Overige

2 Spaanse Lynxen op de 'zichtlocatie', waar je geweldig uitzicht hebt over de hele vallei, waar tegen 11u de Spaanse Keizerarenden en Monniksgieren over komen zeilen. Begin januari is het koud, jagen de lynxen overdag en is het mating-time. Met enig geluk en veel scannen zie je de lynxen redelijk dichtbij, zoals dit paartje dat duidelijk op elkaar gesteld was. Foto niet uitgesneden.

Leuke winterbreak. Afgelopen winter zagen we op beide dagen (een verschillend) duo Spaanse Lynxen. Erg gaaf! Qua vogels: Spaanse Keizerarend, Monniksgier, Steenarend, Dwergarend, Blauwe Ekster, Blauwe Rotslijster, Iberische Groene Specht, Grijze Gors, Rotszwaluw, etc. Winterjas mee, 's ochtends -5 graden.

N.a.v. de discussie onder Carolina-eend:

De betreffende tentoonstelling (zie tekst onder de Hoppen) vindt hier elk jaar plaats en ziet er altijd zeer verzorgd uit met fraaie vitrines en volières waarin een mix van voornamelijk Aziatische en Afrikaanse vogels en een toenemend aantal Amerikaanse beestjes. Hiermee in tegenstelling is er voor handelaars een beperkte verkoopruimte waar de vogels in kleine kooitjes zitten. Vorig jaar mocht ik hier niet fotograferen maar nu werd ik zelfd geholpen dat te doen. 

Vandaag aanwezig aan de noordkant van het Grote Vlak. Vleugels lijken goed. Alert bij o.a overvliegen van een Havik. Vandaag pas voor het eerst gevonden op deze plek waar ook een Blauwvleugeltaling zit....

Deze bijzondere variant gespot in Loon op zand. Niet schuw, bijna tam....

Hier het kaartje wat Ben snel even heeft gemaakt van de waarnemingen na de Amsterdam vogel van 1989. Zou natuurlijk kras zijn dat een vogel op deze opeen volgende plekken steeds gezien werd maar bij de Indikiev nemen we zo iets ook aan...

Mijn laatste voorlopig in de 'best bird is always a mammal' categorie. Sunda Clouded Leopard was het absolute hoogtepunt van mijn tripje Borneo vorige maand. Andere katten werkten ook uitstekend mee, met Marbled Cat, Sunda Leopard Cat en Flat-headed Cat. Ook met de vogels ging het niet slecht, o.a. Bristlehead en een geweldige waarneming van Bornean Ground Cuckoo(s). Ook daar zal ik nog een foto van plaatsen, het gaat tenslotte over vogels :). Voor meer foto's van de Clouded Leopard, het verhaal en een filmpje ga naar mijn website:

Hein Verkade belde mij thuis op dat hij een 'gekke' tapuit had. Als ik dat hoor ben ik gelijk op weg ... Je weet maar nooit ! Maar daar aangekomen konden we hem eerst niet vinden. Na ruim een uur hadden we hem dan eindelijk en idd het was een gekke :-))

De prachtige ontdekking van Paul Schrijvershof (nogmaals veel dank, Paul!) blijkt een lastig rakkertje te zijn, dat zich maar zeer spaarzaam laat zien.

Stuifdijk, Maasmond, 16:58

De blauwstaart trok veel bekijks op hetzelfde moment vond Paul Schrijvershof een witkeelgors!

Geringd of ongeringd? Ik denk het laatste, maar helemaal zeker ben ik niet.

Ik denk dat het lichte plekje op de linkerpoot alleen reflectie van zonlicht is (rechter foto). Op de linker foto in de schaduw is niets meer te zien.

S. e. europaea. Onverwacht leuke nominaat, veel variatie in individuen waarbij sommige spier wit waren zonder ook maar een spatje bruin en veel weg hadden van S. arctica (helaas geen goede foto's van). Andere vogels hadden juist weer meer rossige flanken en leken meer op onze ondersoort S. caesia. Vrij karige foto van een redelijk uitgesproken wit exemplaar.

In het kader van 'the best bird is always a mammal' deze foto. Ik ben zojuist terug van een reis van drie maanden door Zuid-Amerika. Het beste moment van de trip had ik gelijk in de eerste week in Torres del Paine, het heeft niet bijzondere vogelspecialiteiten, maar het is de 'pumacapital of the world'. Een ieder die naar Patagonië gaat voor een Magellanic Plover, Hooded Grebe of een Magellanic Woodpecker kan ik aanraden om ook eens tijd te steken in poema's. Ze zijn best wel gaaf! Ik had in drie dagen redelijk veel geluk met tien poema's, het beste moment kwam kort voor het verlaten van het park. Drie poema broertje en zusjes op een paar meter! Voor meer poemafoto's zie mijn website: http://shutterednature.com/language/nl/2019/06/torres-del-pumas/.

met libelle / dragonfly

Maar hij is wél mooi...

Vond grote prooien in rietgras langs oever van waterberging.

Helaas met een kwekersring ...

Je bent gewaarschuwd op trektelposten ;-))

Noordse fitis (acredula en yakutensis) zijn, voor zover mij bekend, nog steeds niet hard te maken, maar vandaag wel weer een opvallend bleek exemplaar tussen de 'gele' fitissen op Ameland. Riep als een gewone, maar qua kleed heerlijk verschillend met 'onze' fitissen.

Na een jaar weer in beeld op exact dezelfde plek.

Een jaar geleden werd deze wel erg witte kwikstaart meermalen waargenomen op exact dezelfde locatie. Een bijzonder beestje.

Groenlandse walvis. Soms word je wat afgeleid door de vogels eromheen. 

Groenlandse walvis 

Eind juni tot begin augustus is de beste tijd voor Beluga Whales, ze zwemmen dan met honderden in de Churchill riviermonding en zijn van zeer nabij te bekijken. Vanaf juli komen ook de eerste IJsberen aan land, als het ijs op de Hudsonbaai breekt en ze noodgedwongen aan land moeten. De reserves goed aangevuld met de vele zeehonden die op het pakijs liggen. Teruggevlogen vanuit Churchill (4/5 dagen is voldoende) naar Winnipeg deed ik een roadtrip. Na prairiebirding in Montana is het nog een lange rit naar Yellowstone gegaan, maar het was het waard. In 1,5 dag in de Lamar Valley 2 Wolven, 3 Grizzlies en 2 Zwarte Beren. 

Omdat het vandaag (9 juli 2019) een speciale dag is voor onze eigen Harvey van Diek...

Deze leucistische juveniel zit bij ons in de wijk en laat zich alleen goed zien in private tuinen.

Nog een vliegbeeld

Bram Piot schreef een interessant artikel over de Seebohms tapuit.
Voor de geïnteresseerden:  https://senegalwildlife.wordpress.com/tag/seebohms-wheatear/

Dit is een mtDNA stamboom, gemaakt met behulp van GenBank sequenties van cytochrome c oxidase subunit I (CO1, a.k.a. het 'DNA barcoding' gen). (Outgroepen zijn niet weergegeven.) DNA sequenties afkomstig uit de wintergebieden zijn aangegeven met een strerretje. De boom laat zien dat er bij Woestijnplevier wellicht sprake is twee groepen (I en III), en dat oostelijke Mongoolse Plevieren een derde groep vormen (clade II). De verschillen tussen de groepen zijn aanzienlijk (groepen I en III 3,4%; I en II 3,1%; II en III 4,0%; uncorrected p-distance with complete deletion of missing sites).

Het is noodzakelijk om een paar kanttekeningen te maken: (1) de stamboom is gebaseerd op slechts één mitochondriale marker; (2) sampling is erg onvolledig, met name van de broedgebieden; van groep III is alleen DNA beschikbaar van de wintergebieden; er zijn geen samples van westelijke (atrifrons) Mongoolse plevieren; (3) één vogel (een 'Mongoolse' Plevier in clade III) is mogelijk verkeerd gedetermineerd.

Op basis hiervan kun je dus nog geen taxonomische conclusies trekken. Wat je al wel kunt zeggen is dat het raadzaam is om gevallen van Woestijn- en Mongoolse plevieren zo goed mogelijk te documenteren (liefst ook met DNA), mede omdat de kans bestaat dat er in de toekomst toch sprake is van meerdere soorten. Hopelijk stimuleert deze informatie verdere documentatie van Nederlandse gevallen.

Om 15:00.

om 12:30

In het kader van 'de beste soort is soms geen vogel' dit keer een cicade.

Op 17 juli 2013 fotografeerde ik een onbekende Fulgoridae-soort in het nationale park Kaeng Krachan in west Thailand. Ik plaatste een foto op diverse Thaise sites maar men kwam er niet uit.
In 2014 ontving ik een e-mail van Jérôme Constant, een deskundige op het gebied van Fulgoridae. Hij determineerde de cicade als Polydictya tricolor. Deze soort was alleen bekend uit Vietnam, Assam en Darjeeling. Het betrof een nieuwe soort voor Thailand en pas het tweede exemplaar dat in het wild was gefotografeerd. Op 23 mei 2003 werd een exemplaar  gevangen bij Siem Reap, Angkor Thom, Cambodja (de eerste voor dat land. Op 1 november 2017 werd deze cicade-soort wederom gefotografeerd in Kaeng Krachan, niet ver van de plek waar ik ‘m in 2013 had.

Bijna in zomerkleed

De hoogstgeklasseerde die hem nog moest, zeer in zijn nopjes met dit buitenkansje.

De meeste mensen gaan naar 'the road to Aousserd' voor golden nightjar. De zoogdieren zijn dan meer bijvangst. Voor mij was het precies andersom. Voor mij wereldkattenlijst ging ik voor de Sand Cat die daar het beste te doen moet zijn. Uiteindelijk hadden we het geluk dat we er eentje overdag zagen. Daarna hadden we echter nog wel wat spannende momenten... Het verhaal staat op mijn (spiksplinternieuwe) website.

Wat betreft de vogels was het uiteraard genieten met het gebruikelijke woestijnspul, maar de specialiteiten Sudan Golden Sparrow en Golden Nightjar hebben we niet gezien. De Sparrow is inmiddels al wel weer bij Oued Jenna gemeld zie ik en de Nightjar is een eindje verder aan het broeden geslagen. Voor vogels is het waarschijnlijk sowieso beter om later in het jaar te gaan.

De stevige noordwester bracht niet alleen veel water, ontzettend veel troep uit de MSC Zoe containers, maar ook een 2kj Noordse Stern die urenlang in het havengebied foerageerde. Op basis van waarneming.nl en trektellen.nl het eerste (en gelukkig ook gedocumenteerde) januari-geval voor de soort.

Zie hier voor de rest van de telling.

Speciaal voor Max (zaten op 1 tentoonstelling)..