Rob Halff
 ·  26 november 2018  08:54

De kale bosjes i.c.m. sneeuw en ijs op de grond lijkt het me dat de foto ergens in de winter is genomen i.p.v. September/Oktober.

Jan van der Laan
 ·  26 november 2018  09:14

Van Eck was een held! Zijn documentatie van zeldzame soorten was zeer volledig en vaak vergezeld van een foto/dia. En hij was ook nooit te beroerd om bij navraag - als er weer eens een CDNA-pakket was verdwenen of een deel van het archief aan de vuilnisophaaldienst was aangeboden - de documentatie opnieuw aan te leveren.

Fred Visscher
 ·  26 november 2018  09:58

Rob, in die tijd had je in oktober ook nog wel eens ijs en sneeuw.  Helemaal zeker ben ik niet. Als je de waarnemingen van archief van Cees erbij pakt dan zaten er zowat het jaar rond Notenkrakers in ons land. Maar goed, laat het november geweest zijn, het maakt niet heel veel uit. En idd Jan, ik heb ook veel foto’s van hoe Huibert te werk ging, ik zal ze je nog eens laten zien. 👌👌👌

Jelle Scharringa
 ·  26 november 2018  10:22

de eerste kwamen in begin augustus 1968 in NL aan (Pers. obs.).

Fred Visscher
 ·  26 november 2018  10:38

Op 12 juli de eerste twee iig wat ik op waarneming kan vinden.

Norman Deans van Swelm
 ·  26 november 2018  10:49

Ik herinner het mij als de dag van gisteren, 5 augustus 1968, ik kwam terug uit Schotland en dacht, nog even vogelen in Ockenrode, terwijl ik daar liep kreeg ik het vreemde gevoel dat er naar mij gekeken werd, ik heb het later nog eens gehad, toen stond er een stier achter me,een meter of twee, het regende, het slik was glad, ik dacht nu heb ik het gehad, op 5 augustus 1968 echter, scheen de zon en zat er een Notenkraker doodstil naar mij te kijken, op een halve meter van mijn hoofd en toen nog een en de dagen daarna tientallen, hoog overvliegend of hommels vangend op de hei of zoals die ene al happend voor een bijenkorf en toen kwam die historische dag waarop mijn vriend Martin er een zo dichtbij fotografeerde dat hij tussenringen moest gebruiken, echt geweldig, tja en toen kwam er een Amerikaanse Fregatvogel over, het was die tijd van het jaar, het was 26 augustus 1968!

Max Berlijn
 ·  26 november 2018  10:52

Hè zo’n leuk verhaal, behalve dat eind....

Jan Hein van Steenis
 ·  26 november 2018  10:54

December ’68 en februari ’69 zien er beter uit voor zo’n winters plaatje (gegevens voor De Kooy).

Deze vogel lijkt minder wit in de staart te hebben?

Edwin Russer
 ·  26 november 2018  12:34, gewijzigd 26 november 2018  12:34

Zie ook dit artikel

Frank van Duivenvoorde
 ·  26 november 2018  14:43

Ha Norman,

Leuk verhaal, dat van die stier. Maar dus al op glad ijs overvallen door 2 onhoorbare jagerskornuiten en nu op glad slik door die stier. Spijkerlaarzen?

Norman Deans van Swelm
 ·  26 november 2018  18:59

de stier viel niet aan Frank, hij was zelfs niet in mij geinteresseerd maar zoiets weet je niet van te voren wanneer zo'n kolos achter je staat te snuiven, hij had alleen belangstelling voor zijn dames, stilstaan is het beste en dan maar op hoop van zegen. Mijn oude vriend wijlen Chris Smeenk liep tijdens zijn promotie onderzoek in Kenya een Afrikaanse buffel tegemoet, hij dacht die gaat wel opzij en dat dacht de buffel ook, 6 maanden lag hij in het ziekenhuis van Nairobi, Chris dus.

Max, het was geen slechte dag hoor 26 augustus 1968, 20 Notenkrakers en 1 Amerikaanse Fregatvogel, die tussenringen,dat was jammer maar ach van de meeste fregatvogels die ik gezien heb heb ik geen foto's. Nee, wij waren niet ontevreden

Harm Niesen
 ·  29 november 2018  23:26, gewijzigd 29 november 2018  23:46

Afdeling sterke verhalen uit het verleden, ik ben er gek op. Augustus-september 1968 was in alle opzichten zeer gedenkwaardig. Heb mijn dagboekjes er op na geslagen en dan vallen direct de grote aantallen, vrijwel dagelijks, duinpiepers, draaihalzen, ortolanen, roodpootvalken en natuurlijk notenkrakers op. Me altijd afgevraagd, of dat enig verband hield met elkaar. Ik heb ze in Zandvoort uit zee ( ??? ) zien komen en tijdens mijn wildste vakantie ooit van 6 - 13 september op Vlieland in groepjes van 2-3 op de Vliehors zien arriveren vanaf Texel. In het weekend, toen het daar stil was. Op maandag was dat even anders, terwijl wij "rustig" in een duinpannetje recreërden bleken wij een rode lap tussen twee palen over het hoofd te hebben gezien. Met donderend geweld doken daar schietende Starfighters op af, op aanmerkelijk minder afstand dan 100 meter. De piloten bleken ons ook opgemerkt te hebben en na enige tijd kwam een militair ons wegjagen. Dus wij van de strandkant naar de wadkant. Hielp ook niet. Vanuit een belendend duinpannetje begon een Centuriontank te schieten op wrakken die ver weg in het wad lagen. Net terwijl wij een heerlijke parasolzwam op ons butagaz brandertje aan het bereiden waren.... Conclusie: omgeving Vliehors is/was doordeweeks ongeschikt voor hitsige jongelingen.

Herinner me nog, dat op de jaarlijkse ringersdag op het Vogeltrekstation iemand binnen kwam met een grote zak met dode notenkrakers. Allemaal afkomstig uit de omgeving van Bunnik, waar de vogels verstrikt waren geraakt in de netten, die over fruitboomgaarden waren gespannen.

Herinner mij ook dat er heftige discussies waren over diksnavel- dan wel dunsnavel. Velen waren er van overtuigd, dat ze beiden tijdens deze ongekende invasie voor kwamen. 

En Fred: toen meer kou dan nu, oké. Maar sneeuw van enige omvang in oktober, ik geloof er niks van.

Norman Deans van Swelm
 ·  1 december 2018  14:32

ik zie die notenkrakers al op linie uit de branding rennen Harm. Het is toch verbazingwekkend dat jullie die Amerikaanse Fregatvogel van ons gemist hebben.

Die discussies over de diksnavels herinner ik me wel, de opvatting was dat diksnavels standvogels zijn en geen uitzweming kennen o.i.v. voedselgebrek zoals de dunsnavel die kent tijdens 'misoogsten' van de Arve in Siberie.