WP-soorten

Op de genoemde Locatie, op zo'n 1800 meter hoogte, hadden we 8 van deze beauty's foeragerend. Een soort die hoog op het verlanglijstje stond. Op andere locaties in Azerbaijan hadden we er nog een aantal, maar niet echt talrijk ...

Tijdens een whaletripje met Madeira Wind Birds 4 Pterodroma's gezien. Dit was de enige vogel die dichtbij genoeg kwam om er een naampje op te plakken.

Plaatje van (alweer) 10 jaar geleden maar na aanleiding van de discussie bij de vogel van Georgie van Rene, hier een plaatje van een Finsch uit Turkije. Ik herinner me een smalle witte rug (op deze foto niet te zien). Op deze reis zagen we ook nog een paartje bij Demirkazik.

In Salyan (mega gebied) hadden we 5 mannetjes roepend en 1 vrouwtje.

Uiteindelijk na zo'n 9-10 km rijden over een weggetje door dit mega gebied loopt, kom je uit bij een gebouwtje (met overkapte open balkon) waar je over een soort Flevolpolder gebied kijkt, maar dan weer mega groot ! Je weet even niet waar je moet kijken, overal vliegt en zit wat ... Groepen Witoogeenden, Groene Bijeneters vliegen langs, Woudaapjes, Kwakken, Grote Karekieten zingen volop, groepen Kleine Torenvalken, Steenuil met slang in bek, Ménétriés' Zwartkop enz. enz.

Veel tapuiten gezien in Azerbaijan.
In volgorde van algemeenheid (in gebieden die wij bezocht hebben):

- Izabeltapuit - zeer talrijk
- Tapuit
- Finsch' Tapuit
- Oostelijke Blonde Tapuit
- Bonte Tapuit
- Roodstaarttapuit

Ook hadden we tapuiten waar we niet uitkwamen ...
kruising Finsch' x Bonte ?

Rechtsonder op foto: een pas uitgevlogen Finsch'.

Aan Rotsklevers hadden we geen gebrek, maar voor de Grote Rotsklever moesten we nog wel even ons best doen om die te vinden ... Uiteindelijk 5 vogels gevonden.

Bij Babek vonden we in een steppegebied een zingend mannetje en bij Culfa vonden we 3 paartjes ...

13 dagen Azerbaijan was fantastisch met een hele valse start !
Na zo'n 22 uur niet geslapen te hebben (kan niet slapen in een vliegtuig) en daarna gelijk 12 uur hardcore birding en dan ook nog eens 3 dagen praktisch niet eten (niet te hachelen) ging ik in een restaurant compleet out (in totaal 3x die dag). Noodarts werd gebeld en kreeg in de zaal 2 injecties in m'n kont ... Helaas kon ik mijn droomsoort (de Witkruinroodstaart) die 1 dag later op de planning stond niet meemaken door verzwakking ...
Om een lang verhaal kort te maken: daarna alles meegemaakt in een zeer rijk vogelland met sprookjesachtige gebieden. Zeker doen ! Later nog meer beelden.

Omdat ik al eens eerder in de fout ben gegaan met IJslandse meeuwen, toch maar eens gewoon advies vragen van wat dit er voor een is. De combinatie van adulte snavel, onvolwassen dekveren en handpennen en uitgroeiende adulte armpennen brengen me wat in verwarring. De meeuw bevond zich in gezelschap van enkele onvolwassen kleine burgemeesters. Misschien ook wat laat voor kleine burgemeester in IJsland? Alhoewel, er waren ook nog veel bonte strandlopers en kanoeten op doortrek na een ongebruikelijk koude en natte meimaand in IJsland.

Leuke bijvangst tijdens dagje steenpatrijs.

Samen met Eduard Sangster dagje naar de Franse Alpen voor de Steenpatrijs. Binnen half uur in de pocket. Min 4 vogels gezien en waarschijnlijk drie paar in relatief klein gebied aanwezig.

met name het hogere culmen lijkt het verschil te maken met coelebs.

ssp: patriciae. dispropotioneel of niet? het is sowieso een hele fraaie vogel!

ssp: azorensis. het HBW geeft als belangrijkste verschillen met de nominaat het kleinere formaat en korte vleugels. het meest in het oog springend lijkt mij echter toch die wortel aan de voorkant. of komt dat nu weer door dat proportioneel kleinere lichaam? ;-)

in Nederland vraag ik me bij elk bezocht exemplaar af of dit nu een "echte" was. op de Azoren zijn er toch minder twijfels! 

jaarlijkse wintergast op de azoren. soms zelfs in grote groepen (10+). vertrekken doorgaans in april, maar deze gaat nergens meer heen. 1 vleugel is afgeschoten of beschadigd door hoogspanning of windmolen. verblijft al vier jaar op dit meer. 

ok! allemaal even lief kijken nu, dan krijgt iedereen een stukje!

Ik heb begrepen dat het goed gaat met deze soort in Oostenrijk, inmiddels 30 broedparen. Ze broeden vooral op platforms, bijvoorbeeld in elektriciteitsmasten. Deze vogel had 3 grote jongen. Bijvangst waren 13 Grote Trappen en een Zwartkoprietzanger. De Keizerarend broedt dit jaar niet, alleen een adult mannetje aanwezig. 

toch wel de nationale vogel van de azoren. het overgrote deel van de wereldpopulatie broedt er en de vogels zijn alom. overdag zie je ze vanaf de kust foerageren op zee en 's avonds/nachts maken ze de meest fantastische geluiden boven land, in de buurt van hun nestplaatsen. die zich overigens niet zelden gewoon in tuinen bevinden. in de maanden september en oktober vliegen de jongen vervolgens uit en die hebben nogal eens de neiging om midden op straat te gaan zitten. de bewoners zijn daar op gespitst en verzamelen de dieren in speciale dozen, zodat ze de volgende dag aan de kust weer kunnen worden vrijgelaten.  

de enige 'dagroofvogel' op de archipel. het verkeer maakt waarschijnlijk meer slachtoffers onder de zangertjes! overal vastgekleefde plukjes veren op het asfalt.  

en ze steken allebei de oceaan over!

vanaf de ferry tussen pico en sao jorge in het aller aller laatste licht. maar wel een heuse lifer! de 'oogstplek' met honderden dode exemplaren op raso lang geleden, mocht dat etiket niet dragen!

als vogelgraaf zijn er bijna altijd momenten of soorten die je niet verwacht. voor mij was dat een baltsende watersnip. en zo gek is dat ook niet, want er zijn op de gehele archipel maar enkele honderden broedparen. de vrees is zelfs al uitgesproken dat de watersnip ooit zijn meest zuidelijke broedplaats niet meer zal bevolken. 

zo ziet ie me nooit!

Soms denkt men" die Azorengoudvink doen we wel even, zo gepiept"

Tja.....

met visdief.

met visdief.

mijn meest gewilde soort, maar zwaar in de minderheid ten opzichte van de visdieven. sommige bronnen reppen van 5 procent, andere van 25. feit was dat ik overal hirundo's zag, en op maar enkele plekken deze roze rakkertjes. 

donderdagavond 10 mei ontvang ik een appje van een plaatselijke vogelaar dat hij een kleine meeuwtje met een zwarte kop heeft gezien in de haven. hij heeft geen vergrotend glaswerk bij zich en vraagt mij tijdens het diner om te gaan kijken. ik stem toe en laat vrouw en zoon geamuseerd achter. meeuw weg! de volgende dag ben ik met m'n gezin op weg naar die goudvinken aan de andere kant van het eiland, wanneer ik opnieuw een appje ontvang. hij is er weer! of ik opnieuw kan komen. pffffff!! ik vraag de ontdekker welk gevoel hij bij de meeuw heeft en hij antwoordt rudibundus. ooooooh! en we rijden opgelucht verder. hij zegt toe foto's te sturen. diep in goudvinkgebied ontvang ik de foto's voor id-bevestiging en ben gelijk van slag. ik vind meeuwen namelijk gewoon veel leuker. ik ben m'n drive voor de goudvink volledig kwijt en besluit terug te keren naar de haven. meeuw weg! en komt ook niet terug de hele avond. dubbeldip!! de volgende dag mag ik met de plaatselijk vogelaars mee en ik maak in de auto voortdurend grapjes dat de meeuw er straks bij terugkomst gewoon weer is. ondanks het feit dat ie 's ochtends nergens te bekennen was. en!!! het geluk is met de dommen, want de 7-e Franklins voor de Azoren lag om 11:51 gewoon op een steigertje. zoals afgesproken! en die goudvink? daar zijn er veel meer van dan 7, dus dat komt nog wel een keer goed!

ik wist de exacte plek al vele maanden, maar eenmaal ter plekke speelde hij doodleuk verstoppertje met me. ik hoorde z'n fantastische repertoire aan geluiden van alle kanten op me afkomen, maar meer dan een glimp zat er aanvankelijk niet in. tot hij het aan de stok kreeg met een meerkoet en geheel uit de dekking kwam. dit specifieke mannetje is volgens de lokale vogelaars al zo'n vier jaar aanwezig en helpt de plaatselijke populatie meerkoeten soms zelfs bij het voeren van de jongen. hoe cool is dat? 

vond m op de achtste en was zeker nog de tiende aanwezig. nummer 19 voor de azoren.

Op verzoek van Vincent en ter vergelijking de ondersoort balearica.

Drie dagen geleden gevonden door lokale vogelaar Nuno Bikudo in de haven van Ponta Delgada.

Vandaag toch maar even naar toe gereden 

Algemeen en zeer wijdverspreid taxon: er zat al drie paar in een straal van 100m van mijn appartement. Als je deze split, is het Muscicapa tyrrhenica tyrrhenica.

Tweemaal gen...fopt door deze vogel. Eerst omdat mijn niet-vogelende eega deze eerder zag dan ik (nou ja, je kijkt er natuurlijk zo overheen...), daarna toen bleek dat deze vogel na een ongebruikelijke influx in 2008 is blijven hangen: deze zit er dus al tien jaar...

:-)

Zeldzame WP-er.

Een week voor Georgië en Armenië is krap, maar genoeg tijd om de (meeste) specialiteiten te zien.

In Georgië zag ik Kaukasisch Berghoen, Kaukasisch Korhoen, Guldenstadt’s Roodstaart, Grote Roodmus en Kaukasisch Tjiftjaf. In Armenië Kaspisch Berghoen, Armeense Meeuw, Groene Fitis, Steenortolaan, Steenheggemus, Balkanvliegenvanger, Grote Rotsklever, Menetries Grasmus en Bergkalanderleeuwerik. Plus vele Kaukasus taxa, zoals Strandleeuwerik, Frater, Kleine Karekiet, Zwarte Roodstaart, Gekraagde Roodstaart, Waterpieper, etc. Ik was te vroeg voor Bleke Rotsmus (eind mei) en Grote Vale Spotvogel (begin mei). Geen geluk met Jufferkraanvogel (doortrek) en Rode Bergvink. Voor de Roodstaarttapuit had ik te weinig tijd. De Mongoolse Woestijnvink wordt sinds 2010 alleen zeer onregelmatig gezien in Armenië. De precieze plek voor Perzische Zandpatrijs was mij onbekend, maar is denk ik sowieso geen zekerheidje.

Armash fishing ponds is een van de beste plekken van Armenie. Menetries Warbler, Bimaculated Lark, Kaspische Karekiet, Witstaartkievit, Sporenkievit, Witkopeend zijn hier goed te doen. Vanaf medio mei zijn ook Veldrietzanger, Zwartkoprietzanger en Groene Bijeneter present. Maar vooral het aantal vogels en de diversiteit is indrukwekkend.

Gisteren door een Limburgse vogelaar bij de "Gasometer" ontdekt, maar die wist vast niet dat dit het eerste aanvaardbare geval voor NRW is!

Het helpt blijkbaar een reusachtige poster van de Matterhorn op te hangen.

Gisteren ontdekt (maar niet herkend) door de van trektellen.nl bekende Klaus-Dieter Moormann. Hij vond ook nog een eveneens twitchbare Citroenkwikstaart. (De rondvliegende Roodstuitzwaluw zag ik natuurlijk niet).

Hier een Noordse kwikstaart M. thunbergi met ook zo'n geinig wit streepje achter het oog. Locatie: 62° 24' 8,31" N, 13° 38' 25,626" O.