Fotogalerij
Mozaïek |
Zeldzame soorten |
Schaarse soorten |
Overige |
WP-soorten |
Wereld-soorten |
Determinatie |
Historie |
Dutch Bird Alerts |
Dutch Birding 40 jaar |
België |
Belgian Bird Alerts |
Zeldzaamheden België |
Sperweruil
Surnia ulula · Northern Hawk-Owl
Datum | 31 October 2005 |
---|---|
Locatie | Westerbork / Hooghalen |
Fotograaf | Enno Ebels |
Bekeken | 6152 × |
Een soort waar ik eigenlijk niet op gerekend had om ooit te zien in Nederland, hoewel we wel wisten dat het moest kunnen. Liet zich ook nog eens erg fraai bekijken en fotograferen. |
Discussie
Bart- Jan
·
3 September 2010 12:58
Een van mijn mooiste vogels in Nederland waargenomen. Verschillende keren in Zweden getwitcht maar toen deze op de semafoon kwam, viel ik toch echt wel van mijn stoel. Op een gegeven moment dook de vogel naar beneden en ving voor mijn voeten op nog geen vier meter afstand een muis, onverstoorbaar. Super waarneming.
Edwin Russer
·
3 September 2010 13:02
Wat een waanzinnige mooie vogel. Ik moest wel drie keer op de pieper of telefoon kijken, ik weet het effe niet meer:-)) of het wel klopte. Ik was in één klap helemaal van slag af en door de zenuwen wist ik niet meer waar ik het zoeken moest. Op mijn knieen smekend bij mijn toenmalige senior, hij keek er niet meer van op, of ik wel weg mocht en tenslotte de auto in en als een gek naar Drenthe. Deze beauty mede te danken aan de veel te vroeg overleden Peter van Wetter.
Gert Ottens
·
3 September 2010 13:19, gewijzigd 3 September 2010 15:30
Ik had me die ochtend ziek gemeld met buik- en hoofdpijn. Met de telefoon uit en de pieper beneden probeerde ik te slapen. Dat wilde niet echt lukken en toen ik (na een aantal uren draaien) mijn telefoontje aandeed om te kijken hoe laat het was, zag ik dat ik 18 oproepen had gemist! Daarop rende ik meteen naar beneden en toen ik de meldingen op de pieper zag (notabene in mijn eigen Drenthe, waar ik toen al jaren niet meer woonde) voltrok zich een wonderbaarlijke genezing, ik voelde me plotseling een stuk beter...! Maar inmiddels waren al mijn vogelmaatjes al lang en breed onderweg (of zelfs al geweest) en dus ging ik met de trein naar Assen en vervolgens met de taxi naar Westerbork. Daar aangekomen vloog ik de taxi uit (na betaling natuurlijk) en begon meteen te rennen. Dat laatste hield ik niet heel lang vol, maar aangekomen op de plek was het meteen aanschuiven bij (nog steeds) mijn mooiste soort in Nederland.
Overigens heb ik voor deze verloren werkdag alsnog verlofuren opgenomen. En terwijl ik me de rest van de week steeds iets zieker voelde worden ging ik gewoon naar kantoor. Weer ziek melden, 'durfde' ik niet meer...
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.