Razoleeuwerik
Alauda razae · Raso Lark
| Datum | 9 mei 2024 |
|---|---|
| Locatie | Razo, Kaapverdië |
| Fotograaf |
Eduard Sangster
|
| Bekeken | 1888 × |
Razo is een zeevogel paradijs en vele vogelaars hebben goede herinneringen aan hun overnachting op het eiland, lang geleden. Sinds 1955 is het een beschermd gebied en per 1990 zelfs een nationaal park. Sedert een kleine 10 jaar is het verboden om het eiland te betreden zonder permit. De bescherming wordt steeds strikter. Op papier, want in de praktijk werd er weinig gehandhaafd. Dit is gelukkig ten goede gekeerd. Er worden boetes van duizenden euro's uitgedeeld aan vissers die het eiland betreden en er is vrijwel continue monitoring van onderzoekers op en rond het eiland. Er wordt samengewerkt met de lokale vissers, zodat ook hier begrip is en blijft. Voorheen oogsten zij duizenden eieren en vogels jaarlijks op het eiland. De populatie was in de vorige eeuw rond de 200-250 vogels. Door een droge periode periode daalde dit aantal tot 95 exemplaren rond het jaar 2000. Sindsdien zijn de aantallen gestegen tot 1.100 exemplaren. Enkele tientallen vogels zijn uitgezet op Santa Luzia. Grappig detail: enkele geringde vogel doken weer op op Razo. Het zijn honkvaste beesten, want ze zijn tot nog toe slechts 1 maal ooit buiten Razo (en Santa Luzia) gezien. Ondanks dat de onringende eilanden goed te zien zijn vanaf Razo. In de 15e eeuw koloniseerde de mens de Kaapverdische Eilanden. Aan de hand van fossielen wordt aangenomen dat de Razoleeuwerik hiervoor ook op 3 andere eilanden voorkwam. De soort is door Birdlife geclassificeerd als Critically Endangerd, ondanks de stijging van de populatie. Door het kleine leefgebied, omdat het een grondbroeder is en omdat er geen waterbron is op het eiland is (en blijft) de soort zeer kwetsbaar. De boottocht naar het eiland duurt vanaf Sao Nicolau een kleine drie uur. Wij hadden geluk met een relatief kalme zee. De enige 'aanlegplek' van het eiland, in het zuidwesten, is ook de beste plek om de leeuwerik te zien. Na drie uur dobberen vlakbij de oever zagen we 1+1+4 vogels foerageren langs de waterkant. Ik vermoed dat ze daar foerageren op mineralen? De beste tijd lijkt rond het middaguur te zijn, zo vertelde de schipper. Het was trouwens een odyssee om hier te geraken. We moesten de reis met 4 dagen verlengen omdat diverse binnenlandse vluchten werden gecanceld van en naar Sao Nicolau. |
Discussie
Folkert Jan Hoogstra
·
26 mei 2024 23:28
Komt er ook een volledig reisverslag?
Eduard Sangster
·
26 mei 2024 23:38
Ik denk het niet, maar als je info nodig hebt, neem gerust contact op.
Max Berlijn
·
27 mei 2024 09:07
De logistieke uitdaging is dus nog niet veranderd in 24+ jaar. Ook wij moesten constant regelen en aanpassen met een lift op een vrachtschip en het huren van een privé vliegtuigje. Leuk om achteraf over te vertellen maar best stressvol op het moment zelf. Had je nog dwaalgasten op de trip?
Henk Hendriks
·
27 mei 2024 15:02
Ik landde op 27 december 2006 op Sao Nicolau en die middag regelde ik een vissersboot die me de volgende dag naar Razo zou varen.
De volgende dag met een nogal shabby boot met 2 vissers naar Razo. De zee was redelijk onstuimig en het was redelijk tricky om van de zodiac aan land te komen. Daarna een fantastische 3 uur op mijn eentje doorgebracht op het eiland. Van dichtbij Bruine Genten en Roodsnavelkeerkringvogels kunnen bekijken maar het hoogtepunt was het moment dat ik rustig op de grond zat en enkele Razo Leeuweriken praktisch tussen mijn voeten fourageerden. Magisch moment.
De terugtocht naar Nederland verliep ook nogal chaotisch. Vanwege zandstormen liep alles in het honderd op de vliegvelden. Vier dagen later dan gepland ( Via een last minute naar Parijs en vandaar met de TGV) in Nederland aangekomen. Mijn werkgever was minder blij.
David Uit de Weerd
·
27 mei 2024 16:59
Mooi verhaal, Henk. En ach, als je werkgever echt niet zonder je kon dan had deze maar een privé vliegtuigje moeten sturen. 😉
Leo JR Boon
·
27 mei 2024 17:10
Wij hadden destijds helemaal geen problemen met het eiland hoppen. Alle vluchten probleemloos behalve de vlucht terug naar Nederland vanaf Sal. Die ochtend op Boa Vista ingechecked en rustig aan gedaan op t vliegveld op Sal. Komen we zgn 'te laat' aan bij de bali en zeggen ze heel droog dat de vlucht vol zit.... maar de koffers gingen wel mee. Uiteindelijk met n aardige dame vd maatschappij wat kleding en tandpasta gekocht en werden we gedropt in n luxe resort voor een nachtje. Razo was voor ons toen ook geen probleem om te landen alhoewel dat wel n smak geld kostte. Overnacht op Branco.
Nog een aardigheidje: op Santo Antao is geen autoverhuur maar er was wel iemand die ons zijn auto uitleende. Vroeg verder om geen papieren of niks 😁 Uiteraard geen wouw te vinden.
Eduard Sangster
·
28 mei 2024 16:48
@Max, je vroeg naar dwaalgasten. We hadden enkele long-stayers: 2 Yellow-billed Egrets, een Amerikaanse Goudplevier en een Kleine Geelpootruiter op Santiago plus een Sporenkievit op Sal. Verder ontdekten we op Santiago een Alpengierzwaluw (2e voor Kaapverdie?) plus op Sal een nominaat Purperreiger (ca 25e voor Kaapverdie) en een Kaapverdische Buizerd (komt alleen voor op Santo Antao en Santiago).
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.