Overige

In een mooie groep van 450 Toendrarietganzen vond ik ooit meerdere “oranje snavels”. Even dacht ik aan de kans op een groepje Taiga’s maar die droom ging snel verloren. Ik moest aan de plaatjes denken door de laatste discussie in dit forum. Toen o.a Albert de Jong en Lutzen Portengen 10+ geleden de discussie begonnen over de status van Taigarietgans in NL (eerst op het forum van waarneming.NL) heb ik schoorvoetend enkele kleine gefotografeerde “goedgekeurde” groepjes bezocht. Helaas heb ik die toen nimmer in Limburg kunnen vinden. De soort staat op mijn provincie lijst op basis van oude waarnemingen uit het begin van de jaren negentig. Van (die) oude Limburgse gevallen heb ik nooit een plaatje kunnen vinden...🤔

Eerste winter met fraaie oranje snavel.

Schijnt toch dat enkele mensen zich hebben misdragen gisteren. 

Er werd keurig afstand gehouden. Ook door de fotografen

Ik heb zo maar een datum ingevuld omdat ik niet meer weet wanneer het was ... (Misschien Eus of Peter de Knijff wel ?)

Eus van den Burg belde mij op dat er 14 Siberische Lijsters in beslag waren genomen ! Ze waren ondergebracht in het Vogelpark Avifauna in Alphen aan den Rijn. In die bewuste ruimte, waar je zo in en uit kon lopen met een schuifdeur naar buiten, heb ik er tussen de struiken twee kunnen vinden en een kwam heel dichtbij op een bakje eten. Ze waren beiden niet geringd en konden daar makkelijk ontsnappen als die deur openging ... 

Op  deze datum nam ik een Acrochepalus waar die hoog in de nok van onze kapschuur actief op zoek was naar insecten en met name spinnetjes in hun webben. Ik heb dit gedrag nooit eerder waargenomen en vond het wel noemenswaardig dit na al die jaren eens te delen. Op basis van kenmerken en roepje die ik herhaaldelijk hoorde is de vogel als kleine karekiet gedetermineerd.

2e kalenderjaar (vrouw)

Heb veel Rouwkwikstaarten gezien, maar deze was wel heel erg zwart-wit !

Grutto in de zon op de graslanden in natuurgebied Bovenkerkerpolder

Een kleine kwantitieve vergelijking van de wereldlijsten. De laatste versies van Clements (aug 2019, 10.721 soorten), Birdlife-HBW (dec 2019, 11.147 soorten) en IOC (jan 2020, 10.928 soorten) zijn gebruikt.

Door de 3 lijsten gezamenlijk worden 11.511 soorten erkend. 10.454 soorten worden door alle drie de lijsten erkend: over 91% bestaat dus consensus.

De Clements lijst wordt beheerd door de Cornell Lab of Ornithology en wordt gebruikt door Cornells producten, zoals ebird en BOW. Jaarlijkse update in augustus. Birdlife-HBW wordt gebruikt door de IUCN, EU en Avibase. Jaarlijkse update in december. IOC wordt gebruikt door DB, waarneming.nl en observado, wikipedia, veel veldgidsen wereldwijd en de Britse BOU. Updates in januari en juni. 

Nog eentje uit de Pantanal. Deze foto was genomen in de late namiddag zon wanneer een groepje Giant Otters deze apex-predator flink aan het pesten was; beest heeft gebruld maar is uiteindelijk niet het water ingesprongen...

De Pantanal is de beste plek om Zuid-Amerikaans wildlife te zien, zoals jaguar, reuzenmiereneter, reuzenotter en (met geluk) anaconda. Voor vogels natuurlijk ook erg leuk. Aan het einde van de transpantaneira vertrekken de boten om de jaguar te zien. Jaguars in de pantanal eten het liefst krokodillen, en jagen bij voorkeur vanuit het water op het heetst van de dag. De 2e dag had ik veel geluk en was ik getuige van dit 15 minuten durend spektakel.

Heeft iemand enig idee welke hybridisatie dit is?

Op 25 maart dit jaar hadden we de eerste Beflijster naar noord. Maar vooral in de eerste weken van april komen de Beflijsters goed door. Groepen van 20-30 ex en in totaal hebben we er meer dan 200 ex langstrekkend gehad.

Vanmorgen dit sfeerplaatje gemaakt en meer vind je hier

De hoofdtarget van de reis (omdat puma eigenlijk gegarandeerd is): Andean Mountain Cat. On the road natuurlijk ook de mogelijke vogels proberen meepikken, waarvan ik er eerder al een deel heb gepost hier.

We hebben wel wat geluk gehad met deze soort (mag ook wel eens!) al geloof ik dat de voorbereiding er ook voor iets tussen zat. 3 nachten acclimatiseren, overdag op zoek gaan naar geschikt habitat, veel lezen, veel praten met kenners en veel plaatsen uitzoeken waar ze eerder al gezien waren. Het duurde minder dan 5 minuten spotlighten om deze beautie te vinden. Maar de euforie was er niet minder om!

Drie paar ''klassieke'' roepjes. Eerst de betreffende vogel, welke ik niet zag tijdens de trekvlucht. Dan Balkankwikstaart. Tenslotte Italiaanse Kwikstaart. Iberische heb ik niet meegenomen, die is volgens mij uit te sluiten door diens grillige modulatie.

Ik heb geselecteerd op meest gelijkende roepjes op xenocanto. Ik heb daarbij gelet op de algehele vorm van het gemoduleerde tweede deel van de roep.

Ik ben toen gaan kijken naar andere overeenkomsten en verschillen. Een beetje volgens tunnelvisie dus, maar voldoende voor een eerste aanname. Later is het interessant om te kijken of de afzonderlijke kenmerken binnen de variatie van de verschillende taxa vallen.

Voor nu kijk ik naar de zes geselecteerde roepjes en roep ik wat mij opvalt:

-Italiaanse heeft de meeste lading in een hogere frequentie (ook in de voorselectie al duidelijk)

-Italiaanse heeft meestal een dichtgetimmerde aanzet van de modulatie (2e deel, na de opgaande pootjes). Ik heb bewust de uitzonderingen eruit gepikt, met een meer ''open'' ivergang tussen pootjes en modulatie. Ook dan valt op dat die opening breder is bij Noordwijk en Balkan.

-Italiaanse heeft een bredere amplitude in de eerste modulatie. Dat valt me nadien op, kijkende naar het sonogram en dus gebaseerd op slechts enkele roepjes.

De combinatie van bovengenoemde ''kenmerken'', vond ik terug bij Balkankwikstaart en bij de Noordwijkse vogel. Deze combinatie vond ik niet bij Italiaanse. Het betreft hier een eerste indruk met een beetje tunnelvisie en er is meer studie nodig om hier wat verstandigers over te kunnen zeggen. Als ik meer ontdek, laat ik dat hier wel merken voor de eenzame liefhebber ;)

Hybride Eider x Grote Zaagbek. Hangt hier al de hele winter rond.

Bijzonder fraaie zwemvlies. Zeer de moeite waard!

Meer plaatjes hier, de 'soortpagina' moet nog worden aangemaakt.

Even dit fotootje geplaatst om op dit artikel te wijzen waarin de Marokkaanse en de Libische Winterkoning op basis van mtDNA duidelijk afwijken van de rest van Eurazië: https://journals.plos.org/plosone/article/file?id=10.1371/journal.pone.0230151&type=printable

Mooi om even zo het patroon te zien. We wat rafelig...

Hybride Brilduiker x Nonnetje

Betreffende de status van Monniksparkiet (hier een plaatje uit Catalonië waar de soort erg algemeen is) weet ik even niet of je kan spreken over een levensvatbare populatie. Ik begreep dat er populaties zijn in Apeldoorn en Ouddorp (ZH)??

Toendrarietgans die ik jaarlijks op Wieringen zie. Zit altijd solitair tussen de kollen op Wieringen. Vorig jaar/broedseizoen was het dus raak en heeft hij een vrouw Kolgans aan de haak geslagen en dat geeft grote stoere jongen..!

detail.

Reed terug en daar stonden om 14.14 uur de "voorjaarsgenieters".  De drie mannetjes buidelmezen op 1 plaat. Pracht plaat, Rene van Rossem, van die twee mannen!

Wat de doen om de achteruitgang, van deze toch eigenlijk rode soort, te stuiten??? 

Zie nu. dat ik er net ook tussen gestaan had.

Foto is niet uitgesneden.

Zat bijna op mijn schoot.

Mooi dichterbij nu.

Hopelijk ring zo afleesbaar

Edwin Bosch mailde mij deze Grote Trap met ring en zender.

Zo'n Oost-Duitsland project vogel ... ?

16:20

Ik zat mijn foto's van China wat door te spitten en zag nu pas dat ik daar de ondersoort 'baueri' had gefotografeerd met een heftig getekende ondervleugel.

Het rondje eronder is de 'lapponica' met een vrijwel geheel witte ondervleugel. Voor 14 november vind ik het vreemd dat hij al - nog in zomerkleed is ...

Naar aanleiding van en melding van een glanstroepiaal die in 1973 op een schip gevangen zou zijn en daarna in de dierentuin van Rostock (voormalige DDR) terecht gekomen is ben ik eens op zoek gegaan.

In een Jahresbericht van 1973 van deze dierentuin is inderdaad een overzicht te vinden van deze purpurgrackel, binnengebracht door een trawler (ROS 319 “Klein Lutken”). Opvallend is dat in (een doorsnee jaar?) 1973 meer zangvogels in de dierentuin terecht kwamen. Niet alleen Noord-Amerikaanse maar ook Afrikaanse en Aziatische. Jammer genoeg staan er geen soortnamen bij.

De haven van Rostock is tot de val van de Muur (1989) een belangrijke haven (Hochseefischerei) geweest voor trawlers die o.a. voor de kust van Amerika en Groenland visten. Dus het kan best zijn dat tot 1989 er regelmatig Amerikaanse zangvogels in de dierentuin van Rostock terecht kwamen.

Heb nu een goede ingang bij deze dierentuin, en zal eens navragen of dit de nu normale praktijk was en of te achterhalen valt over welke soorten het hier zoal gaat.  Gelukkig is veel info bewaard gebleven over de visserijvloot van Rostock en locaties waar die visten, misschien is daar ook meer info te vinden.

Oh ja, om vanuit de Noordzee in de haven van Rostock te komen moet je langs Sjælland, Denmark, de locatie waar in maart/april 1970 een glanstroepiaal zat ;-)