Theo Muusse
 ·  1 september 2010  20:58

Over lastige inloopsoorten gesproken... Kwam uit Zweden toch? Theo

Michel Veldt
 ·  1 september 2010  21:09

Tjonge, deze doet toch nog wel een beetje pijn. Belde op zondagmiddag de vogellijn en toen ik "Geelstuitzanger" hoorde kon ik alleen maar hopen dat het niet op een eiland was en ik het nog dezelfde dag kon halen maar dat ging niet meer. Het legendarische najaar van 1996 had me al zoveel vrije dagen gekost om nieuwe soorten te twitchen (o.a. de week ervoor nog een Roodoogvireo op hetzelfde eiland) dat ik het niet aandurfde om weer een dag vrij te nemen van mijn eerste echte baan. Twee maanden later werkte ik er al niet meer en ik had het dus net zo goed wel kunnen doen. In hetzelfde jaar kwamen nog de eerste NL Izalbeltapuit en twitchbare Mongoolse Pieper op de Maasvlakte, Woestijntapuit van Den Helder (zie elders in deze gallery), Daurische Klauwier van de Lauwersmeer (daar kan ik ook nog een leuk verhaal over vertellen trouwens dus kom maar op met die foto!) en mijn eerste Pallas Boszanger (ok, niet zo spectaculair). Ik heb wel slechtere herfsten meegemaakt. . .

Rob Halff
 ·  1 september 2010  21:10

Zweden? Er zat wel voorafgaand aan de Vlieland vogel een vogel op Utsira Noorwegen en wel op 8 Oktober. Dat was de eerste voor het vaste land van Europa, en onze vogel dus de tweede. Of het dezelfde is geweest? Zou goed kunnen maar zeker weten doen we het uiteraard niet. Het was wel een spectaculaire twitch, met z'n allen vanaf de boot rennend door de Dorpsstraat. Ik zie de buurtbewoners nog zo kijken in volle verontwaardiging...

Peter Lindenburg
 ·  1 september 2010  22:29

Ik vind dit de allergaafste soort die ik nooit gezien heb in NL. Ik kom jaarlijks op Vlie en moet er altijd aan denken als ik door de Dorpsstraat fiets en heb al heel vaak in De Lutine het krantenartikel gelezen. Als er ooit nog een dendroica valt...

Jan Hein van Steenis
 ·  1 september 2010  23:14

Eén van de twee Amerikanen die ik dat jaar niet getwitcht heb op Vlieland. Die andere is gelukkig nog 's verschenen. Niet de meest inspirerende zanger om ooit eens een dag vrij voor te moeten vragen, maar we blijven toch maar hopen...

David Uit de Weerd
 ·  3 september 2010  13:55

Tja. Best wel pijnlijk. Ik was in 1996 na wat wilde jaren weer begonnen met twitchen. Na de SwiBo van Terschelling geloofde ik het wel weer even. Zo werd ik op een zondagochtend na een zaterdagavondje doorhalen wakker gemaakt door mijn pa of ma. Erik Ernens aan de telefoon. Brak de telefoon opgenomen. Een Mirtezanger op Vlieland? Mwa, ik blijf liggen~; ik hoef niet mee. Aiiiii...!!!

Jan van Laar
 ·  3 september 2010  14:07, gewijzigd 3 september 2010  14:08

Mijn zoon Casper werd op 23 oktober dat jaar geboren. Als het een meisje was geworden had ik dus een naam! De Roodoogvireo was al lastig om thuis te verklaren, deze deed daar nog een schepje bovenop. Toch de boot genomen, gehold en direct dezelfde boot terug gehaald! Er was (of ik had) toen nog geen mobiele telefoon en ik mocht nog geen weëenremmers voorschrijven, dus een beetje knijpen deed ik hem wel. Dat werd nog erger toen tijdens de eerste wee een weekje hierna de eerste Izabeltapuit gemeld werd op de Maasvlakte........

Ronald Messemaker
 ·  3 september 2010  14:14

Rennend van de boot stuitte we aan het begin van de straat op een wegopbreking. Je moest via een smalle plank over een soort slotgracht. Ik stootte bijna een toerist in die goot, ik heb maar niet meer achterom gekeken :) gr Ronald

Jan van der Laan
 ·  3 september 2010  14:38

Ik heb nog een hele diaslede met vogelaars die de boot afkomen. Ik had me als een paparazzi bij de aanlegsteiger opgesteld met mijn camera. Jan Mulder was de winnaar!

Jelle Scharringa
 ·  3 september 2010  14:54

ja, en Edward van Ijzendoorn tikte als tweede aan....

Arnold Meijer
 ·  3 september 2010  16:03

En die fietsenboer heeft geen fiets meer verhuurd....alles verstopt door vogelaars :-)

Leo Heemskerk
 ·  3 september 2010  16:04

Op de finish foto staat de jonge Han Zevenhuizen die als eerste bij de boom van fietsen verhuur frisia aan kwam. Ik stond daar met mijn camera ;-)

Marcel Haas
 ·  3 september 2010  18:41

Nog altijd mijn mooiste twitch en ik zie dat niet gauw veranderen. Massaal de boot afstormen en bekaf aankomen bij 'de boom'. De eerste keer dat gele stuitje zien. Het roepje. Die blik van die voorbijgangers. Priceless :) Ook op deze dag volgens mij met een vissersboot weer terug toch, of laat mijn geheugen mij (nu) ook (al) in de steek?

Rob Halff
 ·  3 september 2010  18:51

Idd Marcel, terug met een gecharterde sportvissersboot. Wat was het een goede sfeer op de terugreis...de koppen snert, broodjes kroket en potten bier gingen als zoete broodjes....wat zal die kapitein een top omzet gedraaid hebben die dag!

Jan Hein van Steenis
 ·  27 januari 2014  19:54

Een interessant artikel over waarom je een split níet op basis van mtDNA moet doen (er is nog genoeg hoop voor de Stejneger-missers) staat op 10,000 Birds.

Peter de Knijff
 ·  27 januari 2014  21:09

Leuk verhaal, maar wat ze hadden moeten doen is het complete mtDNA genoom sequencen. Verschillende mtDNA genen hebben beduidend verschillende genetische variatie patronen en het is niet te voorspellen welke mtDNA genen het best gebruikt kunnen worden voor een evt. taxonomische studie en in welke mate ze overeenkomen met autosomale resultaten. Verder heb je gelijk, alleen mtDNA is niet genoeg voor een taxonomische herordering, maar dat is al heel lang bekend. Jammer alleen dat dit besef nog steeds niet tot vrijwel alle commissies is doorgedrongen...

Roland Wantia
 ·  27 januari 2014  21:47

Doel je daarmee ook op de beslissing om voortaan baardgrasmussen en braamsluipers te splitten en niet voor de zekerheid vast te houden aan een supersoort? Of is voor deze beslissing afdoende vastgesteld dat de hybridiseringszone zodanig smal is dat mitochondriale verschillen (afgezien van de overlapzone) naar alle waarschijnlijkheid een goede voorspeller zijn van verschillen in het chromosomaal dna? Overigens heeft het splitwerk, hoe voorbarig ook in sommige gevallen, ookzijn voordelen. Het maakt inzichtelijk dat evolutie een ongoing proces is, en laat sneller alarmbellen afgaan als weer eens onnodig en definitief genetische diversiteit verloren dreigt te gaan.

Peter de Knijff
 ·  27 januari 2014  22:11

Details leg ik later nog wel eens uit, maar de essentie is vrij eenvoudig. Soortconcepten zijn zinloos voor evolutionaire studies. Het maakt immers niet uit of een groep van individuen een soort, een ondersoort of een geografische variant is. Wat van belang is, is de variatie binnen en tussen deze groepen en het maakt niet uit hoe je deze variatie meet. Dat kan DNA zijn, maar ook kleur, geluid of een vleugelformule. Het is algemeen bekend dat vrijwel niets wat we kunnen waarnemen en vergelijken tussen b.v vormen van een Braamsluiper of meeuw absoluut gefixeerde verschillen laat zien. je moet dus ergens een vaak nogal subjectieve grens trekken, en dat geeft altijd problemen. Soortconcepten zijn dus een zwaar overschat fenomeen waar we niet al te veel over na moeten denken. Vrijwel iedere discussie over b.v de herkenning van een vreemde Braamsluiper of Tjif is net zo leuk voor ondersoorten als voor soorten! Het is dan ook niet zo vreemd dat veel grote genetische studies niet op de soortvraag ingaan. Veel auteurs weten dat hun data niet geschikt is voor een dergelijke discussie. Dat was vaak ook niet de reden voor hun studie.

Arnoud B van den Berg
 ·  27 januari 2014  22:27

Zo is dat: uitprinten en inlijsten.

Roland Wantia
 ·  27 januari 2014  23:47

Hangt aan de muur. Met inzichtelijk doelde ik op op inzichtelijk voor relatieve buitenstaanders, niet op biologen. Soorten krijgen doorgaans immers meer aandacht dan ondersoorten. Met het huidige splitwerk wordt alleen maar duidelijker dat de variatie niet netjes is geordend in af te bakenen hokjes en dat iedere afbakening in meer of mindere mate arbitrair is. Iets dat voor onderzoekers die zich met genetische studies bezighouden wellicht een vanzelfsprekendheid is, voor minder ingewijden is het denk ik niet zelden een eye opener. Heb overigens zojuist link van janhein over myrtezanger gelezen, evenals een recentelijk artikel over een genetische studie naar ijslandse grutto. Beide artikelen buigen zich uiteindelijk over de vraag of de gevonden resultaten een split in de toekomst rechtvaardigen. Op basis van slechts 2 studies kan ik natuurlijk niet inschatten hoe gebruikelijk dit is. Jij hebt er veel meer gelezen. En ik wacht graag en geduldig op de details. Groet, Roland

Jelle Scharringa
 ·  28 januari 2014  09:20

Frank Rozendaal zei altijd al: " we kunnen het de betreffende vogels niet zelf vragen". Hang die er ook maar bij, past precies op een tegeltje.

Ben Wielstra
 ·  28 januari 2014  10:33

@Peter: De auteurs hebben alle protein coding genes gesequenced in een subset om mogelijke functionele verschillen tussen de mtDNA types te achterhalen. Het is best wel een stoere aanpak, deze studie: http://onlinelibrary.wile...

Klaas van Dijk
 ·  28 januari 2014  13:25

@Roland, ken je ook http://www.zoo.ox.ac.uk/e... ?

Peter de Knijff
 ·  28 januari 2014  15:14

Helemaal gelijk Ben, ze hebben meer gedaan. Het is echter wel complexer dan ze denken. Wij hebben dit bij mensen al 10 jaar geleden ook bekeken en zien soortgelijke genspecifieke purifying processen, afhankelijk van breedtegraad waar mensen wonen. Maar, voor 100% een vreemd selectie artefact uitsluiten konden we niet. Die functionele studies zijn wel stoer, dat maakt hun werk op zijn minst interessant, maar de phylogenetische gevolgen zijn een beetje duister. Goed gevonden Klaas, ik heb daar volgens mij in het verleden ook al eens naar verwezen. Lees het wel kritisch, er is ook kritiek op dit verhaal. Wat ik er goed aan vind, is in ieder geval de poging om "subjectiviteit" te "objectiveren" en dat is erg dapper!

Roland Wantia
 ·  28 januari 2014  17:21

@ Klaas, Dank. Kende het niet maar ben het nu aan het lezen. Heb enige tijd geleden wel eens een artikel doorgeploeterd over soortconcepten maar weet niet meer waar ik dat vandaan heb geplukt. Groet, Roland

Klaas van Dijk
 ·  28 januari 2014  22:34, gewijzigd 28 januari 2014  22:39

Birdlife gebruikt (tegenwoordig) de richtlijnen in Tobias et al (ook toegepast bij Omaanse Uil). Het artikel "Guidelines for assigning species rank" (Helbig et al. 2002) staat op ftp://swfscftp.ucsd.edu/u... Ik ben er al vijf maal in vastgelopen. Wonderlijk genoeg (?) is het artikel van Tobias et al één van de weinige artikelen over deze materie die wel 'peer-reviewed' is. Het artikel uit 2002 van Helbig & co en ook de diverse vervolgartikelen met 'Taxonomic recommendations (etc.')' in Ibis zijn dat niet. Zwartwit zou je dus kunnen stellen dat het dus slechts de 'notulen / besluiten' van een Commissie van de BOU zijn. Idem voor de diverse artikelen hierover in Ardea, maar met een belangrijke uitzondering. De eerste in de reeks van drie is namelijk wel een 'peer-reviewed' artikel (maar met een lang PS van de redactie, waaruit blijkt dat de mening van de referenten over dit manuscript enorm uiteenliep. Zie http://nou.nu/ardea/ardea... Ook natuurlijk leuk om te kijken hoe de stand van zaken nu is. @Roland, het hangt er ook nog van af in welk land je woont. Blijft wel staan dat het moeilijke materie is. En je ziet wel vaker artikelen met een PS waaruit blijkt dat auteurs en redactie het hartgrondig oneens met elkaar zijn over de te gebruiken namen. Een mooi voorbeeld is de voetnoot van de redactie van BB in het artikel over Heuglins Meeuwen in British Birds (auteur Valery Buzun; staat online op site van BB).

Jan Hein van Steenis
 ·  28 januari 2014  23:52

Dat artikel van Tobias geeft (oa) BirdLife een simpel stuk gereedschap om "soorten"af te bakenen, maar op mij komt het toch vooral over als punten tellen op basis van zelfgekozen kenmerken om bij een zelfgekozen doel uit te komen.

Roland Wantia
 ·  29 januari 2014  01:37

@ Klaas, De eerste link werkt niet, althans mijn laptop loopt er ook in vast. De tweede link verwijst naar NOU. Weet je of de achterliggende informatie ook is terug te vinden op deze site? Een vluchtige zoektocht leverde vooralsnog geen resultaat op. Overigens lang geleden "De snavel van de vink" van Jonathan Weiner (uitgegeven in 1994 en inmiddels dus ongetwijfeld alweer verouderd) gelezen. Het beschrijft onder meer de dynamiek van genetische uitwisseling en clustering bij diverse soorten grondvinken. Met meer dan een bijrol voor hybridisering. Laat ook mooi zien dat labelen tot op soortniveau van individuen (of zelfs deelpopulaties) soms lastig zo niet onmogelijk is, vooral daar waar de grenzen vloeibaar zijn. Groet, Roland

Davy Bosman
 ·  29 januari 2014  02:07, gewijzigd 29 januari 2014  02:31

http://onlinelibrary.wile... probeer deze eens, Roland. Anders gewoon de titel + pdf ingeven in google en je vindt het wel Het nou-artikel vind je op de ardea website waar je het na het ingeven van je email adres gratis kan downloaden http://ardea.nou.nu/ Kies contents, adea 87(1) uit 1999 scrol naar beneden en druk op de link met free copy

Roland Wantia
 ·  29 januari 2014  10:51

@Davy, Dank je. Beide gelukt. Groet, Roland

Klaas van Dijk
 ·  29 januari 2014  16:42, gewijzigd 29 januari 2014  16:44

@Roland, excuses dat het niet duidelijk was. Zelf opnieuw geprobeerd. De eerste maal liep de link met ftp. vast, de tweede maal ook, de derde maal niet. Gelukkig heeft Davy (thx, tweemaal!) je ondertussen een betere link gegeven. @Roland, de grenzen zijn inderdaad vloeibaar en voor discussie vatbaar. Maar ik blijf het vreemd vinden dat bij vogels soms soortsconcept / de afbakening van vogelsoorten / de naamgeving van vogels (etc.) flink verandert als je een landsgrens overgaat cq als je met een ander 'clubje' gaat praten. Je kunt ook nog eens even wat (zeer) nieuwe artikelen lezen / bekijken die hier kortgeleden langs zijn gekomen. Bijvoorbeeld http://www.plosone.org/ar... (over Grutto's). Het artikel "New insights into the intricate taxonomy and phylogeny of the Sylvia curruca complex" (zie http://www.sciencedirect....) vond ik zelf erg de moeite waard. En vooral omdat de auteurs in de discussie uitgebreid ingaan op alle mitsen en maren, èn duidelijk weten waar ze het over hebben. PDF heb ik wel (ook diverse andere mensen die dit lezen).

Davy Bosman
 ·  19 juni 2017  09:41, gewijzigd 19 juni 2017  09:45

Fantistische waarneming!

En vliegt hij ook nog eens de helgoland trap in.

Hij is blijkbaar weg nu!

Jan Hein van Steenis
 ·  28 september 2018  19:31

Volgens mij is dit de eerste Amerikaanse zanger in Europa dit najaar?

https://ebird.org/view/checklist/S48781704

Max Berlijn
 ·  1 oktober 2018  11:14, gewijzigd 1 oktober 2018  11:15

In de UK geloof ik nu 1 Roodoogvireo, 1 Witkruin en 1 Witkeelgors. Nog niet “dik” allemaal, maar wel twee soorten waar wij heel blij mee zouden zijn. Iemand iets over de Azoren??

Jan Hein van Steenis
 ·  1 oktober 2018  19:00

Gisteren deze twee op Foula, vandaag daar een Amerikaanse Waterpieper. Verder is het grappig genoeg niks op Shetland.

Norman Deans van Swelm
 ·  1 oktober 2018  20:01

Foula is Shetland!

Jan Hein van Steenis
 ·  1 oktober 2018  20:36

Daarom zeg ik ook "verder"!

Max Berlijn
 ·  1 oktober 2018  21:57

Een epic "slow" autumn? 

Norman Deans van Swelm
 ·  1 oktober 2018  23:00

Dan is 'elders op Shetland' ook voor andere lezers beter te begrijpen!

Sebastiaan Koppelle
 ·  5 oktober 2022  14:01

Vandaag een op de Shetland eilanden. Op de UK gaat het lekker de laatste dagen! 

Edwin Russer
 ·  5 oktober 2022  17:14

Vandaag een Baltimoretroepiaal Ouessant, Frankrijk. 

Edwin Russer
 ·  7 oktober 2022  15:08

Vandaag weer eentje Shetland. Tevens een Dwerglijster Ierland en gisteren op de Scilly’s. Vandaag een Roodoogvireo en gisteren een Amerikaanse Blauwe Kiekendief, vandaag ook aanwezig op Ouessant, en tenslotte gisteren een vangst van een Bergheggenmus in Noord-Zweden.

Edwin Russer
 ·  7 oktober 2022  19:02

Vandaag ook nog Gele Zanger Faroer eilanden. 

Edwin Russer
 ·  8 oktober 2022  15:27

Gele Zanger vandaag ontdekt, Agger, Denemarken. 

Jan Hein van Steenis
 ·  8 oktober 2022  15:51

Aan de "Rietzangerweg", grappig!