WP-soorten

Twitchen in Spanje is toch wel anders dan in Nederland. Bij aankomst, een uur na de ontdekking, was er geen enkele vogelaar aanwezig en dus kon ik in alle rust genieten van dit beest. Op deze foto is mooi het verschil te zien met onze ‘eigen’ kokmeeuw.

Een foto van de bovendelen van dezelfde vogel als eerder gepost (foto van Marc Bozon waarvoor dank!). De lichte panelen op de voorvleugel, lichte wig op de rug en een heel donkere kop icm lichte onderdelen deed ons denken aan  jonge Savannearend (zie ook de afbeeldingen van Savannearend in de ANWB gids). Maar misschien kan dit ook allemaal wel voor fulvescens Bastaardarend? 

Deze vogel vonden we op de dump bij Muscat (plek van de Aasgieren). Ca 7e voor Oman. 

Eén van maar liefst 18 vogels in de bekende Wadi Mudday tijdens de Omantour van februari

Deel van een groep v 700 vogels bij Barr al Hikman tijdens de feb tour 

Laat in de middag bij het bekende uitzichtpunt bij Salalah

Pas op de laatste ochtend van de tour gezien, na ‘m eerder gemist te hebben bij een andere wadi. Kan een aardig lastige soort zijn

Een pelagic in zuid of midden Oman van mei tot en met november is de enige tijd en plek om de Flesh-footed Shearwater te zien in de WP. We zagen 3 exemplaren, telkens niet lang nadat visolie werd 'gechumd'.

De soort broedt in Australië en Nieuw-Zeeland en zwerft buiten de broedtijd breed uit, van Zuid-Afrika en Oman tot Japan en Californië. 

Een fraai mannetje Huisgors bevindt zich al een week in een parkje in Fuengirola, aan de Andalusische kust. Er zijn de laatste jaren meerdere gevallen van de soort geweest in Zuid-Spanje.

De Heggemus is inmiddels gesplitst, welke is de volgende? Behalve de Boomklever, Zwarte Mees en Waterpieper is het ook goed om daar de Roodborst, Winterkoning en de Grauwe Vliegenvanger te zien. Gelukkig allemaal algemene soorten. Maar uiteraard is het bovenal leuk om je te verdiepen in de variatie en deze te bestuderen.

A second photo of the same individual. 

An immature bird. There are only three records of Common Crane (including this one) for the Canary Islands. The bird was discovered recently by a local observer. 

Probably fourth record for Oman. Discovered by Bram Ubels & Nils van Duivendijk a few days earlier.

Hier twee plaatjes van een vrouw GC Blauwe Vink. Mogelijk helpt het bij de discussie over de vogel van Jonathan? Ik vond de grote snavel destijds ook opvallend. Ik zag op die plek geen gewone Vinken.

Deze ochtend heb ik in totaal 2 exemplaren gezien. Beide exemplaren betreffen vrouwtjes.

De foto zelf is gecropt, want ze bleven wel op afstand.

In eerste instantie zaten beide ex. hoog in de bomen, maar na verloop van tijd daalde ze beide af, en begonnen beide, vlak boven de grond, te foerageren.

De vogel op de foto is ongeringd. Van het 2e ex. heb ik niet vast kunnen stellen, of deze wel/niet geringd was.

Wat de actuele populatiegrootte is, is mij niet bekend. Maar ik dacht zelf rond de 400 vogels.

Iets ten noorden van Salalah is een uitkijkpunt waar Zwarte Arenden frequent langskomen op ooghoogte. Drie bezoekjes leverden alleen een ver paartje op, maar deze kwam wel leuk langs. Doortrekker en wintergast in kleine aantallen in Oman.

A second photo of the same individual shown in a previous image. 

Dit taxon kom je redelijk veel tegen op Gran Canaria.

One of at least three birds present in the area this winter. It is a rare, vagrant species in the Canary Islands, which arrives to the archipelago mainly during severe winters in Europe. 

During several days of the first half of September 2021 there was an impressive migration of Manx Shearwaters, Great Shearwaters and Arctic Terns in the Canary Islands. Especially interesting was the influx of Manx Shearwater, seen in small groups in constant movement to the south. 

Deze soort broedt in 13 (grote) kolonies rond het het Arabisch schiereiland, met name in de Perzische Golf en in minder mate in Oman, Socotra en mogelijk Eritrea. De populatie van ca 110.000 paar daalt snel door 'coastal development, egg collection and pollution'. Er is niet veel data, maar wel is bekend dat diverse broedkolonies zijn verdwenen en dat de kolonies die onderzocht zijn snel kleiner worden. 

De soort broedt langs een klein stukje remote kust in Oman, waar je dan opeens duizenden en nog eens duizenden vogels ziet die groepsgewijs foerageren. Zeer spectaculair om mee te maken! Ik zag ze de scholen vis richting kust duwen en daar gemakkelijk verorberen in de kustlijn. Of de school vis werd omsingeld door duizenden vogels. De vogels waren continu in beweging en werkten ogenschijnlijk goed samen. 

De enige betrouwbare plek in Oman de laatste jaren is de overwinteringsplek in oase stadje Mudayy, in het uiterste zuiden. Vanaf begin november waren hier 4 vogels aanwezig (2 man, 2 vrouw). Ze zijn behoorlijk ril/elusive, maar met een ochtend goed zoeken lukt het wel.  Dit stadje is tevens de enige plek in Oman voor African Collored Dove. De vele groepen overvliegende zandhoenders (Roodbuik, Sahel en Kroon) mid-morning, een Stekelstaartsnip in de enige pool in de wijde omgeving en een paartje Monnikstapuiten maakten het een prima ochtend desert birding.

Ondertussen in Nieuwpoort, wat een beest.

Een 'aquarel' van 4 Arabische Steenpatrijzen in de bergen van zuidelijk Oman. 

A rare and scarce species as a migrant bird in the Canary Islands. 

A 1st winter individual found dead close to the coast. 

Wat een buitenkans.

Gisteren hectische bedoening, veel volk op het strand in Leffrinckoucke. Beest was in de namiddag ongeveer een uurtje twitchbaar maar zeer mobiel. Toch kwam ie even voor onze neus foerageren aan de waterlijn.

Hopelijk brengen de weekdagen wat rust...

Toen we (mijn vriendin en ik) vorige week op een korte vakantie waren, vond Marc Raes in Nieuwpoort de eerste ross' meeuw voor België. De soort was hier nog nooit waargenomen. Donderslag bij heldere hemel voor de Belgische vogelaars. De vogel was er twee uur gezien, tot donker en er waren beeldvullende foto's. Het was een langverwachte droomsoort voor velen van ons... Zeker gezien de soort in Nederland de afgelopen jaren al ettelijke keren was gevonden. Frustrerend. Daar zat ik dan, op mijn vulkaan. Nog meer frustrerend. Ik stuurde mijn felicitaties naar Marc en hoopte dat de vogel enkele dagen zou blijven plakken. 

De volgende dag stonden 10tallen vogelkijkers klaar in Nieuwpoort voor de waarneming van hun leven. Helaas paashaas, geen ross' meeuw te bespeuren. Tot... tot De Ruwe Filip op zijn dooie gemak kwam melden dat de vogel in Zeebrugge zat. Hij had de keuze gemaakt om niet naar Nieuwpoort te gaan maar te werken. De vogel werd dus gevonden tijdens zijn werk. Een ongelooflijke bizarre verplaatsing, gezien vogels in deze tijd normaal eerder zuidwaarts schuiven. Zeker die dag, want alle dwergmeeuwen en drieteenmeeuwen vlogen naar zuid richting Frankrijk en niet naar noord richting Nederland. Helaas was Filip's waarneming kortstondig en kon niemand er van meegenieten. De klok begon te tikken en enkele dagen gingen voorbij...

Eergisteren kwam dan plots het verlossende bericht. Voor de Belgische vogelaars die de vogel graag in België zouden zien, wel met een beetje pech erbij. Want de vogel was iets te ver gevlogen, ongeveer 8 km. Frankrijk binnen. Maar er was hoop, hoop dat ze toch wat zou zwerven. Gisteren was de Belgische kust daarom goed bezet met vogelkijkers, in de hoop dat de ross' meeuw opnieuw hier zou gevonden worden. Om 10u kwam uiteindelijk het bericht dat het meeuwtje nog op dezelfde plek zat als daags voordien. In Frankrijk dus. Verwoede pogingen met chum om de vogel naar België te lokken bleken tevergeefs. De vogel was hondstrouw aan zijn stek en bovendien ook nog eens pokketam. Soms kwam het meeuwtje zelfs tot op twee meter, zonder schroom. Ook De Ruwe Filip ging kijken en kwam thuis met gestoorde foto's. Echt bangelijke beelden om van te watertanden. Maar het beste moest toen nog komen...

Filip moest 's avonds nog gaan werken, in de haven van Zeebrugge. Tot ongeloof van iedereen stuurde Filip om 18u+ (het was al pikkedonker toen!) het bericht uit dat de, of beter een ross' meeuw rustig zat te slapen op één van de pontons tussen de kokmeeuwen. Dit keer kwam de melding gepaard met best een gruwelijk duidelijke foto! Een snelle analyse leerde ons dat het niet 1 maar 2 vogels betrof. Nummer 1 voor België gevonden op 1/12/2021, nummer 2 voor België op 2/12/2021! Als je het mij vraagt, één van dé strafste vogelkijkverhalen in de Belgische geschiedenis.

Deze morgen waren de koplopers van de Belgische vogellijst al vroeg op post in Zeebrugge én met resultaat. Nog voor zonsopkomst werd de vogel terug gevonden aan de ondertussen wereldberoemde en befaamde Van Dammesluis in Zeebrugge! Toegesnelde vogelaars konden de vogel vrij snel oppikken en de vreugdekreten galmden over de dokken. YESSSSS! Bingo. De vogel werd later met de regelmaat van de klok terug gevonden in de haven, voor de meesten die geen vergunning hebben om er te komen, helaas van grote afstand. Maar het was ons gelukt, en dat was het belangrijkste.

Of toch niet? De Noord-Franse vogel van Marc bleef maar rondspoken door ons hoofd. Zouden we nog proberen? Ja. Verlangens werden ingelost en verwachtingen werden overtroffen. Zwaar overtroffen. Twee ross' meeuwen op een dag op deze manier, daar teken je voor. Een welgemeende merci aan de ontdekkers, Marc en Filip! Chapeau.

Opvallend makkelijk in de wadi's in Noord Oman, vaak roepend .

Je komt ze niet in alle verslagen tegen, maar dit jaar was het vrij makkelijk in zuid Oman. Mogelijk scheelt dat van jaar tot jaar.

Het mystery van de gierzwaluwen in zuidelijk Oman is sinds 2012 opgelost. Deze 'Vale op steroiden' met de gemottelde buiken zijn Forbes-Watson Swifts (Socotragierzwaluw). Ze broeden op zeekliffen en foerageren onder meer in de wadi's in de bergen. We vonden een grote groep giertjes, met Alpengierzwaluw en Huisgierzwaluw, maar vooral veel Socotras. Het wit op de keel van de Socotra is best variabel, dit exemplaar en enkele anderen hadden weinig licht op de keel.  

Opvallend algemeen en makkelijker te fotograferen in Oman dan in Israël.

Toegegeven, niet de meest inspirerende soort om toe te voegen aan je WP-lijst, maar nog geen foto's op de site en derhalve toegevoegd.

Nog een WP-soort van Zuid-Oman, waar deze erg algemeen is.

Tientallen tijdens de boottocht vanuit Mirbat.

Tijdens de boottrip vanuit Mirbat goed te doen , maar ook vanaf vaste wal gewoon te zien.

Een "zekerheidje" tijdens de boottocht vanuit Mirbat, met nog opvallend weinig foto's op deze site van deze beauty.

Leuke WP-soort in het zuiden van Oman waarvan slecht twee exemplaren gevonden werden afgelopen weken.