Arnoud B van den Berg
 ·  16 April 2018  13:35, gewijzigd 16 April 2018  14:21

Collected faeces of the Nieuwe Statenzijl bird and sent it to Martin Collinson/Thom Shannon for DNA analysis; just received from Martin not only the confirmation it concerned 'phoenicuroides' but also that DNA was closest to birds from Tuva (which is north of Mongolia).

DNA-analyse van deze vogel (met behulp van faeces) toont volgens Tom Shannon dat de vogel een phoenicuroides is uit Tuva (ten noorden van Mongolië).

Jan Hein van Steenis
 ·  19 April 2018  14:20

Leuk! Minimaal 5600 km achter de rug.

Rob van Bemmelen
 ·  20 December 2018  13:20

Hier wordt een nieuwe ondersoort beschreven, murinus, als ik het goed zie van wat oorspronkelijk als phoenicuroides te boek stond. Gezien de locatie van het broedgebied (langste trekafstand?) en de egaal grijze rug, nape en petje van mannetjes van deze populatie (itt meer westelijke populaties) zouden de Oosterse Zwarte Roodstaart die in Europa opduiken goed betrekking kunnen hebben op deze populatie.

Voor mij was de variatie binnen 'phoenicuroides' nieuw, maar wellicht was dit al bekend?

Vincent van der Spek
 ·  20 December 2018  23:14, gewijzigd 21 December 2018  09:20

Dank Rob, ik had de paper een tijdje geleden via Arend gekregen, maar wist niet goed wat ik er mee moest. Goed dat jij er over begint! De Engelse samenvatting is natuurlijk kort en mijn Russisch is wat roestig ;-)

Op basis van de foto's en het kaartje in het stuk kom ik er nog niet zo goed uit, jij wel? Het zou om de vogels 19-24 moeten gaan. Ik heb moeite met de verschillen met 13-18, of interpreteer ik hier iets niet goed op bijv. de kaart?

Maar volgens de info van Arnoud hier boven zou het bij de vogel van het Oldambt begin dit jaar inderdaad om dit nieuw beschreven (geclaimde?) taxon ("murinus") gaan. Ik meen me te herinneren dat hetzelfde gold voor een Britse vogel eerder, maar die bron kan ik nergens meer vinden. Vooralsnog een onbevestigde claim dus.

Rob van Bemmelen
 ·  21 December 2018  10:06

Ha Vincent, mijn Russisch is ook niet wat het geweest zou kunnen zijn... dus ik kan ook niet meer dan plaatjes kijken en het karige abstract lezen.

Mijn interpretatie van p114 is dat 13-18 allemaal zwarte mantelveertjes hebben, terwijl die ontbreken bij 19-24: daar zie ik alleen grijze veertjes. Verder zie ik geen duidelijk verschillen, jij?

Wat ik raar vind, is dat vogel 24 van p114 hier wordt geclusterd in murinus, maar dat het gebied waar deze vogel is verzameld bij phoenicuroides wordt gerekend in de kaart op p123. Het omgekeerde geldt voor vogel 13 van p114. Vrrrrrreemd! Waar is dat op gebaseerd?

Hoe zien de bovendelen van 1w phoenicuroides en murinus er uit? Dat moeten we eerst weten voordat we iets kunnen zeggen over de ssp van NL vogels, toch? Vooralsnog zou ik verwachten dat alle vogels die we in Europa krijgen murinus zijn: de bovendelen van alle NL vogels, bijvoorbeeld, tonen allemaal een mix van grijs en bruinig (en niet zwart met bruinig, wat ik bij zwart-ruggige phoenicuroides zou verwachten).

Rob van Bemmelen
 ·  21 December 2018  10:21

Ik zie nu pas dat Toeva, Mongolië (zie hierboven) in het voorgestelde verspreidingsgebied van murinus ligt (p123).

Arnoud B van den Berg
 ·  21 December 2018  21:06, gewijzigd 21 December 2018  21:24

@Rob: de Oosterse Zwarte Roodstaarten die Thom (Martin) tot nu toe genetisch heeft onderzocht bleken identiek aan een van de Tuva-haplotypes (bevestigd in email);  dat betreft dus behalve die van Nieuwe Statenzijl dit jaar ook iig die van Holy Island in November 2011 en die van Helsinki van 25 december 2017 tot 7 januari (zie WP reports in DB 40 nr 3: 191, 2018)

Enno Ebels
 ·  22 December 2018  14:35

Maar dat zegt nog weinig over de feitelijke geografische herkomst van deze vogels want uit het overgrote deel van het grote verspreidingsgebied van Oosterse Zwarte Roodstaart zijn (nog) geen monsters beschikbaar voor vergelijking; 'DNA als van Tuva' betekent dus niet 1-op-1 'afkomstig uit de buurt van Tuva'. Zie toelichting in Dutch Birding 40: 157, 2018.

Vincent van der Spek
 ·  7 December 2022  22:17, gewijzigd 8 December 2022  08:03

Vers van de pers:

Geographical variation in Black Redstart Phoenicurus ochruros (S. G. Gmelin, 1774) calls. 

Bulletin of the British Ornithologists' Club 142:4 

We hebben nog plannen om dit in een dwaalgastencontext te plaatsen (en daarvoor  de al geanalyseerde roepjes te gebruiken van in Europa waargenomen Oosterse). 

Maarten Wielstra
 ·  8 December 2022  10:42

Impressive! Goed werk!