WP-soorten

Sinds 2005 gaan we jaarlijks naar het eilandje Helgoland.
Dit najaar werd dat van 12-15 oktober, wat uiteindelijk 16 okt werd wegens springtij en storm (het water stond minstens 3-4 meter hoger dan normaal en zag er heftig uit !) kon de boot niet meer varen vanaf Cuxhaven ... dagje bonus. Deze Stejnegers Roodborsttapuit was de gehele periode aanwezig en werd steeds fotogenieker !
Vorig jaar hadden we niet 1-Goudhaan gezien en nu struikelde je erover. De Stejnegers was een nieuwe soort voor mij en de Duitsers, maar had helaas al een groen ringetje gekregen ... De eerder geringde Bonte Tapuit kreeg een rode ring en een zender. Verder was het deze keer erg goed met het soortenlijstje vanwege de storm en regenbuien ! We hebben hier wel eens gelopen met de zogenaamde 'goede'-wind uit oost ... eiland vrijwel leeg ! Voordat wij kwamen was er al een Blauwstaart gezien en tijdens ons verblijf werden er nog twee anderen gevonden. Verder hadden we Bosgors, Dwerggors, Roodkeelpieper, Vorkstaartmeeuw, Bladkoning en Kleine Vliegenvanger. Palla's Boszanger en Humes Bladkoning waren ook nog waargenomen door anderen en niet te vergeten Vale Lijster die door drie man is gezien en gefotografeerd.

Interessant artikel waar Max Berlijn naar linkte vanmorgen. De vogels in Oman zijn orientalis volgens het artikel en als ik naar deze vogel kijk zal dit een vogel zijn van de centraal Aziatische populatie zijn, vermoed ik? Meer bruin dan grijs. Helaas geen foto's van de vogel in vlucht.

Nu te zien tussen het gekrioel van Goudhaantjes en Tjiffen !!! Dankzij het slechte weer …

Voorzien van verse ring (niet zichtbaar) en zender met antenne (wel zichtbaar).

Menno van Duijn en Hans Overduin van het eiland af wij erop en gelijk erop. 

Nog net koffer aan de hand op weg naar het hotel toch maar even voor deze gestopt …

Als een Roetvliegenvanger! van Bert in Noorwegen kan, dan moet deze 1e kj Balkansperwer toch ook een keer kunnen in NL ...

Voordat je er achter bent wat je hebt gevonden...samen met Julian Bell mee bezig geweest vandaag. Vliegerig beest met veel juveniele veren op de bovendelen. Dachten eerst met een aberratie grauwe vlieg te maken te hebben. Julian moest weg, maar het zat toch niet lekker. Ik had de optie van Grey-streaked (of zo'n andere grijze Muscicapa uit het oosten...) al genoemd, maar dat zou toch te gek voor woorden zijn...Hulp ingeroepen en samen kom je er wel uit (met speciale dank aan mijn broer Sybrand). Julian heeft betere foto's, waarop je de juveniele veren op de bovendelen kan zien, iets dat typisch schijnt te zijn voor Roetvliegenvanger in oktober. Maar ik plaats hier geen foto's zonder zijn toestemming.

Over Batumi vliegen vrijwel dagelijks een aantal Balkansperwers. Zo'n adult mannetje die slanker overkomt met zwarte vleugeltoppen is van dichtbij geen probleem. Op afstand kan het toch wat lastiger worden ...

Eerdaags zal ik ook een 1e kj plaatsen.

Niet de soort waarvan je droomde dat je die ooit wilde zien misschien maar best wel een goede WPer. Overigens vind hem maar eens buiten het broedseizoen in Afrika?.. we zagen er genoeg op deze en de volgende dag. Lijkt veel op een ongevlekte Grauwe Vlieg met vaak een opvallende lichte ondersnavel. 

In totaal 4 van deze endemische zangers zagen we op of nabij deze plek. Best grote beesten en op deze foto zijn de kleur van de onderstaartdekveren een beetje zichtbaar. Een "must see" wanneer je naar die streek gaat.

Zijn er nog ontwikkelingen te melden over deze CSNA split? Als je hier het ondersoorten gedeelte leest lijkt er een hoop vermenging waar (vermeende) ondersoorten elkaar raken. Naast het verschil in geluid tussen deze taxa en die van Steenuil is er een algemene deler dat de zuidelijke beesten veel lichter zijn maar volgens mij is de geluids scheidings lijn een andere dan de lijn waar de kleurverschillen in het oog springen? Ingewikkeld. In SA hebben we met succes wat moeite gedaan er een te zien (deze) maar is de soort verder niet echt lastig.

Nog geen plaatje volgens mij (in ieder geval in de WP rubriek van deze Phylo. Redelijk makkelijk in zuid-west SA, en veel zingend te horen. Mooie subtiele soort met  kleurverdeling die nog het meest aan Bergfluiter doet denken.

In navolging van Jan Hein en het gemis van George van 'wilde' Rotsduiven op de DB site - deel 3

Een redelijk aantal broedende 'wild uitziende' vogels op de kasteelmuren in het centrum van Trujillo, Spanje.

Hier pa en ma Rotsduif met 1 van hun nakomelingen.

In navolging van Jan Hein en het gemis van George van 'wilde' Rotsduiven op de DB site - deel 2.

Een vogel uit een groep van ca 30 identiek lijkende 'Rotsduiven' (en 1 hybride lijkende vogel) kwam drinken bij een drinkplaats 'ver' van de bewoonde wereld.

In navolging van Jan Hein en het gemis van George van 'wilde' Rotsduiven op de DB site.

Een vogel uit een groep van ca 30 identiek lijkende 'Rotsduiven' (en 1 hybride lijkende vogel) kwam drinken bij een drinkplaats 'ver' van de bewoonde wereld. 

Aangezien George de afwezigheid van deze altijd welkome soort betreurde!

(In deze galerij geplaatst omdat het absoluut een "WP-soort" is).

Het is toch lastig om tussen de 1000-en roofvogels een Aziatische Wespendief er tussenuit te plukken. Je moet constant opletten ... Gelukkig staan er veel waarnemers en kun je nog het beste iedereen in de gaten houden. Zodra men drukker wordt, moet je dubbel opletten ! Ik hoorde van de vaste trektellers dat er ook kruisingen bestaan tussen Aziatische Wespendief x Wespendief ... maar daar waag ik mij niet aan ;-))

Het is toch lastig om tussen de 1000-en roofvogels een Aziatische Wespendief er tussenuit te plukken. Je moet constant opletten ... Gelukkig staan er veel waarnemers en kun je nog het beste iedereen in de gaten houden. Zodra men drukker wordt, moet je dubbel opletten ! Ik hoorde van de vaste trektellers dat er ook kruisingen bestaan tussen Aziatische Wespendief x Wespendief ... maar daar waag ik mij niet aan ;-))

Na een verblijf van tien dagen (12 tot 22 september) in Batumi - Georgië kan ik geen roofvogel meer zien en dan vooral geen Zwarte Wouwen ! Op 19 sept. werden er op de twee telposten (Sakhalvasho en Shuamta) ruim 44.000 Zwarte Wouwen geteld ! Voor meer info zie hier

De samamisicus is gefotografeerd vanuit de slaapkamer van ons verblijf.

iets ten oosten van Corbu in roemenie waargenomen.

De enige plek in de WP waar je deze soort met zekerheid kan zien is SA  (en het onbezoekbare Yemen). We zagen er 2 op deze plek waar ook wordt gebroed m(te zien aan de grote nesten bij het meertje). Algemeen in Afrika maar niet altijd even makkelijk op het Arabisch schiereiland.

Nog even een fraaie zingende veldrietzanger.
Foto Siegfried Woldhek

“C soorten zijn de bom” 😀 in Portugal zijn er veel C soorten en deze twee Weversoorten zijn de twee voorkomende van die familie: links Napoleonwever, algemeen en agressief tegenover nativ soorten in het riet (Kleine Karrekiet en mijn gevonden Waterrietzanger werd er door verjaagd) rechts de Zwartkopwever, schaars daar maar ik begreep algemener in de Algarve? Geen idee hoe lang ze al in Portugal zitten maar ik vond beide wel een grappige aanvulling hoewel de agressiviteit van de Napoleons Wever misschien wel schadelijk is?

Hierbij een viertal Saunders' Sterns, die op de laatste dag van onze tweeweekse trip goed meewerkten op een strand, een uur rijden ten zuiden van Jeddah.

De adulte vogel linksboven is al aan het ruien naar winterkleed, terwijl de adulte vogel rechtsboven nog grotendeels in zomerkleed is. De twee juveniele vogels (onder) verschillen ook enigszins.

Alle vogels passen goed in het uitstekende artikel van Killian Mullarney & Oscar Campbell, dat toen net uit was.

Recent gesplitst en wel te herkennen aan minder grijs uiterlijk en vooral ontbreken van de bruine streping op de kop en wangen. Vogel heeft hierdoor meer open gezicht.

A 1st winter bird. This was the first record of the species for the Canary Islands, being the second one (of an adult) from October 2019. 

Altijd leuk om op familie vakantie een beetje te twitchen. Zo deed ik in Spanje ooit 2 Blonde Ruiters en vanmorgen deze op een uurtje van mijn vakantieadres. Deze vogel lijkt al jaren terug te keren naar deze plek (want in eerdere jaren waren er ook gevallen) en zit er nu al met tussenpozen vanaf Sept 22. 

Enkele tientallen exemplaren gezien tijdens de pelagic vanaf Sagres, zuidwest Portugal. De beste tijd voor een pelagic hier is augustus-oktober. Dichterbij is de soort ook te doen op pelagics vanaf de Scillies en Ouessant.

Het wordt weer eens tijd voor een geval in Nederland. Er zijn 19 gevallen, waarvan 9 vondsten (1915-2019) en 10 veldwaarnemingen (1974-2007). Met digiscoping zou je meer (bewezen) recente waarnemingen verwachten? Opvallend is dat er geen enkel geval in Nederland is in augustus is, dé piekmaand van de soort in Groot-Britannië.

An adult bird in a small "raft" in the open sea. 

Een heerlijke pelagic vanuit Sagres (ZW Portugal) gisteren: gewone Stovjes (80), Wilsons Stovje (50), Grote Pijl (20), Kuhls Pijl (50), Noordse Pijl (1) en Grauwe Pijl (1). Vale Pijl is ook mogelijk. Aug-okt is hier de beste tijd voor een pelagic.

Hier een jonge vogel, een kleed waar je niet heel veel foto's van ziet langskomen.

Middagje gespendeerd aan de Citroensijs in het noorden van Spanje.

Vanuit een prima hut met volop activiteit.

De Madeiragierzwaluw is een algemene broedvogel op alle Canarische Eilanden en Madeira. In de winter zijn de aantallen kleiner op de eilanden, want de meeste vogels overwinteren langs de kust van NW-Afrika. Op het vaste land van Portugal en ook Spanje waren er winterwaarnemingen, maar de laatste jaren zijn er, vooral in Lissabon en Porto, ook veel zomerwaarnemingen. In 2021 zijn de eerste broedgevallen ontdekt.

https://www.birdguides.com/articles/western-palearctic/plain-swift-discovered-breeding-in-mainland-portugal/

A sub-adult bird flying over its breeding colony. We counted there from a boat about 150+ individuals. 

An adult in its breeding colony. Montaña Clara islet holds one of the most important breeding populations of this petrel in the Canary Archipelago, with at least 100 pairs. Access to this islet is forbidden unless there is special permission from the local Government and the land owners. 

Vrouwtje - leuke bijvangst in het donker van deze lastige WP-soort bij het zoeken naar Nubische Nachtzwaluwen.

De Tristrams Spreeuw is een algemene vogelsoort in het Midden-Oosten en broedt in kale berggebieden. Sinds de jaren 80 broedt deze soort ook in steden. Zo was het de eerste soort die we 's ochtends zagen in Eilat.

De soort is vernoemd naar Henry Tristram, een Britse bioloog die 22 vogelsoorten heeft beschreven tussen 1859 en 1895, zoals de Maghreb Lark, Maghreb Wheatear, Tristram's Warbler, Cyprus Warbler, Dead Sea Sparrow, maar ook een hele rits soorten uit de Solomon Eilanden.

Enkele exemplaren tijdens de boottochten rond de boot.

Tijdens de boottochten de meest algemene soort rond de boot met enkele honderden per dag.

Deze recente split (bij IOC (toch?) maar (nog) niet bij HBW) was voor mij geen nieuwe maar wel de eerste keer dat ik goed op verschillen kon letten met de Marokkaanse vogels. Welnu die zijn er met veel meer eenkleurige bovendelen (bij dit plaatje duidelijker, zonder donkere veercentra) en lichtere onderdelen. Geluidsverschillen zullen er zijn?? Geen makkelijke soort en makkelijk te missen op het Arabisch schiereiland.

Deze recente split (bij IOC (toch?) maar (nog) niet bij HBW) was voor mij geen nieuwe maar wel de eerste keer dat ik goed op verschillen kon letten met de Marokkaanse vogels. Welnu die zijn er met veel meer eenkleurige bovendelen (zie ook bij het volgende plaatje) en lichtere onderdelen. Geluidsverschillen zullen er zijn?? Geen makkelijke soort en makkelijk te missen op het Arabisch schiereiland.

Ik zou zeggen: "heel makkelijk te fotograferen daar".

Ze houden van carrot cake.

De Madeiravink is recent afgesplitst, net als het taxon van de Azoren, de Canarische Eilanden en Noord-Afrika. Het is een vrij algemene vogelsoort, die in bos en park redelijk snel te vinden is.

De Karwendelbahn vanuit Mittenwald blijft de meest eenvoudige manier om alpensneeuwhoen te zien te krijgen in de Alpen. De vogels bevinden zich op 2250 meter hoogte meestal in de onmiddellijke omgeving van het restaurant en het bezoekerscentrum op de top. De dag dat ik er was waren de in totaal twaalf vogels ook nog eens behoorlijk vocaal.

Van een mooie duif dichtbij (plaat van Edu hiervoor) naar een erg mooie duif ver af. Een soort die weinig aandacht krijgt maar in het zuidwesten van SA en NW van Yemen zijn verspreiding in de WP kent (en voor de rest in oost Afrika voorkomt). Een erg mooie duif maar schuw. We zagen er ongeveer 7 op een helling maar een plaatje maken was niet makkelijk. Deze duif kent twee Engelse benamingen waarvan Rameron Pigeon beter blijft hangen dan African Olive Pigeon.

De Trocazduif is een endemische broedvogel van Madeira. Op deze plek is de soort goed te zien en te fotograferen.

De andere endemische broedvogels van Madeira (en omringende eilanden) zijn Madeiragoudhaan, Madeiravink, Madeirakerkuil, Freira en Desertasstormvogel. 

Dit taxon is een schaarse broedvogel op Madeira en nabij gelegen eilanden. Alle drie de nachten dat we probeerden, hoorden we een of meerdere Kerkuilen. Op één nacht hebben we ook een vogel gezien. Aan het geluid te horen denken we aan een volgroeid jong. Hier is meer te lezen over dit taxon.

Vogel van de inmiddels min of meer geïsoleerde populatie in het westen van Noorwegen (het gaat niet echt best met deze soort in de rest van de Nordics). Lastig te vinden in de uitgestrekte bossen rondom de fjorden maar ik vond dit exemplaar uiteindelijk in een mooi stuk hellingbos met veel dood hout.

Nog een illustratief plaatje van Nubische Nachtzwaluw ondersoort: tamaricis (toch?). Die beesten zijn echt klein en een maker van platen van Marmernachtzwaluw moet dat opgevallen zijn als je eerst die soort aan het fotograferen bent. Wij zagen ze in een moerassig stukje aldaar.