Wereld-soorten

Als het goed is gewoon een eerstejaars vogel, of wat de americanen nog wel eens "after-hatch-year".

Via: https://www.migrationresearch.org/mbo/id/coye.html

Echter wel meer grijs op de kop en een soort lichtere wbs. Verder ook iets geler op de staartveren. 

Ocellated Turkey is een echte specialiteit van Yucatán. Net iets buiten het bereik van de reguliere strandplekken is dit toch echt wel een vogel die de moeite waard is om een blokje om te rijden. Dat biedt meteen de gelegenheid om de meest interessante Mayastad van Mexico te bezoeken: Calakmul! In alles groter en indrukwekkender dan Chichén Itzá, met maar een fractie van de bezoekers. Ik had eindelijk tijd om wat foto's bij elkaar te zetten en er een verhaal over te schrijven. Meer op mijn website.

Een paar uurtjes midden overdag op Fernando de Noronha zweten is meer dan voldoende om de twee endemen te zien.

De vireo is werkelijk overal te horen, de elenia is iets minder opvallend.

Deze gaf een fraaie fly-by.

Op mijn 'jongens er zit hier een soort tapuit' (zo goed herken ik de soorten) werd niet zo gereageerd.

Na het zien van de foto hadden ze spijt.

Tijdens een pelagic vanuit Barra de Navidad waren Black Storm Petrel en Least Storm Petrel onze target soorten. Ongeveer 10 Black en een 20-tal Least Storm Petrels waargenomen. Om vanuit een klein bootje waarop we met 5 man zaten en een niet bepaald vlakke zee was het nogal een uitdaging om een plaatje van deze soorten te maken. 99 procent van de opnames was absoluut bagger maar toch nog een enkel acceptabel plaatje kunnen schieten. Hier is de lange en duidelijk gevorkte staart van de Black Storm Petrel goed te zien. Ze zijn groter, vliegen langzamer en met meer glijpauzes dan Least Storm Petrel.

De mangroves nabij San Blas is een goede locatie om deze ral waar te nemen. 

Tijdens een vorige trip in 2001 had ik deze uil ook al gevonden maar nu een plaatje kunnen maken. De poort aan de voet van de heuvel gaat wel om 9 uur 's avonds dicht voor auto's dus je moet deze soort wel voor die tijd vinden. Lukte om 10 voor negen.

Als er ergens nog een de splitschaar in gaat is het misschien deze soort wel? HBW onderscheid 3 of 4 groepen en als je ziet hoe verschillend die er uit zien kan je eigenlijk niet geloven dat het allemaal een soort is. Ik zag op mijn noord Mexico reisjes alleen taxa van de “Stripe-Crowned” groep. Deze soort duikt regelmatig op in de zuidelijke US en ik neem aan met ex. Van deze zelfde groep?

Deze gors is toch wel een van de fraaiere endemen van Mexico,

Terwijl ik een bakje koffie dronk voor ons huisje in het Hala-Bala Wildlife Sanctuary kwam deze buulbuul voor me in een boompje zitten. In Thailand is dit een schaarse soort die alleen in het uiterste zuiden voorkomt. Dus een leuke 'koffiesoort'. 

Man. Chocó endeem. Chococito Escarlata op z'n Colombiaans.

Bijgaand het verslag van mijn noord-oost Mexicotrip van vorig jaar waarbij deze soort een van de highlights was.

Een van de vijf soorten nachtzwaluw die we (Teus en ik) goed te zien kregen op onze trip door Ghana. Met zo'n 425 soorten was het een zeer succesvolle trip.

Een karakteristieke Sparrow, endemisch in ZW Mexico.

Ook zo'n 'grote' vliegenvanger Max ...

Nieuwe wereld vliegenvangers zijn een prettige “nachtmerrie” . Voor de kleinere noordelijke soorten is er een goed boek maar voor de grotere (noordelijke) soorten is dat er nog niet echt. Deze foto maakte ik op een drukke ochtend toen ik meer bezig was met andere soorten. Ik heb hem thuis (zonder geluid, de beste ID methode) gedetermineerd. Een veel voorkomende soort samen met Ash-Throated Flycatcher. Iemand een ander idee?

Een keer per jaar probeer ik wat veldwerk to doen op een nieuw eiland met een nieuwe soort, want al het bycatch werk is alleen maar office werk (natuurlijk doe ik nog steeds het Whenua Hou diving petrel veldwerk, dus eigenlijk heb ik niets te klagen). Dit jaar bezocht ik de minder bekende Southern Buller's Albatross kolonie op Hautere | Solander om 20 satellite tags aan te brengen. Het gaat erg slecht met dit taxon en adult survival is nu <0.9 op de traditionele study colony (Tini Heke | Snares). Met het noordelijke taxon (platei) gaat het een stuk beter, waarschijnlijk omdat die niet in de Tasman foerageerd, waar veel bycatch plaats vind. We zullen er meer over leren in de komende paar maanden als deze rakkers met hun rugzakjes rond vliegen.

Deze endeem van West Mexico is niet altijd gemakkelijk te vinden.

Hier kwamen ze in de vroege ochtend een aantal keren mooi langs gevlogen.

Even wat groen in de galerij met deze Chocó endeem. Wel heel gaaf hoor die Ross' Ganzen.

Leuk om het amerikaanse neefje te zien van onze grutto, zeker zo mooi.

Broedt in nat grasland en overwinterd aan (zoute) kusten USA

De IOC lijkt voornemens om de Oostelijke Putter te splitsen van 'onze' Putter. De taxa van de Oostelijke Putter verschillen duidelijk van de westelijke taxa. De variatie binnen de twee groepen is beperkt. De Oostelijke Putter komt voor van noordoost Iran en de Himalaya tot west Mongolië.

De Oostelijke Putter is derhalve een reguliere broedvogel in de 'nieuwe WP'. In de 'oude WP' vind ik op tarsiger alleen twee waarnemingen in Kuwait en op ebird een (verder niet toegelichte) waarneming in west Rusland. 

Nog eentje uit noordoost Brazilië. Critically Endangered.  

In totaal telden we bij Pak Thale maar liefst 160 vogels van deze bedreigde soort waar de wereldpopulatie bestaat uit niet meer dan 1200-2000 individuen. We zagen dus ongeveer 10% van de wereldpopulatie! Zie ook https://birdsoftheworld.org/bow/species/norgre1/cur/introduction

We zagen hier 2 van de in totaal nog 16 ! in het wild voorkomende Blue-eyed Ground Dove met hulp van de lokale gids Gledison .  

Roepend en in de zaklamp op zeer korte afstand  

De algemene thrasher van Baja California, maar toch een endeem. Lijkt wat op een kruising tussen Curve-billed en Ocellated, en kent ook hier weer twee erg gelijkaardige ondersoorten. Dit is de nominaat, de ondersoort in het noorden lijkt op het eerste zicht vooral bepaald door een onzichtbare lijn ergens in centraal Baja. 

Hoe lekker is het om meteen op de eerste middag van de tour al twee Lepelbekstrandlopers te zien?! Vogels lieten zich prachtig bekijken in het late middaglicht 

De laatste jaren lastig geworden dus we waren blij met deze soort die in de middag langs de weg liep. Met dank aan de gids die vertelde dat hij de soort eerder om 1700h de weg over zag steken, en een kleine 2 weken later stond ie er weer, om 1700h!

Vizcaino Thrasher, de donkere, geïsoleerde ondersoort in B.C.S. Niet meteen een heel opvallend taxon, maar net zoals de nominaat heerlijk skulkerig in de beperkte woestijnvegetatie.

Ook een soort die in een gebied van 2x niets voorkomt (een range zo groot als België (dat kleine land in W-Europa). De hele voormiddag gezocht en geen 'sniff'. Volgens de lokale gids wellicht niet meer tape-responsive wegens broeden enzo. Plan B kostte tijd, moeite en vele zweetdruppels, maar zo ongeveer 5 na 12 hoorde ik er dan toch eentje roepen. Toen ik hem vond zat hij laag en was de fringe op de rug goed zichtbaar, maar tegen dat ik iedereen op de vogel kreeg en ik tijd had voor een foto, was hij helaas wat hoger in de boom gekropen.

1 van de vele zeldzame soorten op mijn recente NO Brazilie reis, en een beetje een onverhoopte bonus. Ik wist wel dat de soort tot dichtbij Salvador kon voorkomen (wordt normaliter vaakst noordelijker in Alagoas / Pernambuco / Paraiba gezien), maar dan moet je die ook nog wel zien in de ene ochtend die we daar hadden. Bovendien waren we toen nog druk op zoek naar Fringe-backed Fire-eye (de soort waarvoor we in de eerste plaats kwamen), maar uiteindelijk kwam het, na redelijk wat moeite, ook met die soort helemaal goed!

Een redelijk kreng om goed in beeld te krijgen (laat staan te fotograferen). De zuidelijke ondersoort zit in snippers bos in zuidelijk Bahia / Espirito Santo. In de klassieke plek bij Itororo is in de laatste paar jaar ongeveer een derde van het bos platgekapt voor veeteelt.

lokale doortrekker

In Pompeu hebben de Pompeu Twins ( tweeling ) een aantal zeldzame en schuwe rallen weten te temmen. Met veel lawaai ( harde tape , stampen ) en wat meelwormen laten ze zich zien . 

Langs een drukke weg waar de opvallend grote nesten de aanwijzing voor de soort zijn .  

Vorige week terug gekomen van een vogeltrip naar Nepal. Een prachtig land, met leuke soorten vogels (en zoogdieren). In de rivier nabij Hetauda verbleef een groep van 11 Ibisbills. In de rivier werden stenen gewonnen waardoor er redelijk wat beweging was van mensen, tractoren, enz. De vogels verplaatsten zich dan weer wat en gingen weer verder met foerangeren. Waanzinnig mooie vogels en één van de hoogtepunten van de reis.

endeem

ernstig bedreigd , nog zo'n 200 exemplaren over in het wild 

Begin augustus 2023 verbleef ik 5 dagen in het Hala-Bala Wildlife Sanctuary. Van Philip Round had ik begrepen dat het er momenteel erg stil was. En inderdaad, leuke soorten lieten zich amper zien. Voor deze vliegenvanger moest ik twee keer in een schuiltentje in het woud gaan zitten. Ik zat daarbij ruim 40m vanaf de weg en riskeerde daarmee een boete van 3000bath (€78,--) en waarschijnlijk ook mijn verblijf binnen het reservaat. Het is verboden om je in het park verder dan 5m van de weg te bevinden. Op de locatie waar ik zat zou ook een Rail-babbler zitten. Die liet zich alleen horen. Hier verder nog wel Chestnut-capped Forktail en Rufous-backed Dwarf Kingfisher gezien. 

San Lucas Vireo. Een erg intens gekleurde Cassin's Vireo, en de enige (onder)soort van deze laatste. Cassin's Vireo is een volledig trekkende soort die nergens echt jaarrond aanwezig is, terwijl San Lucas Vireo een volledig niet-trekkende vorm is van de bergen in het uiterste zuiden van Baja California. Daarbuiten toont dit taxon erg gele flanken, zingt zachter (eerder als Blue-headed Vireo) en is een split dus mogelijk aan de orde vermoed ik, al ken ik de genetische achtergrond niet. 

San Lucas Robin. Vreemd genoeg is dit goed herkenbaar taxon (nog) niet gesplit. Gezien ik de AOU zou verwachten als regelgevend orgaan hierrond, en hun andere, toch wel vaak discutabelere splits, vermoed ik dat ze het te druk hebben met het herbenoemen van tuinvogels en dus hier nog niet aan toekwamen?

Afgelopen week de klim gemaakt voor deze junco. Ooit gelumpt met Yellow-eyed Junco, maar inmiddels toch een van de vele ondersoorten in Baja die soortstatus kreeg. 

Sichuan in de winter biedt niet zo'n extreem hoge diversiteit aan vogelsoorten, maar wat er zit is wel kwaliteit! Elliot's Laughingthrush was duidelijk de meest algemene laughingthrush die we regelmatig goed zagen. Zeker een aantrekkelijk beestje! Toen ik deze fotografeerde wist ik nog niet dat twee dagen later de reuzenpanda onder precies hetzelfde takje zou staan... 

Heerlijke soort, erg lijkend op White-eared Hummingbird, maar met kaneelklerige onderdelen en staart. Echte, niet-trekkende Baja California endeem, maar toch is er een beroemd geval eind jaren '90 vlak bij mijn huidige thuis in British Columbia. Een vrouwtje bleef daar nagenoeg een jaar (!) trouwe bezoeker aan een feeder en veroorzaakte een van de toen grootste twitchen ooit, en kreeg zelfs een scene toegewijdt in de befaamde The Big Year (waarbij twee van de deelnemers over het tuinpoortje kruipen in de voor onze regio typerende regen en daarbij de tuinkabouter vernielen). Het was dus wel een beetje persoonlijk met deze soort, en blij hem mooi gezien te hebben deze ochtend.