, maar het verhaal ben ik kwijt.

De Nederlandse lijst blijft natuurlijk de ultieme lijst. Precies 25 jaar geleden (01-01-1996) zag de stand er zo uit.  

Weer zo'n uit de la gevallen dia. Het gaat om een twitch in het Katwijkse, maar welke? Ik ben vooral benieuwd naar die dame links in een soort mantelpakje, en ook wel naar de soort hoor!

Dat heb je vaak met dia's die je ergens achter in een la vindt; de datum staat er niet op. Maar wat zou ik die lezing van Henk Hendriks over Zimbabwe graag nog eens zien!

Tegen de muur van een schoolgebouw

Wachten in de regen 

Tijdens het doorworstelen van al m'n oude dia's (wat een #@*-klus) kwam ik deze leuke nog tegen ! Ik weet nog goed dat we verspreid liepen te zoeken in Maasland en nadat Arnold Meijer 'hier zit ie' riep, we helemaal uit ons plaat gingen ...

Het is 16 november 1985 en m'n broer en ik kwamen, zoals gewoonlijk, vroeg in de morgen aan op het havenhoofd van Scheveningen. We geloofden onze ogen niet.  Jagers ter plaatse! Middelste! We telden er 11. De volgende morgen zaten er zelfs nog meer: 36 vogels ter plaatse, lees ik terug in mijn waarnemingsboek. Onvergetelijk!

Naar aanleiding van het heuglijke nieuws van een broedpaartje Lachstern op de Marker Wadden een foto van een paartje Lachsterns op De Beer van juni 1949. De foto is van Frans P.J. Kooijmans (1907-1997), de info van Gerard Ouweneel.

De ‘ontdekking’ van broedende Lachsterns op De Beer gaf destijds al zoveel consternatie onder vogelaars annex vogelfotografen dat het bestuur van het Natuurmonument maatregelen nam om de toeloop op afstand te houden. Kooijmans ging in juni 1949 negenmaal naar De Beer om te pogen ze te fotograferen. Bij een van die gelegenheden zag hij een Lachstern een Klutenpul te grazen nemen.

De fotocollectie van Frans Kooijmans is ondergebracht in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam. Daar is deze door leden van de WOE (de Werkgroep Ornithologisch Erfgoed van de Avifaunistische Kring Nederland) geïnventariseerd en gecatalogiseerd.     

Dit is het volwassen vrouwtje welke in het gezelschap van een eerste winter man in ieder geval tussen 18-jan-1985 en 22-feb-1985 bij Teuge verbleef.  Ze was als jonge vogel vogel geringd op 12-aug-1976 te Steckby, Duitsland, als onderdeel van het project aldaar waarbij verstoorde legsels kunstmatig werden uitgebroed, grootgebracht en weer losgelaten. Dit vrouwtje was al eerder in Nederland waargenomen, namelijk in de winter van 1978/1979. Ze verbleef toen minimaal tussen 26-jan-1979 en 04-mrt-1979 in de buurt van Barchem, in het gezelschap van een aantal andere Grote trappen. Zij was overigens niet de enige Grote trap welke in verschillende winters in Nederland werd waargenomen. Aan een overzicht hiervan wordt gewerkt.

Na lange tijd weer eentje uit de categorie 'Wat, waar en wie?'. Ik ga er vooralsnog van uit dat ik de foto zelf genomen heb.

Verzameld in 1869 en nu in Naturalis.

Gefotografeerd met toestemming van wijlen Gerlof Mees in RMNH, Raamsteeg 2, Leiden, in april 1983.

Nu al historische en legendarische twitch. Helft van de vogelaars op deze zaterdag 28 december 2019 was buitenlander (veel Duitsers), de andere helft vogelaars die eerdere waarneming(en) wilden verbeteren. En dan nog een enkeling (?) voor wie het de eerste poging was de Kleine Regenwulp te zien te krijgen. Oppassen voor de trein en spoorbomen die sluiten!

in vroege ochtend was groep waarnemers te Wijdewormer beperkt van omvang, niet alleen vanwege vragen over determinatie maar ook omdat veel vogelaars die exact 23 jaar geleden, op 13 oktober 1996, de Mirtezanger van Vlieland hadden gemist, op de boot zaten voor de ringvangst van André van Loon et al op Schiermonnikoog; dus gemiddelde leeftijd van ochtendbezoekers was wat hoger dan normaal...

Is trouwens dit record al een keer verbeterd?

In 1995 stond je met 391 soorten gewoon op nummer 1!

Uit het eerste bulletin van de Club 450 i.o. dat enkele malen met DB werd meegezonden. Een initiatief van Enno Ebels, Hans ter Haar en Gerard Steinhaus. 

Het is toch ongelooflijk dat die Alaskastrandloper gewoon 'steeds' voor onze neus ging zitten.  Beestje heeft de hele Friese Wadkust voor zich alleen. Nou ja, alleen.......

Dat je weet dat het Don Quichotten is, maar dat je toch elk moment verwacht dat-ie aan komt vliegen......

Een uur na Hans ontdekking met vogelaars uit de omgeving (vnl uit Katwijk tot IJmuiden); met zicht op bollenvelden en kerk van De Zilk

Artikel in de DB nieuwsbrief, in drie delen gescand. Wellicht dat de moderatoren deze nog in 1 scan kunnen verpakken.

Artikel in de DB nieuwsbrief, in drie delen gescand. Wellicht dat de moderatoren deze nog in 1 scan kunnen verpakken.

Met de Haagse Vogelbescherming naar de Eiffel. Onze eerste memorabele buitenlandse vogelexcursie leverde naast de oehoe in Blenz vele leuke soorten op. W.o. appelvinken, fluiters, zwarte wouw, rode wouw, waterspreeuw en kortsnavelboomkruiper. (Met bovenste rij vlnr Robin de Lange, George Sangster, Onno Schilperoort, soort onbekend, Steven de La Parra, Reinoud van Bemmelen (met de van bemmelen bak), Danny Laponder (leider van de pubers), Eduard Sangster, liggend Peter Bal (met matje) en Ronald Messemaker (poeh!!)

Foto van een gedigitaliseerde ingescande glasplaat afdruk van Wieringer Cees Bais uit 1939.  

Ingescande dia van Huibert van Eck. Ik heb twee foto's van geringde vogels die als extra ook een kleurring om de linker poot hebben. Ook heb ik foto's van de nog ongeringde Notenkrakers. Vermoedelijk dacht hij er veel te vangen dat jaar en ze zo van afstand te herkennen, en dus niet dubbel te tellen..(we kunnen het hem niet meer vragen..)?? Dia's zullen genomen zijn rond sept/okt 1968.

Deze ansichtkaart kwam ik vandaag tegen in mijn archief. Legendarische kaart uit de jaren negentig volgens mij. Ontwerper Erik Ernens. Welk jaar ?Hij deelde ze uit tijdens een gezellig weekendje vogelen op Terschelling. Het nog  zelf zoeken naar soorten zonder mobiele etc. en Ik weet in ieder geval nog dat ook Roland van der Vliet erbij was. Wie waren er nog meer bij toen?

Bij de eerste twitchbare (en eerste veldwaarneming / tweede geval) van de Amerikaanse Goudplevier voor Nederland die Tom Kompier, Arjen Leendertse en ik vonden in de Mokbaai (direct nadat we Eddy Nieuwstraten op de boot gezet hadden) .

Voor de gein en ter lering bekeken we alle drie door onze 'scoop' een Zilverplevier en vroegen ons af waarom het geen Amerikaanse Goudplevier was. Stuk voor stuk werden de kenmerken doorgenomen en zodra we klaar waren stapte en een echte Amgo van achter een polletje vandaan. "Maar dat is er wel één!"

De datum weet ik niet, maar het was bij m'n eerste Zwarte Zeekoet, tijdens een DB-week' ik denk 1986. Op de foto o.a. Wim Wiegant, Tom Kompier, 'Malle Pietje' (echte naam is me even ontschoten) en André van der Plas.

Gerald Oreel en daarnaast Peter C. Meijer met andere twitc hers

Het eerste geval voor de Western Palearctic. 

In het tijdperk van voor de moleculaire analyses was een ringvondst het meest harde bewijs voor de herkomst. Dit was ook nodig, want de vogel was onthoofd en derhalve niet meer als "Grote Stern" te herkennen.

De foto van Joop Scheijbeler van 24 januari van de Ross' Meeuw in Vlissingen in combinatie met de omslag van Dutch Birding 1-1 (1979) - wat een fraai en passend begin van jaargang 40 van Dutch Birding!

Voor de generatie vogelaars van nu, behoort deze toch wel in de map historie.

Team Escape Twitching toont trots de sticker.

Foto genomen op Vlieland tijdens een DT-weekend vermoedelijk 1997.

Zelfde jaar als de ontsnapte Sporenkievit van de Hilversumse Meent.

Scan door mij van analoge foto van Patrick Beirens. Deze blijft dus een blocker!

In navolging en vraag van anderen voor meer van dit soort plaatjes:

Dit was de hut aan de Knardijk waar wij toen geregeld zaten. Links: Leen van der Bent (die vogelde toen ook) Rechts: Gijsbert van der Bent (je gelooft het niet ;-)) Onder: ikzelf, had vast weer eens honger zo te zien (dan werd ik nukkig) was in die tijd niet vol te gooien ... 

Foto is van Theo van Woerden die toen een doos met blikken bruine bonensoep van z'n broer uit het leger meekreeg om ons daar in het leven te houden :-) Je kan wel raden hoe die tent stonk als we daar sliepen ...
Als je daar kon slapen tenminste ... je werd lek gestoken door muggen en de ratten liepen langs je hoofd !

Vanuit deze hut hebben Jos van den Berg, Hans Brinks en ik toen ook die Reuzenzwartkopmeeuw in zomerkleed gezien die door Zweedse vogelaars werd aangewezen.