Toen we (mijn vriendin en ik) vorige week op een korte vakantie waren, vond Marc Raes in Nieuwpoort de eerste ross' meeuw voor België. De soort was hier nog nooit waargenomen. Donderslag bij heldere hemel voor de Belgische vogelaars. De vogel was er twee uur gezien, tot donker en er waren beeldvullende foto's. Het was een langverwachte droomsoort voor velen van ons... Zeker gezien de soort in Nederland de afgelopen jaren al ettelijke keren was gevonden. Frustrerend. Daar zat ik dan, op mijn vulkaan. Nog meer frustrerend. Ik stuurde mijn felicitaties naar Marc en hoopte dat de vogel enkele dagen zou blijven plakken. 

De volgende dag stonden 10tallen vogelkijkers klaar in Nieuwpoort voor de waarneming van hun leven. Helaas paashaas, geen ross' meeuw te bespeuren. Tot... tot De Ruwe Filip op zijn dooie gemak kwam melden dat de vogel in Zeebrugge zat. Hij had de keuze gemaakt om niet naar Nieuwpoort te gaan maar te werken. De vogel werd dus gevonden tijdens zijn werk. Een ongelooflijke bizarre verplaatsing, gezien vogels in deze tijd normaal eerder zuidwaarts schuiven. Zeker die dag, want alle dwergmeeuwen en drieteenmeeuwen vlogen naar zuid richting Frankrijk en niet naar noord richting Nederland. Helaas was Filip's waarneming kortstondig en kon niemand er van meegenieten. De klok begon te tikken en enkele dagen gingen voorbij...

Eergisteren kwam dan plots het verlossende bericht. Voor de Belgische vogelaars die de vogel graag in België zouden zien, wel met een beetje pech erbij. Want de vogel was iets te ver gevlogen, ongeveer 8 km. Frankrijk binnen. Maar er was hoop, hoop dat ze toch wat zou zwerven. Gisteren was de Belgische kust daarom goed bezet met vogelkijkers, in de hoop dat de ross' meeuw opnieuw hier zou gevonden worden. Om 10u kwam uiteindelijk het bericht dat het meeuwtje nog op dezelfde plek zat als daags voordien. In Frankrijk dus. Verwoede pogingen met chum om de vogel naar België te lokken bleken tevergeefs. De vogel was hondstrouw aan zijn stek en bovendien ook nog eens pokketam. Soms kwam het meeuwtje zelfs tot op twee meter, zonder schroom. Ook De Ruwe Filip ging kijken en kwam thuis met gestoorde foto's. Echt bangelijke beelden om van te watertanden. Maar het beste moest toen nog komen...

Filip moest 's avonds nog gaan werken, in de haven van Zeebrugge. Tot ongeloof van iedereen stuurde Filip om 18u+ (het was al pikkedonker toen!) het bericht uit dat de, of beter een ross' meeuw rustig zat te slapen op één van de pontons tussen de kokmeeuwen. Dit keer kwam de melding gepaard met best een gruwelijk duidelijke foto! Een snelle analyse leerde ons dat het niet 1 maar 2 vogels betrof. Nummer 1 voor België gevonden op 1/12/2021, nummer 2 voor België op 2/12/2021! Als je het mij vraagt, één van dé strafste vogelkijkverhalen in de Belgische geschiedenis.

Deze morgen waren de koplopers van de Belgische vogellijst al vroeg op post in Zeebrugge én met resultaat. Nog voor zonsopkomst werd de vogel terug gevonden aan de ondertussen wereldberoemde en befaamde Van Dammesluis in Zeebrugge! Toegesnelde vogelaars konden de vogel vrij snel oppikken en de vreugdekreten galmden over de dokken. YESSSSS! Bingo. De vogel werd later met de regelmaat van de klok terug gevonden in de haven, voor de meesten die geen vergunning hebben om er te komen, helaas van grote afstand. Maar het was ons gelukt, en dat was het belangrijkste.

Of toch niet? De Noord-Franse vogel van Marc bleef maar rondspoken door ons hoofd. Zouden we nog proberen? Ja. Verlangens werden ingelost en verwachtingen werden overtroffen. Zwaar overtroffen. Twee ross' meeuwen op een dag op deze manier, daar teken je voor. Een welgemeende merci aan de ontdekkers, Marc en Filip! Chapeau.