Overige

Bijna in zomerkleed

De hoogstgeklasseerde die hem nog moest, zeer in zijn nopjes met dit buitenkansje.

De meeste mensen gaan naar 'the road to Aousserd' voor golden nightjar. De zoogdieren zijn dan meer bijvangst. Voor mij was het precies andersom. Voor mij wereldkattenlijst ging ik voor de Sand Cat die daar het beste te doen moet zijn. Uiteindelijk hadden we het geluk dat we er eentje overdag zagen. Daarna hadden we echter nog wel wat spannende momenten... Het verhaal staat op mijn (spiksplinternieuwe) website.

Wat betreft de vogels was het uiteraard genieten met het gebruikelijke woestijnspul, maar de specialiteiten Sudan Golden Sparrow en Golden Nightjar hebben we niet gezien. De Sparrow is inmiddels al wel weer bij Oued Jenna gemeld zie ik en de Nightjar is een eindje verder aan het broeden geslagen. Voor vogels is het waarschijnlijk sowieso beter om later in het jaar te gaan.

De stevige noordwester bracht niet alleen veel water, ontzettend veel troep uit de MSC Zoe containers, maar ook een 2kj Noordse Stern die urenlang in het havengebied foerageerde. Op basis van waarneming.nl en trektellen.nl het eerste (en gelukkig ook gedocumenteerde) januari-geval voor de soort.

Zie hier voor de rest van de telling.

Speciaal voor Max (zaten op 1 tentoonstelling)..

Bizargave vogel die zich met de skyline van het prachtige Deventer op de achtergrond erg fijn liet bekijken.

Zonder telescoop niet te doen ... Deze foto is zelfs ook een uitsnede.

Marianne melde bij Den Haag dat er een Witte Ibis tussen de Lepelaars naar zuid ging. Eerder was bij ons een groep van 36 Lepelaars geteld ... Bij thuiskomst toch maar eens goed de foto's bekeken die ik van aardige afstand gemaakt had vanaf telpost De Puinhoop. En idd hij zat ertussen ! 35 Lepelaars dus ;-))

Op Spitsbergen zagen wij tussen de Brandganzen een bijna wit exemplaar. 

1kj vogel die qua foerageren niet opvalt en de ene na de andere pop naar boven werkt, opgooit en vervolgens doorslikt. Leuke film van kunnen maken.

Ik vind de wetenschappelijke verantwoording van het betrokken dier in dit geval niet kiesch en ook niet relevant!

stond ik wel even raar van te kijken toen dit mij voorbij vloog over de ijssel!

Op bijna alle plaatjes met open bek. Lijkt me niet echt een gunstig teken.

Soms moet je reclame maken voor iets waar je erg jaloers op bent.

Afgelopen dinsdag, 22 mei 2018 promoveerde (althans als alles volgens plan verliep) Justin Jansen op een monumentaal proefschrift.

Geheel in zijn bekende stijl, was bij Justins proefschrift niets zoals anderen dat zouden doen.

Het proefschrift bevat 697 genummerde pagina’s en weegt 2674 gram en is in een eerste genummerde oplage van 130 exemplaren gedrukt.

Vrijwel alles wat er te achterhalen was over de Baudin expeditie staat er in. en wat er niet in staat is of niet bekend, of niet te achterhalen, of staat in de collectie toren van Naturalis welke in 2019 weer toegankelijk gaat worden.

Het was jammer dat ik de promotie niet kon bijwonen i.v.m. lab-verplichtingen waar ik niet onder uit kon. Wellicht gunstig voor Justin, want een dik proefschrift bevat voldoende stof voor veel meer vragen dan normaal.

Hulde Justin!

Een zaterdagmorgentwitch op de Azoren! Staand van links naar rechts: Nuno Bicudo da Ponte (de ontdekker), André Vieira (beheerder van de site https://avesdosazores.wordpress.com/) en Carlos Ribeiro (schrijver/fotograaf van Aves Nos Acores en de binnenkort te verschijnen opvolger Beyound the Clouds) evalueren hun lifer met een (mij onbekende) Engelse vogelaar. 

Dat is nog eens een bestuur wat je verzoeken opvolgt. Autostickers ze zijn er weer. Eindelijk voel ik me weer “aangekleed” . Dank en ja ze kunnen ook op een fiets alleen was ik daarmee nooit op tij bij bijv. die BaBeFlu geweest. Dank!

Op zaterdagmorgen voer de Plancius met een aantal regelmatige Breskensbezoekers aan boord de Westerschelde binnen.

Mooie ontdekking door Jacob Lotz, Jurriën van Dijk, Eveline van der Jagt en Anthonie Stip!

Mooie ontdekking door Jacob Lotz, Jurriën van Dijk, Eveline van der Jagt en Anthonie Stip!

Een beetje wazig, Toy

Vanmorgen vergat ik mijn wandelschoenen/laarzen en pas op Texel werd ik me bewust van de fout: op m'n gympies moest ik het strand op. Geen nood. Het werd pas een dingetje toen deze twee heren de half ondergelopen kribben richting de Koningseider opliepen en me lachend vroegen waarom ik niet volgde... 

Het adulte mannetje Koningseider zit nu al meer dan een week op de Noordzee tussen Paal 9 en 20 langs de Texelse kust.  Er is veel belangstelling van vogelfotograferend Nederland en een vogelaar ;-).

Geïnspireerd door alle takken, sprieten en stengels, die ik de afgelopen maanden voorbij heb zien komen, heb ik gisteren een poging gewaagd om DE foto te maken die ik al enige tijd voor ogen heb. Helaas kwam ik niet verder dan deze foto. Ik heb de prei achtergelaten dus wellicht lukt het iemand de komende dagen om dit gedroomde beeld vast te leggen. Succes! #lgd

Volop belangstelling voor de grote kruisbekken op landgoed Heidestein vanmorgen.

Sneeuw, zwartkeellijster, gastvrijheid: trapjes op het plaatsje om over de schutting te kijken, koffie, thee en geld inzamelen voor het goede doel. Er gaat niets boven Groningen.

Impressionistisch sfeerplaatje 

Veel bekenden op de kade.

De man met baard in het midden kwam om een uur of 11.00 'verlegen' aan ons vragen waarom er zoveel mensen bij de haven waren....

Een rondje lang de velden....

Vanochtend bij de Zwartkeellijster. We waren verre van in rouw. Links een zeer bekende vogelaar die o.a de Harlekijneend van IJmuiden heeft ontdekt.

Dit plaatje toont de 151 omslagen van Dutch Birding waar ik als redactielid bij betrokken ben geweest. Na een paar jaar advertentiewerving en lidmaatschap van het bestuur (als secretaris, met Paul Knolle als voorzitter) stapte ik begin 1993 over naar de redactie en medio dat jaar werd ik adjunct-hoofdredacteur, als opvolger van Gerald Oreel. Tot en met het afgelopen nummer heb ik met het redactieteam bijna 10 000 pagina's (9849 om precies te zijn) voorbereid, opgemaakt en gecontroleerd en voor 12 509 foto's (inclusief omslagen) de bijschriften geplaatst. De opmaaksessies waren vroeger bij René van Rossum in Katwijk en zijn nu al jaren bij André van Loon in Amsterdam. Van die 10 000 pagina's heb ik verder een aanzienlijk deel gevuld als auteur, co-auteur of 'ghost writer' van artikelen of mededelingen. Vandaag is mijn laatste dag als redactielid en draag ik het stokje over. Naast de vaste krachten, Arnoud van den Berg en André van Loon voor inhoud, tekst en opmaak en René Pop voor de foto's, gaan Dick Groenendijk en Roland van der Vliet deel uit maken van de zogeheten kernredactie en het grootste deel van mijn taken overnemen. In 2017 zijn ook nieuwe redactiemedewerkers aangetrokken om de redactie breder te ondersteunen en doorstroming van nieuwe redactieleden te bevorderen. Als 'nieuwe' redactiemedewerker blijf ik achter de schermen in beeld voor hand- en spandiensten, om af te kicken en om wat projecten/artikelen waar ik zelf bij betrokken ben af te maken. Het waren 25 mooie jaren - veel dank aan iedereen die in al die jaren (meer of minder intensief en meer of minder langdurig) zijn of haar bijdrage heeft geleverd om het mooiste en beste vogeltijdschrift van Europa uit te brengen!

Ook de onderstaartdekveren bij Grote Barmsijs kunnen nagenoeg ongetekend zijn.

Beijum zoals velen van ons het kennen. Linksboven in de hoek de blokkade van takken aan het begin van het paadje. Het paadje is aan beide zijden afgezet.

Lijkt toch verdacht veel op "vogels spotten".

Bram kan het nog amper geloven. En gisteren het vermoeden en vandaag opnieuw door verschillende waarnemers mogelijk twee brubo's gehoord. Niet gelijktijdig en ook niet naast elkaar. Maar wie weet? Opletten voor degene die nog gaan kijken

De groep van de boot van 09:00 (10:50 bij de vogel).

Dit is die fameuze boom van Alström. Kleine en gewone sprinkhaanzanger mogen dan wel niet elkaar nauwste verwanten zijn, maar het blijven wel zeer nauwe verwanten. En ook volgens de nieuwe (voorgestelde) taxonomie tot hetzelfde genus (de locustella-clade) behorend.

Ongeringd; grijze kop past waarschijnlijk het best op de ondersoort caspius - dit is een potentiële dwaalgast naar West-Europa (maar er zijn nog geen aanvaarde gevallen ten westen van Turkije)

Wandelende scopes in ganzenmars op weg naar de Terekruiter.

De vogel werd aan het einde van de TOH-dag ontdekt door Jacob Bosma en Marchel Stienstra