WP-soorten

The little curiosity that can be seen in the foothills and sometimes easily allows for photos like this one.

De Collared Kingfisher heeft 14 ondersoorten en komt voor van Sudan tot de Pacific. Dit is het Rode Zee taxon abyssinicus, welke waarschijnlijk niet heel zeldzaam is in de mangroves van Saudi-Arabië, maar wel lastig te vinden. Verder komt dit taxon voor van noordoost Sudan tot Somalië. Het was bemoedigend te zien dat er best nog wat mangrove over is in het zuiden van Saudi-Arabië en dat er actief wordt bijgepland. De soort is in de WP ook goed te doen in de VAE. In Oman is ie wat lastiger de laatste jaren lijkt het (zelf tevergeefs naar gezocht in november jl). 

Vrij talrijk langs de Saudische kust.

Er waren nog geen foto's van dit in 2015 beschreven taxon op de DB site. Foto van Jolanda A. Luksenburg.

In Saudi-Arabië broeden drie soorten nachtzwaluwen. De Nubische Nachtzwaluw is met tamaricis hetzelde taxon als in Israël. Dit taxon zou mogelijk gesplitst worden, zo werd 10 jaar geleden beweerd, maar ik heb daar weinig meer van vernomen. De andere drie taxa komen voor in noordoost Afrika. In het zuidwesten van Saudi goed te vinden in het juiste habitat.

De Abyssinian/Montane Nightjar is ook een standvogel, zit hoger in de bergen en lijkt buiten maart/april (wanneer deze roept) een lastige soort te zijn. Wij hebben deze niet waargenomen. De soort is monotypisch, maar de vogels in Saudi/Jemen lijken anders te roepen en minder wit op de handpennen te hebben, dus wellicht is het een ander taxon.

Zomergast Plain Nightjar, die redelijk algemeen voorkomt in het zuidwesten in het juiste habitat, komt ook voor in noordoostelijk Afrika.

De gewone Nachtzwaluw trekt door en de Egyptische Nachtzwaluw overwintert in Saudi.

Op 02-08 bezocht ik deze plek tijdens een familie vakantie. Het is de plek die de in NL bekende vogelaar en geluidenspecialist Magnus Robb in de gaten houdt om deze Madeira Gierzwaluwen te bestuderen. Ik zag en hoorde (derde filmpje, helaas bijna overstemd door een opstijgend vliegtuig) er 7. Deze soort is de laatste jaren pas ontdekt te broeden op het vaste land van Europa wat een ornithologisch opmerkelijk feit is. Onderscheid van Gewone en Vale Gierzwaluwen vond ik niet makkelijk. De donkere keel en andere structuur zijn hierbij goede startpunten. Ook zag ik maximaal 4 vogels op een door Magnus gevonden plek in Cascais. Het zijn videostills uit een met een PowerShot gemaakt filmpje. Tijd voor wat echte fotografen om deze beesten te fotograferen en te kijken of er verschillen zijn met de beesten op de Spaanse en Portugese eilanden. De laatste jaren lijken nieuwe wetenswaardigheden ten aanzien van Gierzwaluwen toe te nemen, zo worden er meerdere soorten hybriden gedocumenteerd en vogels zoals deze gevonden op onbekende plekken.

Deze soort is afgesplitst van de Blanford's (Short-toed) Lark en komt behalve in het uiterste zuiden van Saudi voor in Jemen, Somalië en een klein stukje onzalig Ethiopië. Prefereert zwarte stenen plateaus met schaarse begroeiing. De populatie in Saudi is recent ontdekt en zit in zomer vooral boven de 2000 meter. In de winter is de soort wat moeilijker te vinden doordat ie lager en verspreider zit.

Stern die ook in Israël wel te doen is, maar in Saudi langs de kust is die iets makkelijker.

This attractive species also breeds in the mountains around Tehran.

Opmerkelijk dat je in de lijst nog voor dit taxon als soort kan kiezen want alle Kleine Karekieten zijn weer gelumpt?. De Spaanse/Portugese vogels werden/worden verdacht/zijn bewezen te behoren tot de noord-Afrikaanse die weer ingedeeld werden bij de African Reed Warbler die nu dus weer terug gelumpt (is een t correct?) is bij Kleine Karekiet? Het blijft een feit dat de Noord-Europese taxa van de Kleine Karekiet echte zomervogels zijn terwijl de Afrikaanse taxa niet trekken, ook die in bijv. Algerije Toch een opmerkelijk verschil in gedrag . Wat de Spaans/Portugese doen weet ik eigenlijk niet.

Relatief makkelijke soort aan de kust van Saudi-Arabië, maar omdat er nog geen fotootje van een zittende op de site stond, deze erbij gezet. 

De Mangrovekarekiet (van Sinai tot Somalie) viel eerst onder de Afrikaanse (Kortvleugel) Karekiet, en toen onder de Kleine Karekiet. En nu maakt het niet meer uit, want de IOC heeft de Afrikaanse en de Kleine gelumpt. 

We hadden 10 dagen birden in Saudi-Arabië, waarvan 5 in de bergen en 5 in het laagland/kust. In juli is het perfect birden in de bergen, qua vogels en temperatuur, maar in het laagland/kustgebied maken de temperatuur+luchtvochtigheid het onaangenaam birden. Desalniettemin zagen we ook hier alle targets. Aan de kust zijn dat: Somalische Brilvogel (onbeschreven mangrove taxon), de fraaie Kraagijsvogel, Reuzenreiger en het Arabische taxon van de Roodnavelkeerkringvogel.

Deze soort is algemeen in de bergen van Oman tot zuidwest Saudi-Arabië. Dit is echter een vogel van de zeer kleine populatie die in de mangroves van zuidwest Saudi-Arabie voorkomt. De vogels van dit nog onbeschreven taxon zijn iets kleiner en zijn feller van kleur. Een eerste studie liet zien dat er geen verschil in mitochondriaal DNA zit ivm de hoogland vogels. Een intrigerende populatie die het bezoeken waard is bij een bezoek aan dit land. 

This is one of the few species that can hide from the public in desert and semi-desert areas with very strong camouflage, and you may not be able to see it while passing by.

Gaat om de ondersoort undata. Ik was benieuwd hoeveel ze verschilden van de inmiddels in NL meerdere malen waargenomen Atlantische (dartfordiensis). Nou ze zijn in ieder geval duidelijk donkerder op de onderdelen. Leuk om al die taxa weer opnieuw te zien met de nieuwe kennis.

Algemeen in uiterste zuiden van Saudi-Arabië.

Naast de vele Arabische zangers ook enkele meeszangers weten te vinden. Zijn duidelijk minder algemeen, maar in het zuidwesten wel goed te doen.

Sinds deze split heeft Saudi-Arabië haar eigen endemische vogelsoort. De Asirekster is een zeldzame soort die voorkomt rondom de stad Tanomah en recent is ook een kleine populatie (terug)gevonden ten zuidoosten van Abha. Geschatte populatiegrootte: niet meer dan 500 vogels.

Niet het mooiste exemplaar, maar ze zijn nogal schuw en dit was de enige van de 5 vogels die we zagen die niet meteen aan de horizon verdween.

Een soort die je zo af en toe tegen kwam in het zuid westen van Saoudi. Hier een jong mannetje.

Je zal ze maar doodrijden. Lastige soort waarvan we er uiteindelijk zo'n 200 gevonden hebben.

een relatief makkelijke soort in Saoudi, maar wel opvallend mooi getekend.

There is a semi-desert area near Tehran where you can easily see this species.

Twitchen doe ik niet veel, maar voor deze Noordse boszanger maakte ik een uitzondering omdat ik te vroeg was om in te checken. Ik had verwacht dat hij moeilijk te vinden zou zijn, maar na het uitstappen zat hij meteen recht boven mijn hoofd te tetteren... Noordse boszanger is zeldzaam in Zweden, maar dat komt deels door een gebrek aan waarnemers in de fjällen. Ik heb ook een – matig – filmpje met de zang gemaakt...

Een vrouwtje vlak langs het pad, met 2-3 vliegvlugge jongen. 

Weekje IJsland met familie. Prachtig land met, naast IJslandse Brilduiker, Harlekijneend natuurlijk een must. Beetje moeilijk te vinden, maar toch gelukt op de bekende plek bij de brug waar de Laxa rivier uitmondt in Myvatn. Geen mannetje in prachtkleed, maar wel dit vrouwtje met jongen. IJslandse Brilduiker makkelijk...

De vogels in Saudi-Arabië zijn niet beschreven als apart taxon, maar verschillen aanzienlijk van alle Afrikaanse taxa. Ze komen nog voor in twee valleien in het uiterste zuiden.

Eén van de hoogtepunten van de trip naar het zuidwesten van Saudi-Arabië. We zagen 5 exemplaren van deze soort, waaronder dit vrouwtje. Een mannetje heeft een rode kruin. 

Vrij algemeen in de valleien en dorpjes van het Aostadal. 

Een mooie bijvangst tijdens het bezoek aan de Wenkbrauwalbatros van de Bempton cliffs! Goeie deal voor de boer waar deze vogel zich op de boerderij bevindt. 10 pond per persoon vangen om de vogel te kunnen zien. Met al honderden bezoekers erg lucratief.

Uiteraard de albatros ook onwijs mooi kunnen bekijken!

3kj gevolgd door een adult.

In het bos van de boomklevers was de Atlasvliegenvanger een algemene soort met vele zangposten. De vogel op de foto was de eerste vogel die we zagen bij aankomst in het bos.

Na 2 jaar uitstel door de pandemie dan toch eindelijk in Algerije geraakt. In dit bos nabij Ain Sebt, in een klein deel, minstens 6 vogels waargenomen. Volgens Karim wordt het aantal vogels tegenwoordig toch op een 2000 individuen geschat en worden er nog steeds nieuwe populaties gevonden.

Mijn duit in het zakje van onze magnifieke waarneming van deze prachtige soort.
Iedereen bedankt die mijn oneindige vragen bleef beantwoorden, waaronder Arnoud, Jan, Darryl en Pierre-André mijn dank hebben net als heel veel dank uitgaat naar Carlos Gutiérrez Expósito die ons meenam op zijn onderzoeksronde (tijdens zijn vakantie).
Werkelijk een droomsoort! Nummer twee op mijn most wanted lijstje. ;)

Helaas kan je bij de soort aanduiding geen ? zetten want misschien is het wel een Dwergstern? In de laatste DB een zeer interessant artikel (moest er wel even op gewezen worden...) over herkenning van Saunders en Dwergsterns. Ik heb in mijn verslagen regelmatig Saunders Sterns opgeschreven (nagenoeg allemaal geen broedvogels in in niet broedkleed, op een waarneming in Oman na) maar als je het artikel leest lijkt Dwergstern de algemenere lang beide kusten van het Arabisch Schiereiland. Ik vrees dat ik op termijn speciaal terug ga om een kolonie broedkleed Saunders te gaan bezoeken (Lulu Island bij Abu Dhabi, als je daar op kan makkelijkste plek??). De vogel op de foto heeft wel de juiste vleugeltekening (met erg witte armpennen) voor Saunders, het zwart op de kruin kan komen omdat hij al door lijkt te ruien naar zomerkleed??...of het is toch een Dwergstern?

Samen met Lonnie Bregman, Diedert Koppenol en Gijsbert Twigt een tripje naar Marokko gepland voor deze soort. Hij is gelukt, en hoe! Verder sowieso een erg succesvolle (en warme) trip gehad, de rest volgt later.

In 2019 vond ik met moeite 6 Reuzenzwartkopmeeuwen in de Donaudelta. Dit jaar had ik er minimaal 24, waarvan 6 in een broedkolonie met Pontische meeuwen.

Ze komen dichterbij!!

Voor de 2e keer naar Bulgarije geweest, dit keer In de 3e week van mei 2022. Wat is dat toch genieten daar, fraai landschap en vele fijne soorten, waaronder deze Balkankwikstaart.

This species is regularly seen during the autumn in the Canary Islands, but records from the spring season are rare. 

In de tuin van ons vakantiehuisje. Zeker 5 roepende exemplaren vanavond. Hele week roepend vanaf uur of 8 tot in de ochtend.

Samen met Lonnie Bregman en Alwin van Lubeck eind april/begin mei een bezoek aan Marokko gebracht. In vijf dagen (effectief 3.5) hebben wij het 'noorden' opgerold. Hoofddoelen waren om de ernstig bedreigde Afrikaanse Velduil en Barbarijse Frankolijn te zien. Na wat tijdverspilling om op zoek te gaan naar een plaatselijke gids, namen we een wilde gok en konden we eerstgenoemde al de eerste avond 'binnentikken'. We konden genieten van een prachtig schouwspel geleverd door minstens drie exemplaren die al jagend, roepend, baltsend en vechtend zich tot in het donker lieten zien.

Binnenkort zullen we ook een verslagje op de website publiceren: hier een voorproefje.

Samen met Lonnie Bregman en Alwin van Lubeck eind april/begin mei een bezoek aan Marokko gebracht. In vijf dagen (effectief 3.5) hebben wij het 'noorden' opgerold. Hoofddoelen waren om de ernstig bedreigde Afrikaanse Velduil en Barbarijse Frankolijn te zien. Na wat tijdverspilling om op zoek te gaan naar een plaatselijke gids, namen we een wilde gok en konden we eerstgenoemde al de eerste avond 'binnentikken'. We konden genieten van een prachtig schouwspel geleverd door minstens drie exemplaren die al jagend, roepend, baltsend en vechtend zich tot in het donker lieten zien.

Binnenkort zullen we ook een verslagje op de website publiceren: hier een voorproefje.

Samen met Lonnie Bregman en Alwin van Lubeck eind april/begin mei een bezoek aan Marokko gebracht. In vijf dagen (effectief 3.5) hebben wij het 'noorden' opgerold. Hoofddoelen waren om de ernstig bedreigde Afrikaanse Velduil en Barbarijse Frankolijn te zien. Na wat tijdverspilling om op zoek te gaan naar een plaatselijke gids, namen we een wilde gok en konden we eerstgenoemde al de eerste avond 'binnentikken'. We konden genieten van een prachtig schouwspel geleverd door minstens drie exemplaren die al jagend, roepend, baltsend en vechtend zich tot in het donker lieten zien.

Binnenkort zullen we ook een verslagje op de website publiceren: hier een voorproefje.

Geslaagde eerste WP twitch naar de Bempton cliffs voor de wenkbrauwalbatros. 

Op een vlakte nabij Kazbegi zaten vele tientallen Turkse Fraters. Lieten zich fraai bekijken, maar vooral horen. Toekomstige split?

Normaal gesproken was, naar verluidt, de Kortteenleeuwerik hier in de meerderheid, maar ze leken geheel afwezig. De Heines Kortteenleeuwerik was daarentegen in overvloed aanwezig.