Jan van der Laan
 ·  17 augustus 2020  14:19

Wat had die McCown op zijn geweten? Waarschijnlijk iets in de genocidebranche mbt Native Americans (voorheen Indianen), gok ik.

Peter de Knijff
 ·  17 augustus 2020  14:25, gewijzigd 17 augustus 2020  14:32

Hierom Jan: "It was previously titled after John Porter McCown, who was involved in forcible relocations of Native Americans during the 1840s, and who left the United States Army to serve as a Confederate general during the American Civil War."

Als verklaring is dit geschreven: "The change has come in the midst of a wider push to rename all those bird species bearing honorofic names. The Bird Names for Birds movement, which aims to support equity, diversity and inclusion in the birding community, has so far gathered 3,200 signatures on a petition calling for action.

Max Berlijn
 ·  17 augustus 2020  15:19

Ik hoop dat Temminck’s een schoon blazoen heeft 🥴

Jan Hein van Steenis
 ·  17 augustus 2020  18:43

Zijn er zoveel betere namen mogelijk, noemen ze hem Thick-billed... Laten we onaanvaardbare namen vervangen door slaapverwekkende! (Shortgrass Longspur was mijn keus geweest).

Terzijde edoch terzake, om u op de hoogte te houden wat er zoal broeit: https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2020.08.09.243238v1

George Sangster
 ·  17 augustus 2020  20:13

Jakkes! Ik kende dat manuscript nog niet, maar wat een hoop eenzijdigheid is dat zeg.

Ze hebben onderzocht "who has access and power to name species"

Mijn vertaling: Wie neemt de moeite alle noodzakelijke vergunningen te regelen, de desbetreffende plekken te bezoeken, de relevante vogels te verzamelen en in een museum te deponeren en daarna een hoop meetwerk, labwerk en uitzoekwerk te doen?

In het manuscript van DuBay et al. wordt naamgeving ook nog eens in de context van 'imperialisme' geplaatst. Dat woord wordt vaker in hun manuscript genoemd dat het woord 'taxonomy'. De vooringenomenheid straalt ervan af. Jakkes.

Een Indonesische taxonoom hoeft veel minder drempels te nemen dan een noorderling/westerling. Ze hebben weinig moeite om dieren te vangen en in kooien te stoppen, dus niets staat ze in de weg hun natuurhistorisch museum te vullen met specimens. Toch staat Indonesische taxonomie in de kinderschoenen. Er is helaas weinig interesse om in (deze) wetenschap te investeren. Dat geldt voor zo ongeveer alle biologische wetenschap daar. Erik Meijaard heeft daar ooit een kritische blogppost over geschreven. Wellicht kan ik het nog ergens opduikelen. Tot overmaat van ramp maakt Indonesie het buitenlandse onderzoekers steeds moeilijker.  

Andere ontwikkelingslanden zijn juist wel goed bezig. In Brazilie werd onder president Lulu veel in wetenschap geinvesteerd. Iedereen die een PhD had voltooid kon op kosten van de regering een buitenlandse postdoc doen. Zo zijn heel veel internationale samenwerkingsverbanden tot stand gekomen. Iedereen profiteert daarvan. China stuurt jaarlijks tienduizenden studenten naar het westen om opleidingen te volgen en contacten op te bouwen.

Het vernoemen van soorten naar noorderlingen is m.i. slechts een kwestie van wie het werk uitvoert. Dit tij keert zodra zuidelijke landen beginnen te investeren in hun eigen wetenschap.

Rob Poot
 ·  19 augustus 2020  15:55

Ook Linnaeus ligt nu wat onder vuur, maar hij rekende als verzachtende omstandigheid Orang oetangs tot onze soort.