Wim Wiegant
 ·  9 september 2017  22:02

Té gave foto van de algemeenste soort die ik nog nooit in NL gezien heb ...!

Justin Jansen
 ·  21 januari 2020  10:24

Nieuw stuk over de taxonomy van Baardgrasmussen. 

Eduard Sangster
 ·  21 januari 2020  13:28

Het bevestigt de 3-soorten, zoals we in NL al hanteren: Westelijke, Oostelijke en Moltoni's. De IOC en de HBW hebben de Moltoni's al wel gesplitst, maar nog niet de Westelijke/Oostelijke. Zal waarschijnlijk niet al te lang meer duren?

Max Berlijn
 ·  21 januari 2020  13:49

en de CSNA is net als bij Maghreb Uil en Afrikaanse Koningsstern toch weer een baanbrekende voorloper op de IOC...

Bert de Bruin
 ·  21 januari 2020  17:49

@Max, mee eens. Maar wanneer volgen de rotganzen, kwikstaarten en pimpelmezen zoals voorgesteld door de CSNA?

Vincent van der Spek
 ·  22 januari 2020  09:33, gewijzigd 22 januari 2020  09:36

Ik ga vloeken in de taxonomiekerk.

Los van het boeiende genetische werk dat vast allemaal klopt, en dat dit type verwantschapsstudies bijdraagt aan kennis over evolutie, heb ik wel een mening over naamgeving (zie tabel 1 en de reeks publicaties die daar aangehaald wordt).

Want jeetje, het gegoochel met namen is in mijn ogen een klassiek voorbeeld van navelstaren.

Op deze manier krijg je dat bijna niemand de naamgeving nog begrijpt, behalve de auteurs zelf. (Ik zag eens bij een beoordeling van een baargrasmus spec. dat ik zelf in de ene stemronde moltoni had gebruikt en in een andere subalpina (=beide Moltoni). En dan heb ik nog een bovengemiddelde interesse...)

Er zijn allerlei regels voor wetenschappelijke naamgeving en dat is goed. Maar door de regels hier zo (excuseer) anaal toe te passen ("regels zijn regels"), snapt haast niemand meer wat wat is. Wetenschappelijke naamgeving is bedoeld om helderheid te verschaffen, maar dat lijkt hier uit het oog verloren. De regels lijken belangrijker dan het doel!

En zelfs diverse auteurs gebruiken ze door elkaar. Als je nu iets wilt weten over een bepaald taxon, moet je eerst een avond de boeken in en een matrix maken over wat nu precies wat is, voordat je oudere literatuur met telkens wisselende naamgevingen kunt doornemen.

Kortom: wat mij betreft is de naamgeving van het baargrasmuscomplex een klassiek voorbeeld van wetenschappelijke navelstaarderij. Kom er maar in, taxonomen ;-) 

Jaap Denee
 ·  22 januari 2020  10:44

Je zou er fissuren van krijgen, Vincent.

Peter de Knijff
 ·  22 januari 2020  11:05

Het kan nog veel leuker worden Vincent. Als iemand gaat besluiten om de eilandvorm van subalpina een aparte naam te geven dan MOET dat inornata worden. Hiervoor mag moltoni niet langer gebruikt worden.

Als de Noord-Afrikaanse vogels (waarvoor inornata werd gebruikt) toch apart worden geplaatst, dan zijn de eerst aangewezen namen rhodogastra of turdella.

En wat te denken van die zeer apart geplaatste vogels van Lesbos? Een nieuw taxon?

We hebben dit eerder bij de roodborsttapuiten gezien, en vlak de klauwieren ook niet uit.

Ik deel je mening over de wijze van opschrijven. Erg complex, veel (blijkbaar noodzakelijke) vaktaal. Is eenvoudig op te lossen door een heldere samenvatting van de essentiële feiten en wat goede graphics.

Voor zoiets zie ik een belangrijke rol voor de CSNA (die gaat hier volgens mij over). Als zij beslissen de nieuwe naamgeving en status over te nemen dan volstaat dat niet niet met een paar zinnen en verwijzingen (die laatste zijn zelden voor iedereen te vinden, laat staan te lezen).

Het zou goed zijn om b.v. dit ook in retrospect nog eens te doen voor b.v. Robotaps en Isabellen.

Eigenlijk zou het (maar daar gaat de CSNA niet over) verplicht moeten zijn om de cruciale taxonomie veranderende artikelen in het publieke domein te plaatsen. Dat is in heel veel gevallen nog steeds niet zo. Zou ook niet weten wie daar een belangrijke rol in zou kunnen spelen.

Naast alle kritiek is er, vind ik, ook veel positiefs te melden. Ze hebben veel moeite gedaan om ook van alle relevante type-exemplaren DNA gegevens te verkrijgen. Dat is goed gelukt met erg verrassende gevolgen. Eerdere pogingen mislukten (ten dele) door de weigering van collectiebeheerders (vaak Russen), om hieraan mee te werken. Daardoor blijven er losse eindjes aan de Braamsluipers, en is er veel vaag aan b.v. het taxon caucasicus van onze Tjif. dit Baardgrasmussen verhaal is een goed voorbeeld hoe dat zou moeten.

Rinse van der Vliet
 ·  22 januari 2020  12:43

'Eigenlijk zou het (maar daar gaat de CSNA niet over) verplicht moeten zijn om de cruciale taxonomie veranderende artikelen in het publieke domein te plaatsen. Dat is in heel veel gevallen nog steeds niet zo.'

Ik vind dat àlle cruciale wetenschappelijke artikelen in het publieke domein thuishoren. De meeste (biologische) onderzoekinstituten worden (deels) betaald van belastinggeld, maar als geïnteresseerde niet-onderzoeker kun je nog altijd bijna nergens bij.

Peter de Knijff
 ·  22 januari 2020  14:27

Helemaal eens, daarom zijn heel erg veel van mijn publicaties publiek domein, ondanks de absurd hoge kosten (~€ 2.000 - 3.000 per artikel).

Eduard Sangster
 ·  22 januari 2020  14:53, gewijzigd 22 januari 2020  14:55

@Rinse, hierover zijn Europese afspraken gemaakt onder de naam open access. Kosten (zie Peters reactie) en hobbels vertragen/belemmeren de goede intenties.

Ben Wielstra
 ·  22 januari 2020  15:46

Ik denk dat zonder die regels taxonomie een veel grotere zooi zou zijn Vincent. Niks mis met een beetje puzzelen af en toe toch?

Wim Wiegant
 ·  22 januari 2020  17:05

Peter, ik denk dat, vergeleken met de kosten van het onderzoek zelf, de kosten van een publicatie feitelijk bijna verwaarloosbaar zijn. De publicatie zou ingebudgetteerd moeten worden. 

Wim Wiegant
 ·  22 januari 2020  17:15, gewijzigd 22 januari 2020  17:43

Overigens, om nog iets bij de Latijnse naamgeving  van allerlei taxa te noteren: van de eetbare champignon (de paddestoel): Agaricus bisporus, is al lang geleden besloten dat de Latijnse naam niet correct is in de zin van de regels van de naamgeving. Dan had het Agaricus brunnescens moeten zijn (of bitorquis, dat ben ik even vergeten). Om -in dit geval- economische redenen heeft de 'naamgevingscommissie' besloten het toch maar bij bisporus te laten, om misverstanden te voorkomen … Zoiets zou een ornithologische naamgevingscomissie, als die al bestaat, ook kunnen doen…. 

Peter de Knijff
 ·  22 januari 2020  17:38

Klopt Wim, daarom doe ik het ook consequent.

Wietze Janse
 ·  22 januari 2020  17:56

Dank je Jaap, weer een uitbreiding van mijn vocabulaire, wist niet eens dat het bestond, maar kan altijd op een DT weekendje van pas komen 😉

Thijs Fijen
 ·  22 januari 2020  18:48

@ Wim, je hebt gelijk hoor. Maar NWO (Nederlandse geldschieter) meet hier met meerdere maten. Wel verwachten dat je het publiekelijk beschikbaar maakt, maar niet toestaan dat deze kosten gedeclareerd mogen worden in de projectkosten. Heel jammer! 

Gelukkig zijn er inmiddels regelingen met bijvoorbeeld de grootste boef Elsevier (winstmarge van 80% ongeveer) en Wiley, dus ook mijn papers zijn vrijwel altijd open access, en in ieder geval altijd op te vragen via meerdere (il)legale kanalen. 

Men mag mij overigens ook altijd vragen een artikel achter de betaalmuur vandaan te halen. Ik doe dan met veel plezier mijn best. 

Justin Jansen
 ·  22 januari 2020  19:39, gewijzigd 22 januari 2020  19:40

@Wim, er zijn de regels van de ICZN (o.a. naamgeving is geregeld hier). Wel is de club al enkele jaren niet actief, en zijn weer wat nieuwe platforms aan het ontstaan.... maar vooralsnog worden deze regels redelijk strak gevolgd door taxonomen. 

Wim Wiegant
 ·  22 januari 2020  20:34, gewijzigd 22 januari 2020  20:37

Justin,

Knap ingewikkeld…  Maar ik begrijp uit de Code of ethics (Appendix A) dat Apus caffer (Witbandgierzwaluw) écht gewijzigd moet worden...