Plains-wanderer
Pedionomus torquatus
Datum | 25 February 1997 |
---|---|
Locatie | Deniliquin, Australië |
Fotograaf | Eduard Sangster |
Bekeken | 5319 × |
Foto: Eduard Opperman (en geupload met zijn toestemming). Tijdens een spotlighting trip met de bekende gids Phil Maher. Ik had eerder opgeschept over deze foto, nog steeds een van de beste die ik heb gezien van deze soort. Toendertijd al zeldzaam, maar inmiddels CR met nog maar 500 in het wild.
|
Discussie
Diederik Kok
·
16 April 2020 21:12
Oef, die staat er wel op ja.
In het broedseizoen van 2018/2019 was deze soort vrijwel niet te doen. Ik was er in december 2018. Hoewel het vooraf al duidelijk was dat het redelijk kansloos was (te lang te droog), heb ik nadat er daar wat regen was gevallen de gok gewaagd en de flinke detour (met gezin...) gemaakt. En gedipt... Evengoed was een dagje en nacht met Phil Maher op stap ruim de moeite, zoals o.a. Sander en Justin me voorspeld hadden (oa Ground Cuckoo-Shrike).
Ik weet niet of deze soort het afgelopen broedseizoen beter te doen was.
Eduard Sangster
·
16 April 2020 23:30
Dit is trouwens een foto van een fotoafdruk van een dia...
Remco Hofland
·
7 April 2022 11:57, gewijzigd 11 April 2022 10:01
Nog maar 500 exemplaren is misschien wel heel erg weinig – ik denk dat ze het gewoon niet weten want het is niet eenvoudig te meten. Phil Maher is bij Deniliquin (New South Wales) de facto een monopolist want hij mag als enige bij ‘paddocks’ komen, privé bezit, waar na regens Plains-wanderers broeden, en dan zitten er misschien 50 vogels. Ik heb overigens niet het idee dat hij kwantitatief onderzoek doet, hij neemt tegen betaling vogelaars mee en schat na een aantal bezoeken per seizoen hoeveel verschillende vogels er zitten. De enige andere plek waar de vogels af en toe worden waargenomen is Terrick Terrick (Victoria), een uitgestrekt gebied waarvan je niet zou weten waar je moet beginnen te zoeken. Pieter van Dam heeft het hier drie nachten geprobeerd zonder succes.
Ons bezoek op 4 maart 2022 met Phil Maher was een daverend succes, met een van de uitbundig vliegende motten etend en roepend vrouwtje, twee keer een enkel mannetje en een mannetje met drie pullen. Daarentegen konden we naar de overige outback/inland soorten waarvan een deel hiervoor is vermeld (Inland Dotterel, Australian Pratincole, Ground Cuckooshrike) en ook beesten als Red-kneed Dotterel, Major Mitchell’s Cockatoo en Regent Parrot, fluiten want die waren met de recente regens (te) ver het binnenland ingetrokken en bleven voor ons onvindbaar op voorheen, tijdens droge jaren, wel betrouwbare plekken.
Niet getreurd, want voor Paul Schrijvershof bleek zijn eerste bezoek aan Australië zeer de moeite waard en zeker ook voor mij, met alle vijf de vurig gewenste nieuwe families gezien (naast Plains-wanderer ook Eastern Shriketit, Eastern en Rufous Bristlebird, Superb Lyrebird en tenslotte Rufous Scrubbird – de laatste, m.b.v. een wandeling van 20 km, mooi gezien maar niet kunnen videoën). Andere toppertjes waren Powerful Owl, Australian Owlet-Nightjar, Chestnut en Spotted Quail-thrush, Pacific Gull, Hooded Plover, Superb Parrot, Bassian Thrush, Rockwarbler, Tawny Frogmouth, vijf soorten fairywrens en de fenomenale Southern Emuwren, een enorme variëteit aan honeyeaters incl Helmeted (thanks Justin!), Painted, White-fronted, Purple-gaped, Tawny-crowned, White-cheeked en Blue-faced (Paul’s bird-of-the-trip, zie ook deze en deze), Southern Scrub-Robin en White-browed Woodswallow; leuke videos van Rainbow Lorikeet (zie ook deze), Brown Quail, Australian White Ibis en Spotted Pardalote; zoogdieren als Koala, Short-beaked Echidna (Mierenegel), Yellow-footed Antechinus (Buidelmuis) en natuurlijk kangaroes; deze spectaculaire rups van de mot Neola semiaurata en andere motten, vlinders en vliegen, Marsh Snake en de voorwereldlijke Shingleback Lizard! Van de meeste hiervoor genoemde soorten die hier niet zijn gedeeplinkt upload ik op mijn YouTube kanaal de komende weken nog videos …
Dieptepunt was de Southport pelagic waarop Paul en ik vreselijk zeeziek werden; desondanks konden we af en toe ons hoofd nog opheffen voor soorten als Gould’s, Kermadec, Providence en Tahiti Petrel, Lesser Frigatebird en Wedge-tailed, Flesh-footed en Hutton’s Shearwater.
Of het gaat lukken om in de paar maanden voor mijn 50ste verjaardag de resterende vijf vogelfamilies te zien betwijfel ik – maar ‘there is no harm in trying’! Iemand zin in Oeganda in juni 2022?
Eduard Sangster
·
7 April 2022 13:07
Hey Remco, heb je daar nog leuke video's gemaakt ? ;)
Remco Hofland
·
7 April 2022 13:16
Een paar ...
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.