Wereld-soorten

Nog zo’n soort zoals Victoria crowned-pigeon is deze Feline owlet-nightjar. Geen verrassing maar wel standaard op deze trip naar West—Papoea. Een bijzonder boze mimiek lijkt hij te hebben. Gelukkig zijn ze erg aardig en doen geen vlieg kwaad (bij wijze van spreken).

We hadden enkele verrassende waarnemingen tijdens de tour op de boot van Sorong naar Waigeo met onder meer 4 Matsudeira’s Storm-Petrels. Je vaart hard (45 km per uur) dus veel details zie je niet. De vogels leken in het veld aardig op Bulwers en keilden als mini pijlstormvogels langs de boot. De witte basis aan de handpennen konden we in het veld niet zien. Een collage gemaakt van 3 verschillende individuen. Swinhoes komt hier overigens niet voor volgens Birds of New Guinea (Pratt et al, 2015). Matsudeira’s is een schaarse vogel aan de N-kust maar niet goed bekend in het westelijk deel van Papoea.

Dit jaar voor het eerst Malagufuk aangedaan tijdens de West-Papoea tour. Een fantastische plek met fraai laaglandregenwoud en dito soorten zoals deze Red-breasted Paradise Kingfisher 

Laatste dag, laatste ochtend, klaar voor de laatste dans van de meest algemene paradijsvogel op Irian Jaya. Tijdens onze 14-daagse reis zagen we van 7 verschillende soorten paradijsvogels de volledige dans van A tot Z. De voorbereiding, de zang, de dans en in de de meeste gevallen ook nog eens de paring.

Een goeie reis moet flexibel zijn als daar iets in verhouding tegenover staat. Op sommige bestemmingen worden nieuwe locaties aan de lopende band bij gevonden. Dan is het des te plezanter als je zo'n nieuwe locatie last-minute toch kan inplannen. Zo gezegd, zo gedaan! Het leverde ons heel wat extra vogelsoorten op door in West-Papoea Malagufuk in te plannen. We vonden er onder andere blue-black kingfisher, red-breasted paradise-kingfisher, western crowned-pigeon, pitta's, papegaaien, ... en ook deze beauty! Een waarneming tijdens een nachtwandeling vlak naast de trail. 

Een niet te missen soort in West-Papoea is deze Victoria Crowned Pigeon. De zoektocht duurde wat langer dan voorgaande jaren maar we werden uiteindelijk beloond op gepaste wijze met een langdurige knalwaarneming. Het is onwezenlijk hoe groot een duif kan zijn eigenlijk. De fijne bleke topjes aan de kruinveren zijn heerlijk subtiel en zorgen voor een fantastisch contrast. Ze maken de vogel 'af'. De waarneming eindigde uiteindelijk op de tweede plaats van onze ganse trip-list. 

IN THE WAKE OF Tim Laman - Wildlife Photojournalist: 10 jaar lang spendeerde Tim Laman in de jungle van Papoea om alle paradijsvogels ter wereld te fotograferen en te filmen. Het is dan ook een onbegonnen werk om in 14 dagen tijd ook maar in de buurt te komen van Tim's werk. Met deze soort kwamen we echter heel dichtbij. Om de dans van de black sicklebill te zien is er momenteel maar 1 hut op onze planeet bekend. En het is onder andere hier dat Tim deze soort fotografeerde. Heilige grond met andere woorden en een grote eer om er te mogen post vatten!

De vogel vervolgens is niet alleen van wereldniveau, ze is werkelijk buitenaards in al zijn facetten. In plaats van 2 vleugels heeft deze soort er schijnbaar 4. En wanneer hij begint te dansen worden alle 4 die vleugels in een soort 'UFO-schotel-achtige' vorm gezet en neemt het mannetje een futuristische houding in waar heel wat 'bling-bling' aan te pas komt. Werkelijk te gek voor woorden en zeker een plaats in de top-5 waard van deze reis!

In dezelfde boom waar gisteren een Groen Pauw zat, zat nu een juveniele Changeable Hawk Eagle van de lichte fase. Onder de boom liepen een stuk of 20 Eld's Deer en huppelde een Smooth-coated Otter. 

In Huai Kha Kaeng is de Groene Pauw redelijk goed te zien. Ik had de soort ooit eerder gezien bij het Huai Hong Krai Royal Project, maar van die populatie is het niet zeker of het recentelijk is uitgezet of dat het een wilde populatie betreft die jarenlang over het hoofd is gezien. De populatie van HKK betreft in ieder geval zeker wilde exemplaren.

Ik had mijn auto geparkeerd bij het hoofdkwartier toen een parkranger roepend en rennend naar mij toe kwam met zijn mobiel in zijn hand. "nok yuun" riep hij "reeuw reeuw". Er was blijkbaar ergens een groene Pauw gezien en ik moest opschieten. Na een snelle autorit toonde hij mij dit mannetje dat in de boom zat te rusten. Leuk begin van de dag.  

Deze volwassen Red-legged Crake neemt een dreighouding aan toen er een Greater necklaced Laughingthrush te dicht bij kwam.

Nog net voor het sluiten van het Kaeng Krachan N.P. kon ik deze juveniele Spot-bellied Eagle Owl fotograferen. Omdat het verboden is voor auto's om verder te rijden dan het hoofdkwartier moesten we naar het eerste stroompje lopen. Daarna moesten we het woud in. Om de uil goed op de foto te krijgen stond ik tot aan mijn knieën in het water. Ik heb deze uil ongeveer 4 uur gevolgd om ook andere foto's dan alleen maar een slapende uil op de foto te krijgen.

Ter inspiratie voor komend najaar. Onvolwassen is ook goed, Gijsbert of Wim :)

waarschijnlijk subspecies griseus , atlantic . Aardig artikel : Advances in the field identification of North American Dowitchers door C-T Lee en A Birch .  

Deze blue-headed pitta vond de gids tijdens een avondwandeling in Danum. En of dit nog niet genoeg was, vonden we honderd meter verder nog een slapende Bornean banded pitta. Wat een fantastische avondwandeling is dit geweest! 

Curacao leent zich prima voor een familie-vakantie met leuke ( Amerikaanse ) steltlopers en sterns : Cayenne Tern ( T.a. eurygnathus ) naast Royal Tern en de meer Grote Stern-achtige Cabot's Tern ( T.a. acuflavidus ) . Bij de Jan Thielbaai ook nog Common en Least Terns ( en Black Skimmer) . 

Met behulp van een prima gids Rob Wellens de bijzondere Kerkuil ( Tyto furcata bargei ) gezien die in het boek van Mikkola -Owls of the World wordt gesplitst als Curacao Barn Owl ( Tyto bargei ) .    

Eén van mijn eerste soorten in Costa Rica. Direct de eerste ochtend van de vakantie geprobeerd bij de verlaten tuin El Tapir, en makkelijk gevonden. 

Rond 1893 werd deze Turaco ontdekt door de Italiaanse aristocraat Prince Ruspoli VII. Voordat hij terugkeerde naar Rome, werd hij doodgetrapt door een Afrikaanse Olifant. Toen zijn baggage terugkwam in Italië, bevond zich daarin een nog niet gelabeld exemplaar van een nog onbekende Turaco. Het duurde tot de Jaren 40 van de 20e eeuw voordat de Turaco werd herontdekt in een zeer beperkt gebied in Zuid-Ethiopië. Pas toen kon de soort worden bijgeschreven als ‘nieuw voor de wetenschap’. De soort werd vernoemd naar zijn ontdekker.

Tijdens mijn trip met Teus zagen we er vijf.

Ik kwam bij het opschonen van mijn PC nog wat fotootjes tegen van soorten die nog niet op de DBA site staan. Voor mij de mooiste der parelhoenders.

Deze skulker komt voor in de droge scrub van de middle Maranon vallei.

Stunted ridge-top forest habitat. Splitje van Grey-breasted WW.

Easy by voice @ Mitu

Het wordt niet snel beter dan een Kaikoura pelagic. Zodra je een paar minuten buiten de haven bent hangen de eerste albatrossen al direct achter de boot. En dan begint het feest pas. Dit is een van de grootste aanwezige soorten.

Meer foto’s van Gibson’s Albatross via de link.

Nog zo'n juweeltje

Deze kleine beauty was niet de meest zeldzame maar toch wel een van de meest aansprekende kolibri soorten (63 soorten in totaal) die we zagen tijdens onze Noord Peru trip. 

Eind juli/begin augustus familietripje gemaakt naar Curacao. Bleek een goede tijd voor steltjes, met Kleine Grijze Snip, Killdeer, Grijze, Kleinste en Steltstrandlopers. Ook diverse plevieren (Wilson's, Collared en Amerikaanse Bontbek) en beide Geelpootruiters in overvloed, net als Amerikaanse Oeverlopers. Topper voor mij was deze Alaskastrandloper, mogelijk twee vogels in Jan Tiel Baai.

Record shot van deze in juli 2016 door Josh Beck ontdekte nieuwe antbird soort. Het is toch wel het absolute hoogtepunt voor een vogelaar om een nieuwe soort te ontdekken. (zie https://www.avianreport.com/codillera-azul-antbird-a-new-species-peru).

Het was wel een kick om deze antbird prachtig te kunnen bekijken, ook al waren de lichtomstandigheden in het donkere bos verre van ideaal voor een goede foto. 

Deze normaliter schuwe bosvogels zijn nu goed te bekijken bij de feeders op deze plek. Je moet wel heel stil blijven zitten.

Foto twee jaar geleden genomen tijdens de zogenaamde Birding Down Under expedition cruise naar de Subantarctische eilanden van Nieuw Zealand. Droombestemming en dito reis.

Meer foto’s van deze fraaie albatros soort hier. 

Hoort eigenlijk bij WP soorten thuis maar daar kan je deze ondersoort niet kiezen. Hier nog een plaatje van deze ondersoort. Redelijk opvallend "matter" dan onze Kauw maar verder niet zo verschillend alleen is dit taxon dus erg zeldzaam. In de kloof kan je ook Rotsduif (hier op de foto), Vale Gierzwaluw en Alpengierzwaluw zeer mooi zien.

Foto twee jaar geleden genomen tijdens de zogenaamde Birding Down Under expedition cruise naar de Subantarctische eilanden van Nieuw Zealand. Droombestemming en dito reis.

Meer foto’s van deze fraaie albatros hier.

Deze Peruaanse endeem liet zich ongebruikelijk fraai zien op deze plek.

Speciaal dit gebied  bezocht voor deze Peruaanse endeem, welk een uiterst beperkt verspreidingsgebied heeft. 

Foto twee jaar geleden genomen tijdens de zogenaamde Birding Down Under expedition cruise naar de Subantarctische eilanden van Nieuw Zealand. Droombestemming en dito reis.

Meer foto’s van deze bedreigde soort hier.

In Montana zijn de leukere prairiesoorten het beste te vinden: Mountain Plover, Chestnut-collared Longspur, McCown's longspur, Sprague's Pipit, Baird's Sparrow, Piping Plover, Lark Bunting en natuurlijk deze Bartram's Ruiter. Deze soort ooit alleen vliegend gezien, op de Maasvlakte, lang geleden...

In Montana zijn de leukere prairiesoorten het beste te vinden: Mountain Dotterel, Chestnut-collared Longspur, McCown's longspur, Sprague's Pipit, Baird's Sparrow, Piping Plover, Lark Bunting en natuurlijk deze Bartram's Ruiter. Deze soort ooit alleen vliegend gezien, op de Maasvlakte, lang geleden...

Dit was een van de absolute hoogtepunten van drie weken in Centraal en Noord Peru met lokale gids Henry Gonzales Pinedo (erg goed). Van veel van die hoogtepunten (o.a. Cordillera Azul & White-masked Antbird, Scarlet-banded Barbet, Yellow-throated Spadebill, Golden-backed Mountain-Tanager, Marvellous Spatuletail, Blue-browed & Straw-backed Tanager, Black-necked Red en Bay-vented Cotinga, Long-whiskered Owlet, Rusty-tinged, Chestnut, Ochre-fronted, Bay, 'Cajamarca' (Rufous) Antpitta en 'Leymebamba' (Rusty-breasted) Antpitta etc) heb ik geen toonbare foto's, maar van deze gelukkig wel. Kan ook niet anders: ruim 20 minuten lang op maximaal 10m afstand!

Op het Junin meer (c 530 km2) in Peru leven nog zo'n 250 van deze, niet-vliegende, endemische futen en daarmee is de soort Critically endangered. Alleen in het broedseizoen is deze soort met veel moeite en slechts vanaf een bepaald aantal plekken vanaf de kant te scopen. Doorgaans bevindt de hele wereldpopulatie zich middenop het meer, minimaal 3,5 km varen vanaf de kant. De Silvery Grebe (Podiceps occipitalis) is wel erg algemeen langs de kant. Sinds enkele jaren is bij het Junin meer ook de lokale ondersoort van de Black Rail (Laterallus jamaicensis tuerosi) mooi te zien (maar daar heb ik helaas geen foto van).

In het verleden een lastige soort die lange tijd alleen te zien was in Emas NP waar de soort in 2003 terug gevonden is. Tegenwoordig goed te doen op deze nieuwe plek op ongeveer 3 uur rijden van Cuiaba.

De Rode Grutto heeft een zeer beperkt broedgebied: enkele plekken in Noord Canada en Alaska. Hij overwintert in Argentinie eo, een mega lange afstandstrekker dus, respect.

Begin juli is niet de meest populaire tijd in Churchill en dat is eigenlijk gek, want dat is de enige tijd voor Birds, Beluga's én Bears.

Juni wordt beschouwd als 'beter voor vogels' omdt ze dan baltsen, maar nu zijn ze nog steeds in zomerkleed en te zien met jongen. Voor IJsberen is okt/nov het drukste, omdat dan de sneeuw valt, maar in juli komen ze al aan land van het pakijs dat dan breekt. Gisteren en vandaag zag ik een prachtige IJsbeer. Beluga's zijn hier aanwezig van eind juni tot begin augustus. In de riviermonding zwemmen er dan honderden en met een kayak of een bootje kan je ze aanraken (bij wijze van spreken).

Op de achtergrond zie je ook Black Scoters en in deze groep van ca 500 zeeeenden zaten ook White-winged Scoters.

Geen idee welk ondersoort...

Best ook een verassing deze soort op deze afgelegen eilanden maar ik zag er 3. Een vogel was aan het rondstruinen in een Brown Booby kolonie. Ik zie nu in HBW dat daar de soort in drie wordt/is gesplitst: Intermediate is de Aziaat, Yellow-billed de Afrikaan en Plumed het Australische taxon. Ik loop blijkbaar een beetje achter..

Filmpjes gemaakt met de telefoon door de telescoop hier.

Een screenshot van dit filmpje, met de telefoon door de telescoop. Man wat een sneaky rakkers zijn het toch!

Deze soort  is algemeen vanaf Tokyo Bay tot halverwege de reis naar de Ogasawara's. Op niet al te grote afstand van deze eilanden wordt deze soort "vervangen" door Wedge-tailed Shearwater. Van een afstand lijken ze op elkaar. Ze broeden op de Ogasawara's in holen in de zandige grond van de desbetreffende eilanden.