Wereld-soorten

Omdat de soort mist op de site.

Eenmaal waargenomen, maar liet zich geweldig zien. Op locatie een nest met twee jonge vogels en 2 voerende ouders.

(Net) niet Holarctisch maar wel gruwelijk mooi deze west Mexico specialist. Niet al te moeilijk als je naar de juiste berg/heuvel gaat. We zagen er in drie uur 5 samen met nog een aantal soorten die daar makkelijker zijn waarvan Black-Chested Sparrow (holarctisch) de belangrijkste was.

De laatste dan (van de ook waargenomen Blue Pitta heb ik geen foto's). Dit is een van de makkelijkste Pitta's in Azië (ik had er ooit in Thailand 12 op een dag). In Vietnam komen ze eind maart terug van een overwinteringsgebieden. Maar algemeen of niet, ze blijven leuk.

Een van de mooiste pitta's. Om nhet nog mooier te maken zou de naam Elliot's Pitta moeten zijn. Bij mij zeker in de top drie, samen met Superb Pitta en Malayan Banded Pitta. Hier hadden we er vier bij elkaar. Het territoriumhoudende paar en een rebellerend ander paar dat deze locatie wilde overnemen. Dan gaan ze ineens heel raar naar elkaar roepen met opgezette kruinen, maar tot echte knokkerij komt het nooit.

Een van de lastigste pitta's als ze ten minste niet op voer afkomen. Ook als ze dat doen, dan nog is het fascinerend te zien hoe ze zich voortbewegen en hoe stil en onopgemerkt ze ineens tevoorschijn komen. Dit is de ondersoort bolovensis die een vrij groene mantel heeft en een roestkleurige nek. De ondersoort van Maleisië, de deborah is nog groener op de bovendelen en nog meer roestiger.

Mijn persoonlijke favoriet, deze lachlijster komt alleen voor op het Dalat Plateau in Vietnam. Na een paar gehoord te hebben, kwamen we dit paar tegen.

Leuke bijvangst bij het zoeken naar Collared en Orange-breasted Laughingthrush, een Groene Cochoa. Het zijn rare beesten die je alleen vindt als ze aan komen vliegen, want eenmaal op een tak houden ze zich doodstil.

Tussen 27 maart en 4 april 2022 heb ik een bezoek gebracht aan Zuid Vietnam met als hoofddoel een aantal Pitta's en Lachlijsters en zoveel mogelijk Indochinese endemen. Deze patrijs komt alleen in het Zuiden van Vietnam voor en een stukje aangrenzend Cambodia. Je hoort ze vaker, maar met wat geduld krijg je ze ook wel te zien. Ik heb 3 x 1 ex. gezien en deze liet zich het langst bekijken.

Eindelijk wilde deze soort meewerken. Tijdens onze reis enkele exemplaren gezien. 

Op deze picnicsite zat een koppeltje met een net uitgevlogen jong.

Een van de 6 soorten Puffbirds die we zagen op onze reis naar Midden- en Oost Panama. Deze regionale endeem komt voor in Oost Panama en West Colombia.

We waren op zoek naar de Plumbeous Hawk, maar deze liet zich ook fraai zien.

Taxonomisch zorgenkindje: lang onder vliegenvangers of manakins gerangschikt, nu als enige soort in een eigen familie geplaatst, Sapayoidae. Een extra reden om er goed naar te zoeken als je in het verspreidingsgebied bent. Hetgeen nog niet meevalt, gezien het rustige gedrag en zachte <a href="https://xeno-canto.org/712284">roepje</a>

.

Eenmaal tegengekomen

Soms komen ze te dichtbij voor foto's. Overigens één van de weinige plekken waar we er een aantal hadden.

Veel van gezien, ook veel zingend

Gisteren weer een aantal van deze zeldzame, pelagisch alk gezien hier aan de westkust van Vancouver Island. Ze blijven toch altijd errrrug schuw zo buiten de broedgebieden. Hier een iets betere vluchtplaat van enkele jaren geleden. Ze trekken steeds door eind maart op weg naar Alaska maar overwinteren de rest van de winter te ver op zee voor commerciele pelagics. 

Wat een geweldige soort en wat een adembenemend land!

Deze Oriole werd in Maart en April 2017 gezien in Sinking Spring Pennsylvania en kwam daarmee op de Holarctische lijst. Gisteren zagen we een paar bij het moeras nabij deze stad. Mooi beest en vooralsnog niet veel gevonden. Ik weet eigenlijk niet of dit geval in A staat in de US lijst?

Deze kwam uitgeput aanvliegen tijdens onze boottrip afgelopen weekend... Enorm ver van land en zag er niet zo fris meer uit. 

Omdat de soort nog mist op de site, net zoals vele vogels uit Zuid-Afrika. Net terug van onze huwelijksreis van 4 weken met bijna 3,5 weken in het Kruger NP. Ik zal de komende tijd wat meer foto's van ontbrekende soorten uploaden

Er zijn maar weinig soorten waarbij ik na het zien even moest gaan zitten. Gisteren tijdens onze west Mexicoreis maar liefst 3 van deze vogels gezien, anderhalf uur on en of fruit etend in een kleine valleij in het bos. Alles er op en er aan, inclusief geluid. Deze soort was voor het laatst in juni 2020 te doen in Arizona, en trok toen veel bekijks. Eigenlijk altijd moeilijk om te zien. Wat een vogels en wat een verassing. Nu al de soort van de trip en zet het geluid aan bij het zien van het filmpje in de link.

Niet de meest geslaagde foto, maar hier heb ik toch wel even op zitten wachten... Een juveniel tijdens een pelagic gisteren, die we speciaal organiseerden met als doel deze en Parakeet Auklet (beiden erg lastig in BC). De laatste volgde ook trouwens!

Alberta heeft normaal best goede aantallen Sperweruilen in de winter maar afgelopen paar maanden was het toch uitzonderlijk flink zoeken. Deze vogel dook uiteindelijk op in een woonwijk in het midden van Calgary, en trok zich niks aan van de honden, voetballen en tientallen vogelaars. 

De lokale zwarte specht, maar dan wel met wat extra kleurtjes nog :)

Alberta is een toplocatie voor boreale uilen, en dat mocht ik vorige week tijdens een speciale uilentrip nogmaals ondervinden. Laplanduilen waren alom vertegenwoordigd, met 5 exemplaren op een ochtend. Ondersoort nebulosa kenmerkt zich o.a. door de grijzere 'snor' en zwaarder, horizontaal gebandeerde onderdelen. 

Een jaarlijkse dwaalgast in BC, en dus heel Canada, want komt enkel maar ten zuiden van hier voor in USA en Mexico. Licht in aantal toenemend recent. Een nieuwe voor DB!

Als meeuwenliefhebber zit ik hier best goed in British-Columbia, en is er heel wat mogelijk. Holy Grail - maar dan wel een realistische - blijft toch wel Slaty-backed Gull. Een beetje qua zeldzaamheid als Kleine burrie in Belgie, met jaarlijks een geval of 1-2. Deze dateert inmiddels al weer van een jaar geleden, maar de beste tijd breekt ongeveer nu aan, dus een herkansing kan snel gaan!

Niet de allerbeste foto, maar wel van een nieuwe soort voor deze site (en Observado). Wordt niet vaak gezien in Gambia, zeker niet in het droge seizoen.

Een flinke kastaar, zoals we in het Vlaams zouden zeggen. Deze soort of althans het paar dat we zagen, specialiseert zich in Santa Marta blijkbaar in papegaaien en toucans, althans volgens de lokale gids. Een prachtige soort die je zelden goed ziet, maar gelukkig mochten we rekenen op een dichte fly-by!

Nog een nieuwe voor DB. Recent gesplit van Tolima Blossomcrown, maar in de praktijk even lastig te zien te krijgen... We hoorden het dingetje al geruime poos zingen vooraleer we zagen waar het geluid vandaan kwam. Een van de moeilijkere kolibries in Colombia, althans op de klassieke route. 

Op m'n recente wanderings doorheen Colombia belandde ik in een ietwat minder bekende streek nabij de grote stad Villavicencio. Beetje een overgang tussen de oostelijke Andes en de laaglanden van Amazone/Llanos regio. Op zich vooral een landbouwstreek met hier en daar intacte stukken bos, maar vooral ook een plek waar je een aantal van die echte 'bucket list' Amazone vogels - dus niet noodzakelijk erg zeldzame endemen - gemakkelijk kon terugvinden. 

Eentje daarvan was deze Sunbittern, die zich meer dan goed liet bekijken op een lokaal kerkhof. Bizar om op het gazon tussen de graven te lopen terwijl je de Hoatzins voor je uit moet schoppen of moet uitkijken voor de brilkaaimannen die liggen te zonnen.

Kijk er erg naar uit deze regio verder te ontdekken dit jaar. 

Een leuke van aan de bekende Observatorio de Colibris, net buiten Bogota. 

Op vraag van Eduard: vrij onbekend is de populatie strandleeuweriken net buiten Bogota. Vrij sterk gestreept op de rug, kleiner dan gebruikelijk en met een over het algemeen roestkleurigere vleugelrand (al is dat bij dit exemplaar wel niet zo duidelijk). 

Deze ondersoort wordt soms 'Bogota strandleeuwerik' genoemd en is de enige inheemse leeuwerik in het land. Dichtstbijzijnde populaties zijn andere ondersoorten in het zuiden van Mexica, toch vele kilometers meer naar het noorden. 

Sterk bedreigd, zeker gezien de soort enkel in de onmiddellijke omgeving van de snel groeiende hoofdstad voorkomt. 

Een nieuwe voor DB! Deze mega werd pas recent ontdekt door P. Kaestner, en is bizar genoeg nog steeds maar bekend van min of meer 1 heuvelrug enkele uren ten oosten van Bogota. Waar het oorspronkelijke habitat steeds heftiger vernield wordt, is er daar langs nu een jonge gast die ze tot in z'n tuin weet te lokken met verse pieren. Niet ideaal maar wel de manier om de soort in de kijker te houden en hopelijk op langere termijn een beschermingsplan te ontwikkelen.

Meer foto's en een klein verslag van m'n recente trip vind je hier:

Fotoverslag Colombia

Elliot's Storm Petrel (Sierlijk stormvogeltje)op volle zee voor de kust van Peru. 

Mijn eerste boottocht in Peru was minder succesvol maar uiteindelijk toch een goede pelagic gehad vanuit Lima met heel veel zeevogels, waaronder vele Elliot's Storm Petrels vlak naast de boot.

De recent door de IOC van Black-faced Bunting Emberiza spodocephala afgesplitste soort.