WP-soorten

Vlak bij het dorp

Ik vrees dat wanneer ze misschien NL aan doen ik door het drukke werk geen tijd heb om meteen te gaan dus vandaag maar naar België gegaan om dit “verhaal” met eigen ogen te zien. Best wel even zoeken in die weilanden met vele laagten waar ganzen in verdwijnen. Na twee uur werden door andere de vogels gevonden tussen voornamelijk Kolganzen. Er zijn overigens nog heel wat Kleine Rieten aanwezig. Het kaartje rechts kreeg ik op de app van Fred Visscher en hoop dat ik hem in deze compilatie mag gebruiken. Het geeft op een hele mooie manier de afstanden weer. Ik zou wel heel graag willen weten of het verhaal van Arnoud klopt dat beide vogels apart zijn gearriveerd in Noorwegen. Wat betreft het gedrag lijkt het namelijk een paartje. 

Een treintje mannelijke Witbuikzandhoenders op weg naar de drinkplaats. 

Mannetje Witbuikzandhoen vanuit een schuilhut nabij El Planeron, Belchite, in Spanje. Een van de 10-tallen vogels die hier in de ochtend kwamen drinken en socializen. Een unieke ervaring om zo lang, zo dichtbij deze fantastisch getekende vogels te mogen doorbrengen.

Meer zandhoen foto's hier.

Ik had wel verwacht/gehoopt een steenarend te kunnen zien en fotograferen, maar dat ik er eentje zo mooi en van dichtbij kon zien overtrof mijn verwachtingen. De andere dagen alleen heel hoog/ver gezien.

Een week geleden deze geweldenaar een aantal keren kort, maar prachtig kunnen zien. 

A new image of a 1st winter individual. 

A 1st winter individual. 

Witwangfluiteend - White-faced whistling duck - Dendrocygna viduata

Tijdens een weekendje weg in zuid Duitsland stond op de laatste ochtend een wandeling voor de witrugspecht op de planning. Het was een mooie witte wereld en het sneeuw kraakte onder onze voeten. Na 1,5km wandelen hoorde we geroffel. Al snel hadden we de witrugspecht in beeld aan de voet van een boom. De vogel was in alle rust te observeren waarna hij een boom opschoof, paar keer kiepte en toen hoog naar een ander bosje vloog. Later kwamen we een lokale fotograaf tegen die vertelde dat het paartje hier nu al een aantal jaar zit en dit jaar jonge groot heeft kunnen brengen. Een goede goedmaker voor de zoektocht in de Pyreneeën afgelopen zomer, en hoe.

Vale gier in het eerste ochtendlicht vanaf mijn favorite plek in Spanje om vale gieren te fotograferen.

Dit was wel de soort van de Marokko vakantie vorig jaar.

Aasgier op de voederplaats voor vale en monniksgieren. Ze kwamen pas opdagen nadat het meeste geweld geweest was, om daarna als Barneveldse kippen de restjes op eten.

Dichtbij zijn ze nog indrukwekkender. 

Eén van de drie ver noordelijk overwinterende Rotskruipers langs de Rijn in Duitland, en waarschijnlijk de makkelijkste van de drie; de wand is goed te scannen vanaf het parkeerplaatsje beneden en nog beter als je de trap langs de wijnhelling opgaat naar het bovengelegen asfaltpad - de vogel foerageert meestal rondom of boven de grot (en als je veel geluk hebt op het kleine lager gelegen wandje direct bij de parkeerplaats). De andere plek bij Bonn  (basaltgroeve bij  Oberkassel) is wat minder overzichtelijk en vraagt een korte maar best steile en glibberige klim naar het uitkijkpunt. De vogel van St Goar laat zich bij mijn weten het mooist zien maar is ook het minst stabiel/vaak aanwezig (vooral 's ochtends nabij de slaapplek op de burcht en dan weer eind van de dag). Op de plek bij de Drachenfels werden gisterochtend door andere (Nederlandse) vogelaars ook zes Grijze Gorzen gezien - in de middag bleken die helaas niet terug te vinden. Overigens mijn eerste Rotskruiper buiten Nederland (1989/90 en 2010).

It was a nice day when I was able to photograph this male White-winged grosbeak.

They were a pair that were feeding on the fruit of juniper trees on a very cold morning in the mountainous region.

Het betreft hier (waarschijnlijk) de ondersoort A.e.major (behoort in ieder geval tot de alpinus-groep). Volgens HBW-VII is de brede band over de zijkant van de kop bij major zwart-bruin. Harrap & Quinn (1996) geven aan dat de alpinus-groep hetzelfde koppatroon heeft als de europaeus-groep (naar zeggen niets over de kleur). 

Bij de 12 exemplaren die ik zag was de band over de zijkop echter licht bruin. Bij één exemplaar was deze zelfs zo licht (en smal) dat het bij vooraanzicht net een Witkopstaartmees leek. Ik vind nergens iets over staartmezen met een licht-bruine band over de kop.

Een duidelijk verschil met onze staartmezen zijn de grijze bovendelen en de kortere staart. 

Harrap & Quinn (1996) - Tit, Nuthatches and Treecreepers

De tweede van de drie Duitse Rotskruipers die ik nu heb bezocht. Alledrie bevinden zich langs de Rijn, grofweg tussen Bonn en Mainz. Wie weet hoeveel er zitten op de geschikte plekken. Drie exemplaren zo noordelijk is toch wel uitzonderlijk en trekt aardig wat aandacht van Duitse maar ook van Nederlandse vogelaars. Makkelijk is deze zeker niet, bij de ochtendschemer vloog de vogel uit zijn mogelijk slaapplek en foerageerde kortstondig waarna hij zich pas weer tegen half vijf voor 10-15 minuten goed liet bekijken. Volgende week naar nummer drie?

Schaarse vogel rond Salalah, hoewel er altijd wel ergens één ontdekt wordt in november. Hier de vogel van dit jaar in wadi Darbat. 

Deze liet zich kort zien bij de bekende drinkplaats voor de goudvleugelvink.

Ondanks slechte weer vandaag toch heel tevreden. Voor diegene die willen gaan: De burcht is open op vrijdag, zaterdag en zondag en dat vergroot wel de kansen.

Hierbij een ver record shot van de Oberkasselse Rotskruiper waar Jan Hein al eerder naar refereerde. Het blijven supergave vogels. En pas mijn derde ooit..... (recentelijk gedipt in India....)

Een van de hoogtepunten tijdens onze roadtrip door Marokko was natuurlijk de diadeemroodstaart. We zagen er een aantal, maar één mannetje overtrof alles en plofte op vijf meter voor ons op een steen.

Lees ons hele verhaal en meer foto's terug in mijn blog:www.coenvna.com

Sinds 2 december is deze eerstejaars Pacific Loon aanwezig in de haven van Hanstholm. Dit betreft het 3e geval voor Denemarken en (volgens Tarsiger) het 34e geval voor de WP, met vooral waarnemingen in Ierland, UK en Noorwegen, maar ook Spanje, Polen en Zwitserland.

Het duurde even voordat de vogel gevonden was vanmorgen, in de toch niet al te grote haven. Daarna liet de vogel zich langdurig bekijken tot op 15 meter.

De Pacifische Parelduiker is oa te herkennen door het ontbreken van de witte plek op de achterflank en de donkere keelstreep (aanwezig bij 50% van de eerstejaars vogels en vrijwel altijd bij adult winters). Daarnaast is de Pacifische kleiner en heeft een minder steil voorhoofd ivm de Parelduiker. Zou toch een keer moeten kunnen in NL... 

At least 55 White-rumped Sandpipers seen in Cabo da Praia that day in a mixed flock

Tijdens mijn ontbijt, voor mijn bungalow, twee dagen op rij, in de boom voor de deur.

Dat was een verassing, volgens mij de eerste ooit op de Canarische Eilanden.

ik denk een 1 KJ vogel, maar ik laat me graag corrigeren, meer foto's aanwezig.

Een volledige, maar erg fijne verrassing aan het einde van de dag. Er zat een flock met mezen, goudhanen, tjiffen, goudvinken en barmsijzen rond het huisje en ineens zit er een Pallas boszanger in beeld. Vanmorgen toen het wat minder regende, kwamen de mezen weer tevoorschijn en de Pallas ook.

Sinds 2005 gaan we jaarlijks naar het eilandje Helgoland.
Dit najaar werd dat van 12-15 oktober, wat uiteindelijk 16 okt werd wegens springtij en storm (het water stond minstens 3-4 meter hoger dan normaal en zag er heftig uit !) kon de boot niet meer varen vanaf Cuxhaven ... dagje bonus. Deze Stejnegers Roodborsttapuit was de gehele periode aanwezig en werd steeds fotogenieker !
Vorig jaar hadden we niet 1-Goudhaan gezien en nu struikelde je erover. De Stejnegers was een nieuwe soort voor mij en de Duitsers, maar had helaas al een groen ringetje gekregen ... De eerder geringde Bonte Tapuit kreeg een rode ring en een zender. Verder was het deze keer erg goed met het soortenlijstje vanwege de storm en regenbuien ! We hebben hier wel eens gelopen met de zogenaamde 'goede'-wind uit oost ... eiland vrijwel leeg ! Voordat wij kwamen was er al een Blauwstaart gezien en tijdens ons verblijf werden er nog twee anderen gevonden. Verder hadden we Bosgors, Dwerggors, Roodkeelpieper, Vorkstaartmeeuw, Bladkoning en Kleine Vliegenvanger. Palla's Boszanger en Humes Bladkoning waren ook nog waargenomen door anderen en niet te vergeten Vale Lijster die door drie man is gezien en gefotografeerd.

Interessant artikel waar Max Berlijn naar linkte vanmorgen. De vogels in Oman zijn orientalis volgens het artikel en als ik naar deze vogel kijk zal dit een vogel zijn van de centraal Aziatische populatie zijn, vermoed ik? Meer bruin dan grijs. Helaas geen foto's van de vogel in vlucht.

Nu te zien tussen het gekrioel van Goudhaantjes en Tjiffen !!! Dankzij het slechte weer …

Voorzien van verse ring (niet zichtbaar) en zender met antenne (wel zichtbaar).

Menno van Duijn en Hans Overduin van het eiland af wij erop en gelijk erop. 

Nog net koffer aan de hand op weg naar het hotel toch maar even voor deze gestopt …

Als een Roetvliegenvanger! van Bert in Noorwegen kan, dan moet deze 1e kj Balkansperwer toch ook een keer kunnen in NL ...

Voordat je er achter bent wat je hebt gevonden...samen met Julian Bell mee bezig geweest vandaag. Vliegerig beest met veel juveniele veren op de bovendelen. Dachten eerst met een aberratie grauwe vlieg te maken te hebben. Julian moest weg, maar het zat toch niet lekker. Ik had de optie van Grey-streaked (of zo'n andere grijze Muscicapa uit het oosten...) al genoemd, maar dat zou toch te gek voor woorden zijn...Hulp ingeroepen en samen kom je er wel uit (met speciale dank aan mijn broer Sybrand). Julian heeft betere foto's, waarop je de juveniele veren op de bovendelen kan zien, iets dat typisch schijnt te zijn voor Roetvliegenvanger in oktober. Maar ik plaats hier geen foto's zonder zijn toestemming.

Over Batumi vliegen vrijwel dagelijks een aantal Balkansperwers. Zo'n adult mannetje die slanker overkomt met zwarte vleugeltoppen is van dichtbij geen probleem. Op afstand kan het toch wat lastiger worden ...

Eerdaags zal ik ook een 1e kj plaatsen.

Niet de soort waarvan je droomde dat je die ooit wilde zien misschien maar best wel een goede WPer. Overigens vind hem maar eens buiten het broedseizoen in Afrika?.. we zagen er genoeg op deze en de volgende dag. Lijkt veel op een ongevlekte Grauwe Vlieg met vaak een opvallende lichte ondersnavel. 

In totaal 4 van deze endemische zangers zagen we op of nabij deze plek. Best grote beesten en op deze foto zijn de kleur van de onderstaartdekveren een beetje zichtbaar. Een "must see" wanneer je naar die streek gaat.

Zijn er nog ontwikkelingen te melden over deze CSNA split? Als je hier het ondersoorten gedeelte leest lijkt er een hoop vermenging waar (vermeende) ondersoorten elkaar raken. Naast het verschil in geluid tussen deze taxa en die van Steenuil is er een algemene deler dat de zuidelijke beesten veel lichter zijn maar volgens mij is de geluids scheidings lijn een andere dan de lijn waar de kleurverschillen in het oog springen? Ingewikkeld. In SA hebben we met succes wat moeite gedaan er een te zien (deze) maar is de soort verder niet echt lastig.

Nog geen plaatje volgens mij (in ieder geval in de WP rubriek van deze Phylo. Redelijk makkelijk in zuid-west SA, en veel zingend te horen. Mooie subtiele soort met  kleurverdeling die nog het meest aan Bergfluiter doet denken.

In navolging van Jan Hein en het gemis van George van 'wilde' Rotsduiven op de DB site - deel 3

Een redelijk aantal broedende 'wild uitziende' vogels op de kasteelmuren in het centrum van Trujillo, Spanje.

Hier pa en ma Rotsduif met 1 van hun nakomelingen.

In navolging van Jan Hein en het gemis van George van 'wilde' Rotsduiven op de DB site - deel 2.

Een vogel uit een groep van ca 30 identiek lijkende 'Rotsduiven' (en 1 hybride lijkende vogel) kwam drinken bij een drinkplaats 'ver' van de bewoonde wereld.

In navolging van Jan Hein en het gemis van George van 'wilde' Rotsduiven op de DB site.

Een vogel uit een groep van ca 30 identiek lijkende 'Rotsduiven' (en 1 hybride lijkende vogel) kwam drinken bij een drinkplaats 'ver' van de bewoonde wereld. 

Aangezien George de afwezigheid van deze altijd welkome soort betreurde!

(In deze galerij geplaatst omdat het absoluut een "WP-soort" is).

Het is toch lastig om tussen de 1000-en roofvogels een Aziatische Wespendief er tussenuit te plukken. Je moet constant opletten ... Gelukkig staan er veel waarnemers en kun je nog het beste iedereen in de gaten houden. Zodra men drukker wordt, moet je dubbel opletten ! Ik hoorde van de vaste trektellers dat er ook kruisingen bestaan tussen Aziatische Wespendief x Wespendief ... maar daar waag ik mij niet aan ;-))